Vorige week donderdag ben ik in Condochain, het appartementencomplex waar de opa's en de oma's hier verblijven, geweest om te checken of het appartement voor mijn ouders definitief vastgelegd kon worden. Wat bleek was dat Nut geen zekerheid kon geven over nummertje 350. De eigenaar zat in het buitenland en het zou nog tot augustus kunnen duren voordat ik antwoord zou kunnen krijgen. Wel heb ik wat foto's kunnen maken. Een prachtig groot appartement met nog mooier uitzicht op de zee en het Zuidelijk deel van Hua Hin. Afgelopen woensdag ben ik met Elise en Laureen de hele dag naar Bangkok gegaan met de minibus. Superdeluxe VIP busje deze keer; mooi lichtbruin leer, armleuningen en het rook nog naar nieuw. Met 140 km/uur naar Bangkok, twee en een half uur. We hebben de Baiyoke 2 tower (en ook eventjes de 1) bezocht. Daar bevinden zich kledingwinkels die ook aan exporteurs leveren. We hebben bevredigende gesprekken gevoerd met zowel kledingleveranciers als vervoerders. Komende week ga ik weer terug om de eerste samples te halen. Het laatste avontuur was het halen van onze Thaise rijbewijzen. Alles wat je hier de eerste keer doet is ff afwachten... Je kunt nog zo je best doen om optimaal voorbereid aan iets te beginnen, je komt altijd voor verrassingen te staan. Op zich viel het deze keer eigenlijk wel mee. We hadden onze internationale rijbewijzen (in NL gehaald bij de ANWB à EUR 12,50 per stuk), onze paspoorten met geldige stempels en visa plus een kopie, gezondheidsverklaring (EUR 1,50 waarbij bloeddruk [128 om 80 en hartslag in rust van 61, allemaal niet verkeerd]) met kopie, residentieverklaring 2x (want we wilden een auto- en een motorrijbewijs) met kopie, dus wij waren helemaal klaar... Op zich hadden we niet verkeerd gegokt, máár we moesten uiteindelijk toch nog 12 kopietjes elk laten trekken bij een naburig kantoortje. Testjes! Die hadden ze ook voor ons in petto! Ze hadden een aparaatje van een meter hoog, 60 breed, 50 diep staan, een multifunctioneel ding die waarschijnlijk door een ijverige, doe-het-zelvende collega in elkaar was gezet (zal wel niet, maar zo leek het wel). Neus tegen het schot en zo snel mogelijk zeggen welke van de kleuren rood, groen en geel helemaal links of helemaal rechts in de ooghoeken opflitste. Makkelijk, leuk spelletje. Daarna de remproef. Meter of 4 van het aparaat af gaan zitten, op het gaspedaal drukken waarna een groen lampje ging branden. Zodra het rode lampje ging branden moest je zo snel mogelijk op de rem drukken. De eerste keer trapte ik langs het rempedaal (piewiewie... ik was de enige in de tijd dat we er waren dat het fout ging...), maar de tweede poging had ik het reactievermogen van een jonge god... natuurlijk! Daarna afstand inschatten. In het eerder beschreven kastje stonden 2 pijpjes, eentje rechts in het midden, eentje links in het midden, cm of 10 uit elkaar. Het linker pijpje kon je d.m.v. een rode knop dichterbij halen en d.m.v. een groene knop verderweg bewegen. Moeilijk... maar geslaagd, allebei! In totaal anderhalf uur later en een kleine 40 euro armer kwamen we, moe maar voldaan, het gebouw weer uit. Nog even op de foto (zie onder) en we konden weer naar huis. Mission accomplished! Donderdag einde van de dag zijn we, bij wijze van afscheidsdiner, bij New Nop Nice gaan eten. Opa en oma Ton gingen die avond weer naar Nederland. Na het eten zijn we nog even mee naar hun appartement in Condochain gegaan en hebben ze tegen negenen uitgezwaaid. Zoals gebruikelijk werden ze door Samlong in zijn Toyotabusje naar Bangkok gebracht, deze keer vergezeld door Sam's vrouw Ee. Vanavond, vrijdagavond, hebben we alweer onze vierde borrelavond van de Nederlandse Vereniging en gaan we alvast oefenen (ahum!) voor het EK dat voor de deur staat en waar we met een stel 'Ollanders midden in de nacht (wedstrijden beginnen hier om kwart voor twee in de nacht...) steeds de wedstrijden gezamelijk willen bekijken. Zaterdagavond een feestje bij René, ook (ex-)Eindhovenaar en aanstaande zondagochtend heb ik mijn eerste gesprek met iemand van een universiteit hier in de buurt om te kijken of ik mijn verhaal op die school mag doen over de au pairs. Wordt vervolgd! Uitzicht Condochain, appartement 350, 16e verdieping. De Baiyoke 2 tower in Bangkok. De onderste 5 verdiepingen zijn voor kleding en wholesale. Lunchen voor de deur bij Baiyoke 2 bij een Japans restaurantje (baguette en yoghurt met vers fruit). Hier kwam van Ger Coppus (mijn ex-baas die anderhalve maand geleden is overleden) op de 1 of andere manier weer boven drijven: "als je je stinkende best maar doet!". V.l.n.r. Liesbeth en Co Bax (ouders van Kika), Elise en ikzelf. Apart rijbewijs voor auto en een voor de motorbike. Eén jaar geldig, waarna je er een voor 5 jaar kunt halen.