Laureen zingt Someone Like You van Adele

Twee keer per jaar wil zanglerares Nanneke van het CKE haar leerlingen bühne-ervaring geven. Op 7 december was dat in café Kraaij en Balder in Eindhoven.

Laureen zingt Lost van Anouk

Net 3 minuten 15 jaar zingt Laureen het prachtige nummer Lost van Anouk. Ze was 1 van de deelnemers van een talentenjacht op het cruiseschip waar ze met Elise een weekje over de Middellandse Zee voer. Natuurlijk ben ik een bevooroordeelde, trotse vader, maar... zeg nou zelf: SUPER, toch?!?!

Cruise Elise en Laureen: verslag 7 - 9 / optreden / foto's

"Zaterdag 30 juli

Dubrovnik

De klok was weer teruggezet, dus lekker een uurtje extra slapen. Eerst hebben we samen ontbeten en om 11 uur lagen we heerlijk op het dek te zonnen. Weer schitterend weer, beetje wind, dus goed uit te houden. Mijn buik mocht vandaag geen zon zien, dus die heb ik goed bedekt. Om 13.00 uur even wat gegeten met Marie Paulien en Selma. Daarna gingen we met een tenderboot naar de wal. Leuk tochtje van 10 minuten. We moesten wel allebei aan de boot naar Koh Tao denken, maar je werd hier niet misselijk van. We kwamen met de boot direct in het stadje aan, wat was dat mooi! Een complete verrassing. Ik wist dat het een oude stad was, maar allles was zo mooi licht, kleine straatjes die steil omhoog liepen, heel veel restaurantjes, kerkjes en souvenirwinkels. Heel mooi om te zien. Bij terugkomst weer even lekker op het dek en voor de laatste keer naar Boccelli luisteren (inmiddels weet ik zeker dat het Boccelli is). Daarna douchen en naar het afscheidsdiner. Heerlijk gegeten! En weer kwamen alle obers de trappen af, werd Boccelli gedraaid en de zaal met kaarsen verlicht. Vanavond was er een talentenshow van het personeel: Costa’s got talent. Heel veel talent zat er toch niet tussen, maar het was wel leuk om naar te kijken. Daarna natuurlijk naar Alex en daar zat een hele groep Nederlanders. Erg gezellige avond gehad. Er kwam een man naar Laureen en die zei dat hij de bandleider van het schip was en als hij klaar was met zijn contract zou hij contact met laureen zoeken, want hij vond dat ze erg goed zong! Hij woont alleen in Spanje, dus hoe dat praktisch moet? Maar de eerste impresario heeft zich al gemeld!!! Voor 1 uur ‘s nachts moesten de koffers gepakt zijn en op de gang staan. Ze stonden er precies om 1 uur. Daarna nog even terug naar de bar en om half 2 sloten ze. Ook Alex sloot de avond af met Boccelli en dat was wederom een mooi moment. Een van de vele honderden deze vakantie. Wat hebben we genoten van deze cruise, wat hebben we genoten van elkaar, wat was het bijzonder! Gelukkig hebben we morgen nog een dag in Venetië.

