Dinsdagavond werd er vanuit de PTA (Parent Teacher Association, de OR / Ouderraad in Nederland) een etentje c.q kennismaking met de leerkrachten georganiseerd. Buffet was gratis, dus... gingen we er heen. Naast de leerkrachten waren er een 10-tal ouders, waarvan er ook nog een aantal van de organiserende ouderraad waren. Wat dat betreft een beetje tegenvaller, máár ons geplande etentje met Stephan en Yvonne, die met ons mee reden, toch nog eerder gehad dan verwacht. Woensdag zijn we eerst naar Ernst en Rita geweest, omdat zij een draagbare airco mee vanuit Nederland hadden genomen. Bij ons is het inmiddels zo heet dat een airco, een half uurtje voor het naar bed gaan, eigenlijk geen overbodige luxe is. Overdag had het een uurtje of wat gehoosd, waardoor het eigenlijk al behoorlijk afgekoeld was, maar een gezellig avondje hebben we er natuurlijk niet voor afgeslagen. Lekker Penang Kai bij Nilawan in het Zweedse straatje gaan eten. Zo zijn er steeds weer restaurantjes waar je veilig (i.e. zonder dat de anderen het waarschijnlijk kennen) mensen mee naar toe kunt nemen. Donderdagavond was het evaluatiediner met de groep mensen die de autorally mee had georganiseerd. Ook hier weer tevreden gezichten; natuurlijk is alles altijd weer voor verbetering vatbaar, maar dat niet alles 100% gaat is dan toch ook weer de charme van het amateurisme. Vrijdagavond was het de laatste vrijdag van de week, dus Nederlandse avond. Mannetje of 50 deze keer. Een Nederlander met een winkel hier in de buurt had voor deze avond 80 (Van Oers) frikandellen beschikbaar gesteld, die voor 50 cent over de toonbank mochten. Uiteindelijk had de (Belgische) uitbater nog 4 frikandellen over op het einde van de avond. Viel dus in erg goede aarde! Daarnaast is er sinds kort een jeu-de-boules (petanque-)baan aangelegd naast het restaurant. Thailand schijnt wereldwijd in de top van deze sport mee te draaien, dus moet er animo genoeg voor zijn. Van de aanwezigen deden er 24 mee aan de wedstrijd. Daarmee waren alle banen bezet. In 4 rondes bleken we een wel erg sterke lokale kampioene te hebben... Elise stal, met een brede grijns, de show en wist iedereen van de baan te meppen, inclusief bijna de Thaise kampioen, die vanuit een 8-1 achterstand de partij tegen Elise nog maar net met 11-13 in zijn voordeel kon beslissen. Voor verhaal en foto's, klik hier. Elise had daarmee een diner-voor-2 gewonnen, waar ik (hoop ik dan maar) natuurlijk ook weer goed mee ben... Zaterdagochtend kwart voor zeven ging daarna de wekker. Bangkok zou het vandaag worden, de Tjatutjak markt, de grootste markt ter wereld, met (schrik niet), wordt gezegd, zo'n 10.000 kraampjes. Alle eerdere keren dat we naar Bangkok gereisd waren gingen we met de minibus, dit keer met de eigen auto. Van tevoren een extra kaartje van Bangkok gekocht, maar zeker even goed de roete bij Alia opgevraagd, die al zo'n 15 jaar wekelijks vanuit Hua Hin naar Bangkok rijdt. Zeker achteraf gezien een perfecte beschrijving gekregen; foutloos in 1 keer er naar toe gereden, 210 kilometer op de kop af. Van 11 tot 5 over de markt geslenterd (het was bijzonder warm), een aantal rotan lampen gekocht en de nodige tassen met kleding en snuisterijen. Ook de terugreis ging voorspoedig, zodat we om een uur of 8 weer veilig thuis waren. Vermoeiende dag gehad, dus op tijd naar bed, behalve Martijn, want hij had nog een feestje voor de boeg. Vanochtend 11 uur belde hij ons uit bed. Nog even wat zitten internetten, terras en tuin aanvegen en toen ging de familie weer op pad, vanmiddag naar de verjaardag van Neeltje, dochter van Alia. Lekker geborreld, gebabbeld en gegeten om rond de klok van zevenen weer huiswaarts te keren. Het is nu net 9 uur geweest en ik denk dat we dadelijk ons bed maar eens op gaan zoeken...
zondag 31 mei 2009
dinsdag 26 mei 2009
Eindelijk... / Finally...
Sinds de terugkomst van onze vakantie in China stond alles zo'n beetje in het teken van school (de zomervakantie was over) en de autorally die we met de Nederlandse Verenigingen hier in Hua Hin en Cha-Am organiseerden. Direct bij thuiskomst hadden we natuurlijk wel eerst wat bezoekjes af te leggen; Stephan, Yvonne, Max en Sterre (woonden in Eindhoven in onze straat) waren begin mei hier komen wonen en daar hebben we inmiddels de nodige gezellige uurtjes mee doorgebracht. Ook (Eindhovense) Eric (zoon van José) is hier met vriendin en baby komen wonen. Lekker bij hun gegeten, prachtige baby. Ook opa en oma begonnen hier aan hun laatste loodjes (voor dit jaar) en keerden zaterdagochtend 23 mei vroeg in de ochtend weer huiswaarts na 8 maanden Thailand. Ditmaal gingen ze "op chique" en vlogen ze business class terug naar Düsseldorf. Ook op zaterdag 23 mei was het de langvoorbereide NVT autorally 2009. In het verleden werd deze rally vanuit Bangkok georganiseerd, maar omdat daar een kink in de kabel was gekomen én twee van de bestuursleden toevallig in Cha-Am wonen, hebben we uiteindelijk een groep van 10 mensen hier bereid gevonden de rally vanuit en in de regio Hua Hin / Cha-Am te organiseren. Twee maanden lijkt dan een hele tijd om iets voor elkaar te krijgen, maar de tijd vliegt, dus het was drukdrukdruk... Uiteindelijk deden 25 auto's met ruim 100 mensen mee; mooie opkomst. Op zondag was er ook nog eens een golftoernooi op Banyan Golf Resort. Alles prima verlopen. Voor een verslagje en groot aantal foto's kun je kijken op de website van de Nederlandse Vereniging Thailand, afdeling Hua Hin / Cha-Am (klik hier). Vanaf dit moment zou het wat rustiger moeten worden met meer tijd voor onze voorbereidingen om terug naar Nederland te gaan, maar wie weet... Thailand zit vol verrassingen...:-)...
