Inmiddels hebben we onze "jaarwisseling" in Thailand prima overleefd. We zijn 's-avonds lekker uit eten geweest bij een... èchte Italiaan (wereldkampioen in 2001, ff geleden, maar toch een aanrader!) en daarna ging het leven weer gewoon door met het geven van de hoogste prioriteit aan het vinden van een nieuw huis. Nu, maandag 25 augustus, zijn we er nog steeds niet zeker van naar welk huis we gaan verhuizen eind volgende week, vrijdag 5 september... We hebben een geweldig huis (aardig huis, maar op een geweldige lokatie) gevonden op loopafstand (400 meter) van Condochain en op 50 meter van het strand... Super, toch? Maar, toen we vorig weekend bij het huis gingen kijken was alles leeg. Ruimte te over, half jaar geleden opgeknapt, beneden konden we zo naar binnen lopen (geen sleutels nodig...), maar boven zat het dan toch op slot. De buren, Jan en Lucy, een Nederlands stel van rond de 60 die daar, samen met 2 superenthousiaste herdershonden, al een paar jaar zitten en zelf hun hele huis en perceel (dat ze huren) hebben opgeknapt, wisten te melden dat het huis tegen redelijke prijs te huur zou zijn. Wij waren in de veronderstelling dat we een aardige deal met de eigenaar zouden kunnen maken. Die eigenaar was ook vrij snel vanuit Bangkok (met een team werkers) naar Hua Hin gekomen, maar begon, naast wat nodig schoonmaakwerk en onderhoud, ook meteen wat meubels het huis in de slepen. Op zich niet onlogisch, maar wij hadden toch (ook zo gecommuniceerd) een klein beetje de hoop dat we zelf veel zo niet alles mochten doen. De eigenaar heeft ons meegenomen om "boodschappen" te doen, om te kijken waar onze voorkeur naar uit zou gaan om daar dan het in zijn ogen betere (zeg: goedkopere) alternatief naast te kunnen zetten. Maar ja, het is nu nog een dag of wat afwachten voordat we zekerheid hebben. In de tussentijd kijken wij (en met ons nog een groot deel van vrienden en kennissen) rond of er niet nog wat moois (en dan voor weinig, natuurlijk) te krijgen (of beter, te huren) is. Eerder vanavond zijn we nog op een park geweest, weliswaar 4 km van Condochain (het appartementencomplex van mijn ouders en schoonouders) richting het Zuiden, maar wel op een mooie lokatie, waar een huis bijna afgebouwd is en dat we ook voor een redelijke prijs zouden moeten kunnen krijgen. Mooi groot zwembad, 2 sala's (al dan niet overdekte terrassen) en een grote tuin. De projectontwikkelaar schijnt alleen nog al eens wat vreemd te doen... Maar ja, het schijnt hier zo te moeten... Eerst even afwachten wat het huis aan het strand gaat doen, voordat we de volgende stap nemen. Omdat we het zo druk hebben met op en neer rijden van het ene naar het andere mooie plan, krijgt Martijn hier en daar de gelegenheid om zijn eerste kilometers op de motorbike te maken. Rustig aan, maar vanaf 15 mag je hier op de brommerd!
maandag 25 augustus 2008
Drukdruk en zoekende
Afgelopen weekend vloog weer voorbij. Ondanks de lange dagen in het weekend, het is de laatste tijd gebruikelijk voor Martijn om zondagochtend om 7 uur te moeten gaan voetballen, blijft er weinig tijd over om uit te rusten (écht waar!). Inmiddels zijn Martijn (co-captain van zijn team) en de andere spelers begonnen aan de voorbereidingen voor een tochtje Penang, Maleisië. Kuhn U (spreek uit, Oe), heeft het plan opgevat om voor het spelen van een wedstrijd met zijn voetballers naar Maleisië te gaan. Waarschijnlijk gaan ze direct na de laatste tentamens begin oktober voor 4 dagen op pad, met vliegreis en al én, als ik me niet vergis, betaald door school. Als het ff wil ga ik mee.
Elise en ik zijn afgelopen zaterdagavond nog even uit geweest met Laureen naar de TNT bar van Matthieu en Tip. Laureen wilde poolen en wij hadden daar geen problemen mee. Alhoewel ik het niet graag toegeef, heeft onze jongedame me op het nippertje ingemaakt. Kostte me de wereldsom van 20 baht, máár... de volgende keer zal ik 'r een poepie laten ruiken!
Gepost door Niels en Elise Vrijken op maandag, augustus 25, 2008