Zondag 31 juli

Venetië

Vroeg op vanmorgen, want om 8 uur moesten we de hut verlaten. Nog even goed gegeten en wat broodjes voor vanmiddag gemaakt (we zijn tenslotte Hollanders he!). Toen nog tot 11 uur heerlijk op een ligbed gelegen en toen moesten we verzamelen om van boord te gaan. We hebben afscheid genomen van Selma en Marie Paulien en zijn naar de bus gegaan om de bagage naar het hotel te brengen. Dat konden we ook laten doen, maar dat kostte 8 euro per koffer, keer 4 dus 32 euro. Dat zou niet zo duur zijn als we zelf met de bus zouden gaan. De bus in Venetië is trouwens erg goedkoop. Je betaalt 1,20 per ticket voor een enkele reis. Dan moet je de ticket in de bus activeren, maar dat had ik niet in de gaten. Uiteindelijk hebben we vandaag een heel aantal bussen gehad en alleen maar die ene ticket gekocht (ooo, da’s niet zo netjes he, maar ja, stomme Hollanders die snappen het allemaal niet!). Het hotel lag in de straat waar de bus stopte, dus dat was makkelijk. We konden meteen de kamer op. Toen gingen we weer terug naar het centrum (natuurlijk zonder de ticket te activeren!). Daar vroegen we aan iemand de bus naar San Marco. Dus wij instappen, maar na een half uur dacht ik toch dat we niet goed zaten. Wel zag ik een halte die San Marco heette. Ik vroeg het aan de chauffeur en die duidde aan dat we moesten blijven zitten. Uiteindelijk waren we na een uur weer op dezelfde plek als we waren begonnen. Hij zei welke bus we moesten hebben. Op een gegeven moment vroegen we het nog maar eens aan een chauffeur en die zei dat er helemaal geen bussen naar San Marco gingen, alleen een boot! Hoezo van het kastje naar de muur. Dus namen we de boot. Een heel mooi tochtje, lekker voorop op een stoeltje in de zon. Na een tijdje kwam ik er achter dat we ook hier onze ticket hadden moeten activeren! Ach ja, dan gaan we op dezelfde ticket ook maar weer terug! Dus goedkoop reizen in Venetië. Toen kwamen we aan op het San Marco. Prachtige gebouwen, gezellig sfeertje, veel winkeltjes. Heel leuk. We zijn lekker rond gaan lopen, hebben natuurlijk een ijsje op het San Marcoplein genomen, lekker gewinkeld en uiteindelijk bij de Rialtobrug een pizza gegeten in het zonnetje. Het was echt geweldig, een hele sfeervolle stad. Toen pakten we vanaf het San Marcoplein de boot terug, zo hadden we alle haltes gezien. Dat ritje duurde zo’n 45 minuten. Op de boot kwamen we een Amerikaans stel tegenb. Laureen bood haar een zitplaats aan, maar dat wilde ze absoluut niet. We mochten een gekleurd steentje pakken, dat was gezegend en for good luck. Zij was helemaal into God, maar erg aardig. Ze was huwelijkspredikant en schrijfster. Als er ooit iets was, moesten we maar mailen. Ze nam nog een foto van ons die ze naar ons zou sturen. Als martijn nog een keer naar Amerika gaat, krijgt hij haar visitekaartje mee, je weet nooit waar dat goed voor kan zijn. Om 22.00 uur kwamen we moe in ons hotel. Daar hadden we wifi, maar dat ging niet zo geweldig met de e-reader. Laureen had haar i-pod en kon haar mailtjes lezen. We vroegen aan de receptie voor een wake-up call om 6 uur! En welke bus we moesten hebben naar het vliegveld: number pipteen. Nu maar snel naar bed, 0.00 uur, de hoogste tijd!

Maandag 1 augustus

Naar huis

Vanmorgen dus om 6 uur eruit, na een klopje op de deur. Gelukkig werd ik daarvan wakker, want mijn telefoon ging voor de 2e keer al niet af. Later ontdekte ik dat de datum een dag is verschoven, waarschijnlijk door het verzetten van de tijd. We hebben goed ontbeten en natuurlijk weer wat broodjes voor onderweg gemaakt. Toen liepen we naar de bushalte. Daar waren we om 7 uur. Om half 8 kreeg ik toch een beetje de kriebels, de bus zou nu toch al wel langsgekomen moeten zijn. Er stond geen tijdschema, alleen dat bus 5 de bus naar het vliegveld was (dus geen 15 zoals de receptionist zei). Ik liep naar een groepje mannen en zij zieden dat we verkeerd stonden!! Hij liep met ons mee naar de goede bushalte en binnen een minuut kwam inderdaad de bus: nummer 45, maar hij zou naar het vliegveld gaan. Toen heb ik netjes ons buskaartje van gisteren geactiveerd! 10 minuten later stonden we op het vliegveld, inchecken en even wachten. Nu zitten we inmiddels 15 minuten in de lucht en gaan we weer op huis aan. Niels zal ons zo meteen op komen halen. Als we thuiskomen is Martijn inmiddels vertrokken naar Loosdrecht, waar ze met z’n 8-en gaan zeilen, dus dat duurt nog een week voor we hem weer zien.

