Rijbewijs, logeren, chocolade / Driving Licence, staying over, chocolat

Martijn wilde donderdag zijn rijbewijs aan gaan vragen op het stadhuis. Tegenwoordig kun je daar niet meer op wachten, maar moet je een week geduld hebben, omdat de rijbewijzen, in verband met mogelijk fraude, centraal aangemaakt worden. Aangekomen op het stadhuis kon hij weer onverrichterzake terug... Voor mensen die uit het buitenland gold de regel dat ze minstens 185 dagen in Nederland moesten wonen om überhaupt de aanvraag te kunnen doen. Dit om rijbewijstoerisme tegen te gaan. Tegenvaller, dus! Na wat telefoontjes naar RDW, CBR en Gemeente Eindhoven bleek dat de betreffende ambtenaar de regels net effe te streng had toegepast. Voor onze situatie bleek deze regel nou net niet van toepassing. Gelukkig! Vrijdagochtend heeft Martijn alsnog zijn rijbewijs aangevraagd. Komende vrijdag mag ie 'm op gaan halen! Dan had Laureen Elise een chocoladeworkshop voor haar verjaardag gegeven. Zaterdagochtend was het zo ver. Van half 11 tot ongeveer half 1 hebben ze gekliederd en gededdeld dat het een lieve lust was. Het resultaat, 2 doosjes handgemaakte chocolade en 2 zakjes zelfgemaakte truffels, smaakten (en smaken nog steeds) heerlijk. En de weekenden, die staan vrijwel vanaf het moment dat we terug in Nederland zijn, uit logeerpartijtjes en feestjes. Zo ook dit weekend. Steef, een jongen die bij Martijn en Laureen op de Somtawin school in Hua Hin had gezeten en tegenwoordig met zijn ouders in Arnhem woont, kwam met de trein naar Eindhoven. Martijn ging hem om half 1 met de fiets van het station halen. Daarnaast kwam Lieve, een vriendin van Laureen, logeren. Rond enen was de hele familie thuis om snel een bammetje te eten. Een kwartiertje later waren we weer weg, met ons vijven in de Suzuki Wagon, die we van opa en oma (die in Thailand overwinteren) te leen hebben. Martijn moest voetballen en de rest van het jong grut wilde mee. Steef werd meteen ingeschakeld en mocht (moest...) ook het fameuze RPC tenue aan. Over de wedstrijd zullen we het maar niet hebben, dat was een behoorlijk grote blamage... Rond vijf uur waren we weer thuis, mooi op tijd, omdat de dames om zeven uur weer present moesten zijn op een feestje, van Claudine deze keer. Aardig was dat deze avond de finale van het Junior Songfestival in Kiev gehouden werd met schoolgenoot Ralf op het toneel. Ralf won uiteindelijk het Junior Songfestival en de dames hadden dus een prima avond. Om 12 uur heb ik ze opgehaald. Net in de auto werd er gevraagd of ook Steffi mocht blijven slapen. Naast dat het gezellig was, was er natuurlijk ook sprake van een grote nieuwsgierigheid naar Steef... die nacht was het dan ook behoorlijk druk in huize Vrijken en bewezen de grote, Queen size, bedden wederom goed hun diensten. Martijn en Steef gingen rond half 12 naar de stad en zouden ergens rond half vier pas weer op hun kussens ploffen. Jammer was dat Martijn zijn vrienden net die avond, alhoewel ze wel uit waren, geen tijd hadden, omdat één van die vrienden, zonder een goede "ondergrond" na een paar glaasjes van de wereld af ging, waarna ze de helft van de nacht in het ziekenhuis hadden vertoefd. Jammer, maar helaas. Nadat de familie zondag, begin van de middag weer tot rust was gekomen, kregen we een mail van Stephan en Yvonne. Zij hadden besloten om rond Pasen 2010 vanuit Hua Hin toch weer terug naar Nederland te komen. Reden; een combinatie van factoren, waarbij onderwijs en zekerheid van inkomen de belangrijksten waren. Zo blijken toch veel gezinnen met opgroeiende kinderen uiteindelijk toch weer terug naar hun (eigenlijke) thuis te gaan!