Stephan en Yvonne, feestje Simone, Erawan watervallen met Frank & Hetty

Deze week was een korte werkweek. Donderdag en vrijdag waren boedhistische lente-feestdagen, dus we hadden een lang weekend voor de boeg. Maar voordat we van het lange weekend konden genieten hebben we dinsdagavond eerst met Stephan en Yvonne in het Zweedse straatje gegeten (natuurlijk Penang Kai), om woensdagochtend met hun even een kijkje te nemen bij de Somtawin school waar Max en Sterre mogelijk over een jaar of wat ook naar toe zouden gaan. Daarna nog een paar resorts bezocht, om hun een idee te geven wat er hier voor welke prijzen beschikbaar was en toen weer ieders ons weegs gegaan. Woensdagavond hadden we een verjaardagsfeestje van Simone. Op het einde van de avond hebben we Nera daar achtergelaten; zij ging met André en Silvie mee, omdat wij van donderdagochtend tot zaterdagavond naar Kanchanaburi gingen, op (be)zoek (bij) naar Hetty, Frank en hun kinderen. We zouden proberen met zo min mogelijk tussenstops de rit (zo'n 250 km) af te leggen. Nou, vergeet dat maar. Om 10 uur zaten we in de bus. Van Hua Hin naar Petchaburi (60 km) was toch al gauw 1,5 uur. Daar een half uurtje wachten in een achteraf-straatje om naar Ratchaburi (90 km) te komen; ook 1,5 à 2 uur. Om daarna nog in Ratchanaburi te komen (100 km) kostte wederom 2 uur. Alhoewel het redelijk relaxed reizen is, is het net even té relaxed reizen. Binnen de stadsgrenzen rijden de bussen stapvoets, omdat op ieder punt mensen ineens de hand op kunnen steken, omdat ze mee willen rijden. Buiten de stadsgrenzen zijn er met regelmaat bushokjes, maar op elke andere willekeurige plaats kun je net zo goed opstappen. Einde van de middag kwamen we uiteindelijk in VN Guesthouse aan. We hadden daar een dag van tevoren telefonisch geboekt. Even afwachten wat het was, want de kamers waren maar 250 Baht (minder dan 5 euro) per nacht. Maar het was meer dan prima! Een aanrader voor de rondtrekkende Farang die hier in de buurt dingen wil zien die met de River Kwai, Erawan watervallen en Tiger Temple te maken hebben. Wij hebben in het restaurant van het guesthouse heerlijk gegeten en zijn de volgende ochtend met een taxibusje naar de Erawan watervallen gereden, zo'n 65 km te Noorden van de River Kwai. Terwijl je bij de Pala-u watervallen bij Hua Hin over de rotsen naar boven kunt (moet) klimmen, lopen er langs de Erawan watervallen paden en trappen die je gebruikt om elk van de 7 niveaus te kunnen bewonderen. Het was een vrije dag voor de meeste Thai, dus werd er druk gepicknickt langs de vele kleine meertjes. We zullen alles bij elkaar zo'n 3 uur gewandeld, geklommen en gepoedeld hebben voordat we, nog nét voorzien van het nodige regenwater, weer bij de taxi aankwamen. Op de weg terug nog even gegeten langs de kant van de weg en rond een uur 4 weer thuis. Uitgerust tot 6 uur, nog even een avondmarktje gepikt en toen, weer in ons guesthouse, een heerlijk hapje gegeten. Voor ons was het hier zaterdagochtend weer gedaan. Rond 11-en in de bus, rond 6-en weer in Hua Hin... Meteen Khunangkaro gebeld, de Nederlandse monnik die voor de Nederlandse Vereniging hier op zondagochtend zou vertellen over het boedhisme en zijn ervaringen daarmee de afgelopen 10 jaar en 's-avonds met hem een hapje gaan eten bij Khun Oi, bij ons om de hoek. Khunangkaro daarna bij Reinold ondergebracht, nog even wat foto's van de dagen daarvoor op de weblog gezet en snel naar bed, want... om 10 over 5 zondagochtend ging het wekkertje weer! Martijn had een wedstrijd met het Somtawin schoolelftal om 7 uur 's-ochtend... zo vroeg omdat de tegenpartij, een groep lokale Thai-Nepalezen, hun winkels om 10 uur weer moesten openen en de ochtend voor hen de enige practische tijd was. Ik heb de eerste helft kunnen zien hoe ze tegen een 2-0 achterstand op liepen (maar uiteindelijk toch met 3-2 wonnen!), want Elise en ik gingen rond kwart voor negen richting Cha-Am, waar de monnik kwam. Daar ik het georganiseerd had moesten we een beetje op tijd zijn. Er kwamen in totaal 25 Nederlanders op af; een prima opkomst, veel interesse en nieuwsgierigheid. Van 10 tot half 3 (wel even een kleine lunch tussendoor) heeft hij aan één stuk door verteld en vragen beantwoord. Heel interessant! Op het einde nog even een envelop aan de tempel overhandigd en een hele rituele bedankjewel en zegening over me heen gekregen. Apart en heel bijzonder. Daarna nog even uitgekletst bij ons thuis en Khunagkaro rond half zes op de minibus naar Bangkok gezet, waar hij in Wat Saket woont. Hèhè, eindelijk weer schooltijd... ware het niet dat Martijn en Laureen maandagochtend op schoolreisje ging. Wéér om 5 uur op, want ze moesten om 6 uur de bus in op weg naar Ratchaburi, waar ze een rondleiding kregen in de "power plant". 3 Uur heen, 3 uur terug en een uur of 2 uur presentaties en rondleidingen; deels in het Thai, deels in het (gebrekkig) Engels. Achteraf zaten ze er vooral vol van dat ze toch ook nog even de "floating market" hadden bezocht in Damnoen Saduak en hoe leuk het in de bus was geweest...