Wij kijken terug op een onvergetelijke vakantie! Zo bijzonder: een cruise, samen met Laureen, dat zal waarschijnlijk nooit meer gebeuren!!!!!"

Het optreden van Laureen heb ik op Youtube gezet: ALLEMAAL KIJKEN!!

Cruise Elise en Laureen: verslag dag 5 en 6

"Donderdag 28 juli Istanbul.

Wat een geweldige dag hebben we gehad! Vanmorgen had ik ballonnen opgehangen en een slinger. Toen maakte ik laureen wakker. Voordat we gingen eten kwam Alexander, de verzorger van onze afdeling, een kaart brengen en een roosje van tissue. Toen we na het eten terugkwamen had hij de hele hut volgehangen met wc papier en op het bed van handdoeken 2 zwanen gevouwen. Erg leuk! We zijn van de boot gegaan en kwamen een gezin tegen. Met hen hebben we een taxi genomen naar de grand bazaar voor 10 euro. Daar hebben we samen rondgelopen: veel sjaals, mozaiëk en frutsels, eigenlijk nauwelijks kleding, waar laureen wel op gehoopt had. Van een turk kreeg laureen een sjaal omdat ze jarig was; wat een charmeurs zeg: o, are you sisters? How beautiful you are, look at those eyes, enz enz. bij een man met zonnebrillen wilde laureen wel een bril. Toen ik zei dat ze jarig was en dus extra korting zou moeten krijgen, geloofde hij dat niet. Toen ik laureens ID liet zien, checkte hij op zijn telefoon de datum en toen kregen we de korting. Ik had het allemaal veel agressiever verwacht, maar dat was helemaal niet zo. Na de bazaar hebben we wat rondgelopen, een internetcafé gevonden en kaarten gekocht. Het was een heel gedoe om een brievenbus te vinden. We werden van hot naar her gestuurd. Ondertussen wel langs de 2 moskeeën gekomen, de blauwe moskee en aya Sofia. Er lopen in Istanbul veel studenten in ´´ask me´´ shirts rond. Een meisje liep met ons mee naar een brievenbus. We moesten een winkeltje binnen, trapje naar beneden de donkerte in. Daar hing een soort tas met ``post`` erop. Heel grappig. Het meisje stond op ons te wachten en zei toen dat ze hoorde dat het niet zeker was of die kaarten ooit wel aan zouden komen: dus opa´s en oma´s, de bedoeling was goed! Toen pakten we de tram terug naar de haven. Dat hadden we aan een man gevraagd.

De Turken zijn ontzettend flirterig, veel vrijer dan je zou vermoeden! Toen we de metro uitstapten, stapten er ook een moeder met dochter uit. We hadden ze al eerder in de bazaar gezien, dus we begonnen meteen te kletsen. Dochter Selma is 14 en ze zijn samen op vakantie. Hoe kan het zo lopen. In een paar minuten tijd hebben ze elkaar alle ins en outs verteld. Laureen had een vriendin! Heel gezellig. Moeder Marie paulien is ook hartstikke leuk, dus deze moeder heeft ook aanspraak. Om 17.30 uur waren we weer terug op de kamer. Even douchen en daarna naar het dek om de boot weer de haven uit te zien varen, met natuurlijk weer muziek van een van de tenoren. Toen gingen we aan tafel. Alle tafelgenoten hadden een cadeautje gekocht voor Laureen, de obers kwamen haar feliciteren. Tijdens het eten voerden de obers een showtje op. Ze gingen dansen met de gasten en een ware polonaise door de eetzaal. Echt geweldig leuk! Vooral om die Aziatische obers Westers te zien dansen! Na het eten kwamen de obers voor Laureen zingen en kreeg ze een mooie taart (die ik dus niet besteld had, maar wel kreeg). Daarna hadden we afgesproken met Selma en Marie Paulien om de ijsshow te gaan zien. Weer een mooie show, met kunstijs, dansers en zangers. Na deze show gingen we weer naar de pianobar waar natuurlijk onze Alex aan het spelen was. Laureen en Selma gingen nog even ergens anders kijken, voor mij een mooie gelegenheid om aan Alex te vragen Happy Birthday te zingen. Dus toen ze terugkwamen zong hij dat voor haar. Vond ze geweldig. Om 23.30 was het carnaval van Venetie. Daar zijn we gaan kijken en de dames hebben lekker gedanst. Toen nog even een kopje thee en daarna maar naar bed. Het was tenslotte al weer half 2. Ons meisje heeft weer een onvergetelijke verjaardag gehad!!

