Gitaarles, taxi, Nederlandse Vereniging en meer

Het leven van ons gitaristen gaat niet altijd over rozen... Twaalf uur geleden samen met Martijn de tweede les gehad en als ik nu mijn tekst aan het tikken ben dan doen de vingertoppen van mijn linkerhand nog steeds pijn (nou ja, ze zijn in ieder geval gevoelig). Ik moet toegeven dat ik (dat we, Martijn wel meer dan ik) weinig hebben geoefend deze week. Je weet wel, drukdrukdruk... les geven, boodschappen doen, de was, hond uitlaten, te veel om op te noemen. Afgelopen week heeft het voetbalteam op school een echte voetbalcoach gekregen. Afgelopen maandag werd hij voorgesteld aan de ouders. Hij is Ghanees, professioneel voetballer geweest, heeft hier succesvol de nodige teams naar allerlei overwinningen geleid en hij heeft de welluidende naam Francis Henyoh. Ik heb even gegoogled, maar ik denk dat zijn bekendheid zeer lokaal is geweest... Hij is een jonge jongen en onze mannen hebben het nu, na inmiddels al 2 trainingen en aanstaande maandag de eerste wedstrijd voor de boeg, het goed naar de zin. Dat is voor het moment het belangrijkste. In verband met het overweldigende gebrek aan belangstelling van de ouderschare heb ik mij uiteindelijk maar aangemeld als oudervertegenwoordiger van het voetbalteam (school en ouders steken er geld in, dus er moet een oogje in het zeil worden gehouden). Kan ik toch ook weer op mijn CV bijschrijven! Elise heeft deze week een taxi geregeld voor 8 personen. De meeste kinderen gaan met de schoolbus vanuit het centrum naar de nieuwe lokatie. Veel ouders hadden echter van tevoren aangegeven dat ze graag wilden dat hun kind(eren) met een taxi naar school gebracht zouden worden. Was iets duurder maar scheelt al snel een uur brengen en halen elke dag. Viavia is een taxi gevonden: taxi Jack. De man was tot afgelopen jaar... gymleraar, op een Thaise school (met Thais salaris vanzelfsprekend). Dat schepte meteen een band. De man had al eerder aangegeven voor 4.500 baht (90 euro) elke maand 5 dagen per week 2 x per dag te willen rijden. In onze Hollandse mentaliteit van zuinigheid hebben we snel nagerekend of dat reëel was of niet... nee dus! Elke dag 80 km, auto die 1:10 rijdt, diesel die 43 baht / liter kost. Hij zal per maand toch zeker zo'n 6.000 baht (en meer) kwijt zijn! Zakenlui... Om er zoveel mogelijk zeker van te zijn dat we hem voor lange tijd kunnen gebruiken hebben we hem uiteindelijk 7.000 baht per maand geboden. Iedereen zou hiermee tevreden moeten zijn: Jack omdat meer krijgt dan hij in eerste instantie vroeg en de ouders omdat ze voor hetzelfde geld als de schoolbus de kinders van deur tot deur vervoerd krijgen. Op vrijdagavond hadden we inmiddels onze vijfde avond van de Nederlandse Vereniging Thailand (meer info hierover op de NVT weblog en Hyves pagina). Het leuke van deze avond was dat de Nederlandse Ambassadeur Pieter Marres een kijkje kwam nemen. Omdat o.a. de Nederlandse Ambassade de avond sponsorde hadden we live muziek, gratis eten en het nodige gratis aan drank. Waar het aan lag weten we niet (...), maar er waren meer dan 100 mensen (er werden er 60 à 70 verwacht). Een super opkomst! Enige échte smet van de avond was de afrekening. Omdat er meer mensen waren gekomen dan verwacht heeft men extra eten opgediend. Dit was (op voorhand eigenlijk al) te weinig en was de rekening voor 102 maaltijden (maal een hoge 5 euro per persoon) véél te hoog. Met 4 mensen van het bestuur heeft het uiteindelijk een klein uur gekost om dit naar een acceptabel bedrag te praten. Je weet op voorhand dat je als Westerling een hogere rekening betaalt, maar dit stonk letterlijk naar oplichting. Een zuur einde van een heel gezellige avond. Nog een weekje en dan hebben we, op zaterdagavond, de trouwerij van Poerus en Aoi; zij zal in juli het inburgeringsexamen gaan doen en dan zo snel mogelijk naar Nederland gaan. Een dag later gaan we, vroeg in de ochtend, naar Bangkok. Frank, Hetty, Lotte en Mirte zijn dan inmiddels in Bangkok aangekomen voor (laten we aannemen) een onvergetelijke vakantie van 4 weken in Thailand. Ze gaan op de bonnefooi rondreizen en zullen rond Laureen haar verjaardag (28 juli, schrijf even op!) een paar dagen in Hua Hin langskomen. Kijken we met ons allen naar uit!Voorbereidingen voor de Nederlandse avond op vrijdag 27 juni. De Nederlandse Ambassadeur Pieter Marres geeft een toespraakje weg. De Nederlandse jongedames (behalve links): Dominique, Laureen, Suzanne, Kika en Sylvana. Dr. Jazz verzorgde de live muziek. Links Alex Binnekamp in een gastoptreden.

