Het is niet alles goud dat blinkt, maar... / It is not all gold that glitters, but...

In het kader van 1 van haar lessen heeft Elise haar grade 5 afgelopen maandagochtend meegenomen naar het Zijdemuseum hier in Hua Hin. Om 9 uur zou er verzameld worden, Elise was er om 10 voor 9 (nette tijd, toch?) en de hele klas bleek al klaar te staan! Is dat inzet of niet?! Bleek een erg leerzaam uurtje te worden. Elk onderdeel van het zijdeproces kunnen ze laten zien en natuurlijk kreeg iedereen nog een paar cocons mee naar huis. Afgelopen week hadden we besloten, na langere tijd met onze Duitse huisbaas aan de telefoon (Skype) te hebben gehangen, dat het wellicht toch beter was om uit elkaar te gaan. Daarom zijn we afgelopen zaterdag met Jef en Jaa van www.huahinfinder.com naar een aantal huizen gaan kijken. Verrassend en mooi, kan niet anders zeggen, maar aan elk huis was wel iets, waardoor we uiteindelijk toch besloten hebben in ons huidige huis te gaan blijven wonen. Tenminste... de huisbaas moet het nog even bevestigen... wordt vervolgd... En zoals in het afgelopen bericht al gemeld zou het vandaag een drukke dag worden: de tentamenweek begon (voor Martijn), Laureen had vandaag haar Speech Contest én opa en oma Ton zouden aankomen. Martijn kwam met het goede nieuws thuis dat zijn lerares in ieder geval had weten te melden dat hij geslaagd was! Al mooi meegenomen. Laureen, die op de één of ander manier geschapen lijkt te zijn voor dit soort uitdagingen, heeft de presentatie voor een groot publiek met verve doorstaan. Uiteindelijk was ze van de 10 duo's uit de grades 7 en 9 de enige die voornamelijk tegen het publiek praatte en niet / minder vanaf papier voorlas en won ze deze wedstrijd! Waarschijnlijk heeft het feit dat ze jarenlang in Eindhoven bij Kindercircus Simsalabim heeft "gewerkt" hier aardig toe bijgedragen. Ik had haar gezegd dat ze voor het optreden nog maar goed een keer aan Eric en René moest denken...:-)... Opa en oma Ton zouden rond een uur of 1 's-middags in Hua Hin aan moeten komen, máár toen ze net voor enen belden bleek dat ze toen pas vanuit het Bangkok Suvarnabhumi vliegveld vertrokken! Vertraging! Al in Düsseldorf opgelopen. Het aardige was nu wel dat we opa en oma met ons vieren bij Condochain op konden wachten. Rond kwart over 4 kwamen ze aan, met het bekende oude Toyotabusje van Samlong. Snel uitladen en betalen en naar boven, 7e etage. Alles zag er netjes uit, koelkast was gevuld. Omdat het al zo laat was hebben we opa en oma snel gefeliciteerd, kado's gegeven en zijn we na een eerste Thaise versnapering toch maar meteen naar ons huis gegaan. Ze waren onder de indruk, alles groot en veel (ruimte, vooral) en een tuin waarvan opa vond dat "we ons" er aardig op konden gaan uitleven... 'S-avonds snel bij Khun Oy, om de hoek, gaan eten en tegen achten was iedereen weer thuis. Het was net of ze geen 4 maanden waren weggeweest. Het is niet altijd alles goud wat er blinkt, ... maar vandaag even wel! This week Elise took her grade 5 to see the local Silk Museum. We also decided, after long telephone conversations with our landlord in Germany, that it would be better to stop our contract and move on to a next house, bút, after having seen some, by themselves very nice, houses, we changed our mind and decided to stay. A mail to our landlord has yet to be confirmed... Today was the start of a busy week: Martijn started with his first exam (Science, and he passed!), Laureen was one of 10 lucky ones to participate in a speech contest (and she won!) and Elise's parents arrived today with some 3 hours delay (which gave us the opportunity to welcome them as a complete family). They loved our house and their first real Thai food again in 4 months. It was just like they were not gone for such a long time. It is not allways all gold that glitters, ... but today it did!