Vrijdag 29 juli. Op zee.

Vandaag zijn we de hele dag op zee geweest. Vanmorgen kregen we informatie over de ontscheping en daarna ging ik ontbijten. Laureen wilde uitslapen. Ik zag Marie Paulien, dus hebben we samen ontbeten. Daarna hebben we een plek op het dek gezocht en konden we met zijn 4-en heerlijk gaan zonnen. De wind werd steeds sterker, maar gelukkig is er geen zand bij, anders zou je niet naar buiten kunnen. Op de meer beschutte dekken was het bloedheet, niet vol te houden. Volgens mij ben ik vergeten mijn buik in te smeren, die is zo rood als een kreeft!

Vanavond was weer een gala avond. Heerlijk gegeten, alle gerechten waren lekker en zagen er mooi uit. We kregen allemaal champagne en alle koks en bedienend personeel werd bedankt. Weer een gezellig diner. Na het eten natuurlijk naar de pianobar en daarna weer naar een show. We vonden de zangers niet echt geweldig, maar zo´n show zit altijd goed in elkaar. Na de show weer met zijn 4-en naar Alex in de pianobar, cocktailtje erbij, best vol te houden hoor. Nu is het half 12, we zijn moe. De klok gaat vannacht gelukkig weer een uur terug. Morgen de laatste dag alweer. Erg jammer, want het bevalt ons best hier!"