OOOooooohhhh.... Nederland!

Na het mooie, frisse, zekere, aanvallende en jagende voetbal van de eerste 2 wedstrijden was het eigenlijk al gedaan met Oranje. Zagen we er eigenlijk al weinig meer van terug in de wedstrijd tegen Roemenië, tegen Rusland bleek al snel dat we de geweldige prestaties van de week ervoor niet meer konden herhalen. Jammer maar helaas. Er zullen wel weer 6.000 redenen worden bedacht waarom het weer eens "fout" is gegaan, van Basten zal wel weer verguisd worden, maar... we hebben toch maar mooi de wereld- en de vice-wereldkampioen verslagen en daarmee alleen al een prachtig voetbalweekje achter de rug, nietwaar. Alhoewel we het er natuurlijk graag nog 2 lange nachten voor over zouden hebben gehad, kan m'n biologisch klokje vanaf nu gelukkig weer normaal gaan tikken, zodat ik op de tijden als deze (ik schrijf dit nu om 4 uur in de nacht...) weer lekker met beide oogjes toe in bed zal liggen! De afgelopen week was zoals we de afgelopen weken eigenlijk steeds doorbrachten. Elise rijdt tegenwoordig 's-ochtends met Martijn en Laureen met de auto naar de (oude) school om daar de schoolbus te nemen. Dat geeft mij 's-ochtends een half uurtje extra. Er wordt na school door Laureen met regelmaat over en weer afgesproken met Kika. Afgelopen zaterdag, Laureen had haar tweede pianoles, hebben Martijn en ik onze eerste gitaarlessen gehad. Namen van de snaren (geen idee meer, de dikste is de E, geloof ik), C / DM / AM / G accoorden (C en AM weet ik nog wel, de andere 2...). Volgende week krijgen we onze boeken, die hadden ze nog niet op voorraad. Martijn pikte het wat sneller op dan ik. Ben benieuwd of het bij mij een beetje gaat vlotten. Met m'n 44e nog een instrument (m'n eerste!) leren spelen... Terwijl ik met een groep Nederlanders op een resort hier met de Nederlandse Vereniging de wedstrijden keek, hebben Martijn en Laureen de laatste wedstrijd van Nederland tegen Rusland hier in huis gekeken met 6 vrienden en vriendinnen. Onrustig nachtje natuurlijk, benieuwd hoe iedereen zich de komende dagen zal weten te hervatten. Deze zondag hebben we Ali, Dick & kroost (7 stuks indien compleet!) hier uitgenodigd om te komen barbecuen. Helemaal gezellig! De op gas werkende "Skotlbraai" die we uit Nederland hebben meegebracht bleek niet zo maar 1,2, 3 aangesloten te kunnen worden op de gasflessen hier, dus werd het uiteindelijk toch het echte werk; uurtje blazen, puffen, rook in de ogen en de longen, maar... het resultaat mocht er zijn. Elise en Alia hadden een paar salades gemaakt, heerlijk gegeten, maar, hoe kan het anders, veel te veel ingekocht. Als Sonja (je weet wel... Bakker) het toe laat kunnen we hier nog 3 dagen van eten.

Compilatie van 3 gezellige avonden (euh... nachten) op Avalon.

Niels de muntenman, penningmeester, webmaster en in tijden van drukte barman (hoe druk kan een mens het hebben...:-)...). Nederland scoort 1-1 tegen Rusland. Ontbijtje met croissant en eitje.

Helemaal gezellig barbecuen als afsluiting van weekend.

Nederland, ooohh Nederland!!

De afgelopen week heeft, en hoe kan het anders, in het teken gestaan van de EK2008 in Zwitserland en Oostenrijk. Wat een beetje een keerzijde is van het leven hier in Thailand (maar van de ander kant ook wel weer er-rug leuk) is dat de wedstrijden die in Europa worden gespeeld vanaf kwart voor negen 's-avonds in Thailand pas 5 uur later worden gespeeld, met andere woorden om kwart voor 2 's-nachts. Maar, geharde mannen als wij (Martijn en ik, voor alle duidelijkheid) zijn, laten wij ons daar niet door tegenhouden en staan wij rond half 11 klaar om de Oranjestrijd aan te gaan. Daar ik penningmeester én webmaster (klik hier of hier) ben van de Nederlandse Vereniging hier hebben we er voor gekozen iets voor de hier aanwezige Nederlanders te organiseren in een resort van... een Nederlander. Met wat mailen, organiseren en afwachten bleek dat er zo´n 40 ´Ollanders bij elkaar te krijgen waren om gezamenlijk het voetbal te bekijken. Beregezellig, natuurlijk! Echt een feestje!! De wereldkampioen én de vice-werelodkampioen verslaan met niet misteverstane cijfers! Super! Geweldig! Hierbij een kleine sfeerimpressie: Buiten het voetbal is er hier natuurlijk ook nog een leven. Elise heeft het inmiddels prima naar haar zin op school. Verveelde ze zich afgelopen jaar nog met regelmaat, nu zit haar week zo vol dat de week voorbij vliegt, op een leuke manier. Laureen en Martijn krijgen het ook steeds meer naar hun zin. Laureen is gisteren met pianoles begonnen, Martijn en ik starten komende week met gitaarles! Gisteren hebben Martijn en Laureen hun eerste feestje weer gehad (een aantal kinderen van Alia en Dick vierden hun verjaardag) en Martijn is daar blijven slapen. Laureen heeft samen met Sylvana (dochter van Eindhovenaar Paul Graff en zijn Thaise vrouw Savannah [bijnaam Tjit], zij runnen een supermarkt in het buurstadje Cha-Am) gewoon bij ons thuis overnacht. Vanmiddag gaan we naar de housewarming van het nieuwe huis van Cor & Conny op Kirinakara (Kirikanarie in de volksmond). En dan is er alweer een weekend voorbij.

