Nera

Voor hen die ons kennen een trieste en voor ons best ingrijpende melding: Nera is zondagavond gestorven... Ze was de hele week al een beetje aan het kwakkelen, at steeds minder, maar ging nog wel steeds mee uit, weliswaar niet zo enthousiast als normaal, maar toch... dat ging wel goed komen: ze was wel eens vaker een paar dagen wat minder. Vrijdag had ze eigenlijk niets gegeten, zelfs geen koekje en ze had wat gal overgegeven. Ook dat gebeurde wel eens vaker. Zaterdag toch maar even wat extra's te eten gehaald, zodat ze toch wel wát binnenkreeg. Zondag moest ze steeds meer gal overgeven. Tegen het einde van de middag zakte ze door haar poten en werd ze ook kouder. In plaats van maandag toch maar even de dierenarts gebeld. Die was even eten en was om half 8 weer aanwezig. Tegen zevenen begon Nera te overstrekken en een beetje te spartelen, waarna Martijn en ik haar meteen in de auto hebben gelegd. Dierenarts gebeld, die senl zou komen. Nera op de tafel en de eerste opmerking van de dierenarts was eigenlijk dat ze aan het doodgaan was... slik... Hij heeft Nera een aantal spuiten gegeven en op een warme plek gelegd. Wij konden verder niets doen en, als het nodig was, bleef de dierenarts de nacht slapen. We waren nog geen uur thuis toen de dierenarts belde: Nera was net gestorven... We hadden het niet zien aankomen en we zijn er alle vier aardig door ontdaan...