Cruise Elise en Laureen: verslag dag 4

"Woensdag 27 juli Izmır Nou dıe sterren kıjken stelde nıet veel voor. Het gıng veel te snel alsof hıj bınnen 3 mınuten klaar moest zıjn. Was ık nog vergeten te zeggen dat we weer 2 nıeuwe mensen aan tafel hebben, een jong stel, leuk en gezellıg. Hıj heet Mıchael, dus dat vındt Laureen wel leuk! Vanmorgen zıjn we ın Izmır aangekomen. We hebben samen met een aantal Nederlanders de hop on hop off bus gepakt voor 10 euro pp en je kwam ın heel Izmir. Wıj zıjn er nog een keer uıt gegaan, maar de rest bleef zıtten. We hebben even rondgelopen en je merkte dırect dat ze je overal naar bınnen wılden lokken. Nıet agressıef of zo, maar net als op de avondmarkt ın Hua Hın: welcome, come ınsıde. In Istanbul schıjnt het er wel agressıever aan toe te gaan. Toen we terugkwamen op de boot hebben we de bıkını aangedaan, we hebben wat eten van het bufffet genomen en zıjn lekker op een lıgstoel gaan lıggen. Laureen wıl wel graag bruın worden, maar houdt het zonnen nıet lang vol. Ze ıs even gaan douchen en daarna had ze de generale repetıtıe voor de talentenjacht. Eerst leek het of ze nıet mee mocht doen omdat ze te jong was, maar toen ze had voorgespeeld was het geen probleem!! Ik ben daarna even gaan zonnen, maar het waaıde zo hard, dat ık het nıet lang volhıeld. Om 17.00 uur hadden we een presentatıe over het schıp achter de schermen. Een paar weetjes: het steekt 65 m boven water uıt en 8 m onder water. Er zıjn 70 natıonalıteıten onder het personeel. Erg veel Fılıpıjnen. Het schıp kost 480 mıljoen euro en er ıs 18 maanden aan gewerkt. Er zıjn 150 man personeel ın de keuken aan het werk. Het personeel krıjgt de onaangesproken schalen van de gasten en hebben zelf 2 kantınes, 1 azıatısche en 1 europese. Zıj betalen 23 cent voor koffıe, 25 cent voor cola en 1 euro voor bıer. Internet kost ook 8 euro per uur. Ze hebben een eıgen dek en een eıgen bar. Er worden voor hen ook allerleı actıvıteıten georganıseerd. Zıj slapen ın een hut van 8 m2 ın een stapelbed. Het schıp verbruıkt aan stroom net zoveel als 20.000 huızen. Dus lang leve de decadentıe!! Ik zıe wel heel veel spaarlampen, maar de lampen zıjn nıet te tellen, mısschıen wel een mıljoen. Vanavond wat mınder lekker gegeten. Het zag er ook nıet zo geweldıg uıt. Het toetje was wel weer lekker: tıramısu. Om 22.00 uur was er weer een show, weer erg leuk. Een clown dıe zonder te praten met een paar mensen uıt het publıek een toneelstuk ın elkaar zette. Flınk gelachen! En om 23.30 uur was het natuurlıjk zover. Een Romeınse show met optredens van de gasten. Er waren heel goede zangeressen, maar er sprongen er 2 uıt: een ıtalıaans meısje en de 2e hoef je nıet te raden, dat was natuurlıjk mıjn meısje!! Om 0.00 uur seınde ık naar haar dat het 12 uur was en van een afstand heb ık haar gefelıcıteerd. Om 0.05 uur moest ze optreden. Ik had wel tegen de muzıkanten gezegd dat Laureen jarıg was, maar daar zıjn ze blıjkbaar nıet zo attent ın. Ik ben ook bıj de receptıe geweest. Voor 12 euro kon ık een taart bestellen, voor na het eten. Nou, dan zıtten we vol, dus verzın ık nog wel ıets anders. Aan tafel weten ze ın ıeder geval dat ze jarıg ıs. Inmıddels ıs het 1 uur, dus hoogste tıjd om te gaan slapen."

Cruise Elise en Laureen: verslag dag 1 -3

"Laureen en Elise op Middellandse Zee cruise van 24 juli t/m 1 augustus 2011.

Zondag 24 juli.

Alle goede dingen in 3- en zeggen ze wel eens. Maar wij hebben vandaag iets met een 2. We gaan natuurlijk met z´n 2-en op reis, we zijn om 2 uur vannacht opgestaan. Hebben vervolgens 2 uur gereden naar Charleroi, moesten daar 2 uur wachten, daarna 2 uur vliegen en toen we bij de boot terminal aankwamen gingen we weer 2 uur wachten totdat we, ja natuurlijk, om 14.00 uur konden inschepen. Hierna was het ook weer afgelopen met de 2. In het vliegtuig hebben we voornamelijk geslapen en toen we landden, zei laureen: we zijn zeker weer in Nederland, want het weer was hetzelfde: zwaar bewolkt, wat regen en koud! Dat hadden we nooit verwacht! Nadat we de koffers hadden, was hadden gegeten en uitgezocht hoe we bij de boot konden komen, zijn we met de bus naar Venetië gegaan. Daar zagen we de boot liggen, dus konden we er zo naar toe lopen. Om 14.00 uur mochten we op de boot: wat een luxe, wat een geschitter! We werden netjes naar de kamer gebracht en konden gaan eten. De kamer is wel klein, maar heel netjes. Alles is natuurlijk ook splinternieuw: dit is de 3^e keer dat de boot vaart. We hebben van een buffet het een en ander gepakt, eten genoeg voor elk wat wils. Daarna even terug naar de kamer. Laureen viel al snel in slaap (zij had helemaal niet geslapen vannacht). Om 17.00 een welkomst woordje van de Nederlandse hostess. Er zijn nog best veel nederlanders aan boord, maar we zijn zwaar in de minderheid tov de Italianen. Laureen keek heel goed rond en zag e en aantal meisjes van haar leeftijd. Om 18.00 uur voer het schip uit. Wij kwamen op dek 11 naar buiten. Het was overweldigend: zowel de hoogte waar ik ineens mee geconfronteerd werd (hoogtevrees!!!) en harde muziek van Pavarotti. Daar stonden we dan: ik, goed vasthouden aan de reling, samen op vakantie, met sfeervolle muziek, dicht tegen elkaar, voor mij zo maar ineens een emotioneel moment…. Om 19.00 uur was het eten. Laureen was heel benieuwd welke 4 andere mensen er bij ons aan tafel zouden zitten. Helaas voor haar geen gezin met kinderen, maar een ouder stel uit Rijswijk. Aardige mensen waar we gezellig mee gesproken hebben. Het eten was prima, het zag er allemaal erg sjiek uit. Laureen vond het wat minder, maar het toetje was heerlijk. Om 22.00 uur was er een show. En die was erg leuk, wat we niet verwacht hadden. Het was een buikspreker die heel goed was. Hij sprak alle talen door elkaar en steeds verstond je dus een stuk, heel goed te volgen. Om 23.00 was de tienerclub, al kwam er helaas geen Nederland opdagen, dus na 20 minuten had laureen het gezien. Hopelijk kan ze de komende dagen toch wel hier of daar en contactje leggen. Om 23.45 ging bij mij het licht uit en bij laureen zelfs nog wat later.