Aparte avondluchten / Strange eveningsky

Zowel in het Oosten (eerste foto, daar waar de zon in de ochtend opkomt, je weet wel) als in het Westen (tweede foto, genomen in de richting waar de zon weg gaat (met de "W" van Westen, ook dat wist je natuurlijk wel) zagen we vanavond tegen zevenen een paar geweldige avondluchten. Foto naar het Oosten genomen, richting zee (boven) Foto naar het Westen genomen, richting Myanmar/Birma (onder)

Het leven gaat weer door / Life goes on

Afgelopen weekend hebben we wat afgefeest. Vrijdag hebben we de maandelijkse borrelavond van de Nederlandse Vereniging gehad. Het was weer beregezellig. Kika en Laureen hebben de kas bijgehouden, André en Silvie deden de worstenbroodjes en de muziek en de rest... lachen, kletsen en drinken. Ik moet toegeven dat ik de volgende ochtend best moeite had de dag te beginnen. Maar... om 2 uur stonden we (stond ik) weer paraat om te tennissen, deze keer samen met Bram, Cor en Simone. Bram (van Avalon) was de echte tennisser van het stel. Boris Becker zou jaloers zijn geweest op zijn service! Simone en ik hebben dan ook verloren: 6-2, 6-4. 'S-avonds rond half 7 waren we uitgenodigd bij René die 56 was geworden. Prachtig huis (op Crystal View), waar een Thaise dame de hele avond haar kookkunsten liet zien. Buiten draaide onze "DJ Dré" weer zijn plaatjes en werd er volop gedanst. Gezellige boel weer. Ik had besloten me in te houden deze avond en... daar had ik de volgende ochtend behoorlijk wat profijt van! En Elise... had het íetsje moeilijk...:-)... Zondagochtend zijn we om 11 uur naar Alex gegaan. Alex werkt op de Webster University hier tussen Hua Hin en Cha-Am. We hebben enerzijds gesproken over de mogelijkheden voor mij om een keer wat te komen vertellen voor meisjes die als au pair naar Nederland zouden willen, máár anderzijds zouden hier ook wel eens mogelijkheden voor vrouwlief kunnen liggen... de CV ligt bij personeelszaken. Wie weet? Duimen maar! Verder hebben we gezellig gekletst, echte zelfgemaakte frikandellen gegeten (!), hebben Martijn en Laureen nog even plaats mogen nemen achter Alex zijn drumstel (we moeten toch écht eens werk maken van muzieklessen die je hier toch echt schijnt te kunnen krijgen) en rond een uur of 2 zijn we naar huis gegaan, want ik kreeg iemand op bezoek die naar Nederland wilde en het inburgeringsexamen nog moet doen. Vanaf donderdag mag ik dus ook weer aan de bak! Tussen de bedrijven door heeft het regenseizoen, vroeger en heviger dan normaal, heeft toegeslagen. De dagen zijn, hoe kan het anders hier, warm en benauwd, maar in de tweede helft van de middag wordt het donkerblauw tot bijna zwart, weerlicht en dondert het dat het een leven is, en komt het een uurtje of twee met bakken uit de hemel. Maandag was het spannend; de eerste schooldag na bijna 3 maanden schoolvakantie. Daar organisaties hier behoorlijk veel anders functioneren dan hier (áls ze hier al functioneren...) waren we bang dat het behoorlijk in het honderd zou lopen, maar, ondanks dat er te veel dingen niet of nog niet of nog niet goed geregeld waren, waren de meeste commentaren op het einde van de dag redelijk mals. Het zal een weekje wennen zijn, maar dan weten we (eigenlijk Elise, Martijn en Laureen) niet beter meer. Het leven gaat gewoon weer door! "Dancing Do", secretaris van de Nederlandse Vereniging Hua Hin / Cha-Am Liesbeth (moeder van Kika), Elise en Martijn op de borrelavond Nieuwe hobby voor Martijn? Een typische... schoolbus! De lucht op een willekeurige namiddag de afgelopen weken...