Maandag 25 juli.

Vanmorgen was het wat bewolkt en winderig, maar toch wel een stuk warmer dan gisteren. Langs de buffetten gelopen en lekker ontbeten. Een paar extra broodjes gemaakt voor vanmiddag want dan zijn we wellicht niet op de boot. Laureen kon maar moeilijk wakker worden, dus is ze na het ontbijt nog maar even gaan slapen. Om 12.15 uur zijn we van de boot gegaan in een zonovergoten Bari! Heerlijk warm. We zijn naar het dorpje gelopen en hebben een beetje rondgekeken. Een mooi oud stadje, leuk om even rond te lopen. We hadden hier niet veel tijd. Om 14.00 uur moesten we weer terug zijn en dat waren we dus ook netjes. Op de boot een ligstoel opgezicht en lekker wat gegeten daar, even zonnen en weer onder het genot van Pavarotti (of misschien was het Andrea Boccelli) de haven uitgegaan. Het went blijkbaar zo´n cruise, want de oogjes bleven droog. Dat was dus even decadent: op de grootste boot zo´n haven uitvaren, in je bikini op het dek, met een bord heerlijk eten voor je. Wat wel een nadeel is op zo´n schip, is dat hij af en toe wat draait, dus ineens was de zon verdwenen! Volgende keer maar een paar dekken hogen gaan liggen. Bij de tieneranimatie kwam helemaal niemand opdagen, dus kon laureen nog niet socializen. A.s. donderdag wordt het carnaval van Venetië gevierd. We hebben allebei een gipsmasker beschilderd. Ik ben benieuwd wat dat voor feest wordt. O ja, eerst nog even hightea gedaan voor het schilderen. Het was geen hightea 2 à la Sofitel, maar ze hadden toch wel wat lekkere dingen. En om 19.15 uur gingen we weer aan tafel (we blijven eten hier). Erg lekker was het vandaag: gerookte zalm, Italiaans ham, zwaardvis, kaasplankje, chocolademousse. Tja, wat hebben we het toch zwaar. Er kwam een moeder met dochter bij ons aan tafel. Leuke mensen, het meisje is 25, dus iets te oud voor laureen. Maar het was erg gezellig aan tafel. Na het eten de pianobar in, daar speelt Alex en laureen is er helemaal weg van. Niet van de persoon hoor, maar gewoon hoe hij sleept en zingt. En nu is het weer bedtijd. De klok gaat hier een uur verder vannacht en morgen moeten we om 8 uur op excursie naar Olympia. Dus 23.00 uur± oogjes dicht.

Dinsdag 26 juli.

Vanmorgen zijn we aangekomen in Katakolon. Het was vroeg vanmorgen. We hebben heerlijk luxe gegeten in een van de restaurants. Daarna snel spullen gepakt en naar het verzamelpunt voor de excursie. We zaten met een aantal Nederlanders in de bus. De sfeer was gezellig, de Engelssprekende gids niet te verstaan. Ze deed erg haar best, ze wist heel veel, maar ze sprong van de hak op de tak en volgens mij vertelde ze dingen dubbel, maar haar Engels was moeilijk te verstaan, dus dat weet ik niet zeker. We hebben een rondleiding gehad door Olympia en het was leuk daar eens geweest te zijn, maar verder was het eigenlijk maar een hoop stenen bij elkaar. Toen we terugkwamen zijn we weer luxe gaan eten en daarna lekker op een ligstoel in de zon. Weer vertrok de boot met muziek van Andrea Bocelli, met een aantal keer de stoomfluit laten klinken. Het blijft decadent om dat allemaal mee te maken. Die ligstoel vinden was behoorlijk moeilijk, want op de boot kunnen 3780 mensen en op dit moment zijn er 3750, dus is de boot eigenlijk vol. Maar uiteindelijk een stoel kunnen vinden en even lekker plat met een heerlijk windje. Toen was het tijd om te douchen en ons om te kleden voor de gala borrel en het gala diner. Het stelde niet zoveel voor, we kregen een prosecco en er was live muziek en er werd gedanst. De kapitein stelde zichzelf en de bemanning voor en toen was het alweer afgelopen. Daarna het gala diner. De meeste mensen waren wel netjes aangekleed, maar echte lange galajurken heb ik niet gezien. Nu na het eten zit ik dit te typen. Straks gaan we weer naar een avondshow en daarna sterren kijken. Dan zal het wel weer middernacht zijn geweest en wordt het tijd om het kooitje op te zoeken."

Cruisin' (1)

Zondagochtend 24 juli, 02.00 uur in de ochtend. De wekker! We moeten opstaan... We moeten voor zessen op het vliegveld zijn. Elise en Laureen gaan 8 dagen cruisen op de Middellandse Zee!! Op de Costa Favosola, een gloedjenieuw schip dat pas vanaf begin juli dit jaar haar rondjes draait. Tegen 3en Martijn nog even wakker gemaakt om afscheid te nemen en meteen door de auto in. Het weer is roept om vakantie: regen en koud... Onderweg niet veel te doen. Vliegveld Charleroi is een kleine 2 uur rijden, een paar minuutjes voor 05.00 uur draaiden we de parkeerplaats op. Lekker klein vliegveld, parkeren 30 meter voor de deur. Snel naar binnen. Veel mensen in de vertrek-/ aankomsthal. Direct inchecken dan maar. Meteen aan de beurt; zie je ook niet vaak. Omdat er in de hal weinig anders te doen was, maar meteen besloten om door de douane te gaan. Ik stond binnen een kwartier weer buiten! Zei Tom(tom) op de heenweg dat de route via Maastricht het handigst was, nu mocht ik mijn geluk via Brussel en Antwerpen beproeven. Lekker rustig, om 07.00 uur thuis. Toch nog maar even plat; weliswaar op de bank, maar m'n uurtjes toch gepakt. De eerste sms-jes zijn al binnen: Om 10.15 uur dat ze veilig in Venetië waren geland en om 12 uur dat ze voor de giga boot (290 meter langer, ruim 30 meter breed en 13 verdiepingen) stonden in afwachting van de inscheping. Op de website van Costa kan de Favosola gevolgd worden; er staan een paar camera's op voor- en achtersteven en de route is te volgen. Alhoewel ze zich op de boot best zullen vermaken, wordt het weer hopelijk toch wat beter: 16 graden en regenachtig. Zal ongetwijfeld toch een onvergetelijke vakantie worden!!!