Gepost door Niels en Elise Vrijken op dinsdag, mei 26, 2009
dinsdag 12 mei 2009
Hong Kong (HK), 9 - 11 mei
In de laatste paar dagen Hong Kong hadden we nog (steeds) een druk programma; vandaag, de 9e wilden we Stanley Market bezoeken om de 10e, samen met Susan en Lasse en hun kinderen, naar Disneyland Hong Kong te gaan. Heerlijk geslapen weer in het Garden View YWCA (Young Women's Christian Association, jawel!, een zusje van de YMCA), geweldig 4-sterrenhotel in Central voor 45 euro per kamer per nacht inclusief een meer dan prima ontbijt. Nadeeltje is dat je 10 euro per dag voor internet moest betalen, maar in het er naast liggende kantoor hebben ze wel 2 pc's beschikbaar waar je dan weer gratis op kunt internetten. Zaterdagochtend dus naar Stanley toe: "Is alles te halen tegen zeer scherpe prijzen!!" Nou... vergeet het dus maar... De markt was niet eens zo groot. Er was wel een redelijke variatie aan spullen te halen, maar het viel gewoon vies tegen! Opa en oma hebben een paar leuke aanbiedingen weten te bemachtigen, maar voor de rest... Het was leuk voor het busritje er naar toe, prachtige uitzichten, maar we hadden het er vrij snel gezien. Terug naar de stad, naar Nathan Road, waar ook wat serieuzere dag- en avondmarkten te vinden zouden moeten zijn. In Tempel Street vonden we een aardige markt, maar ook daar waren we niet echt onder de indruk van producten en prijzen. Natuurlijk hebben we, de portemonnee was in de paar voorliggende weken behoorlijk "heet" geworden, wat inkopen gedaan, maar toch gaan we komend weekend nog een keer (met de eigen auto) naar de Tjatutjak markt in Bangkok, waar we ons wat meer denken uit te kunnen leven. Op zondag zijn we dan naar Disneyland Hong Kong gegaan. Onze taxichauffeur (met splaakgeblek) kreeg voor 10 kilometer speeding nog een bon van een aardige politieman ter hoogte van 2 maal de ritprijs. Zoals gezegd gingen we met Susan en Lasse met hun kinderen. We werden van tevoren gewaarschuwd dat het park beduidend kleiner was dan Disneyland Parijs en meer geschikt voor het jongere publiek, maaaar... we hebben ons van de opening tot de sluiting prima vermaakt. Ja, er is maar 1 achtbaan; geen verschrikkelijke hoofdenschudder (die hadden we in Ocean Park al gehad), maar 1 die je ruim een minuut met hoge snelheden door het donker jaagt. Dreamworld, tsja, was (maar is ook in Parijs) voor de allerkleinsten onder ons. In Adventure World daarentegen was het weer geweldig mooi ingericht. Trouwens, alles was in Disneyland Hong Kong tot in de puntjes verzorgd. We hebben 3 shows gezien waar de professionaliteit en het plezier van de zangers / dansers van af straalde. Zeker de Lion King en High School Musical waren zeer de moeite waard (en ik ben niet eens echt een musicalfan). En als klap op de letterlijke vuurpijl kregen we om 8 uur 's-avonds ook nog eens een geweldig vurwerk voorgeschoteld; in 10 minuten tijd werd er voor een fortuin de lucht ingeschoten. Heel indrukwekkend! Na het vuurwerk werd iedereen het park uitgejaagd en werden we ook nog eens via een prachtig Disney metrostation richting huis geleid. Erg de moeite waard allemaal. De laatste dag zijn we rond tienen uit het hotel vertrokken, hebben ons met de taxi naar het station en met de trein naar het vliegveld laten brengen. Daar hebben we de bagage gestald in een immens grote hal, een soort winkelcentrum met toevallig ook nog eens een paar incheckbalies, om daarna nog even met de bus naar 's-werelds grootste bronzen boeddha te gaan kijken. Gezien, opa, Laureen en Elise hebben de moeite genomen om de 280 treden tellende trap op (en af) te lopen, waarna we ons, Martijn en Laureen dan in ieder geval, nog een uurtje op de luchthaven in een amusementshal hebben vermaakt. Rond 7 uur de douane door, het vliegtuig vertrok stipt om 10 voor negen en 2,5 uur later (met een tijdsverschil van 1 uur) landden we op Bangkok, een half uur eerder dan gepland. Nook, onze nieuwe taxichauffeur, stond ons al met een grote glimlach (geweldig toch, die Thai) op te wachten en rond half 3 waren we weer in Hua Hin. Paar flinke buien onderweg gehad en een gigantisch onweer aan de horizon. Toen we thuiskwamen bleek de electriciteit het niet te doen... al eventjes niet meer... De koelkast... nou ja, ik zal je de details besparen, maar de hele inhoud kon de vuilnisbak in en het zal nog wel een paar dagen duren voordat de misselijkmakende stank weer uit de keuken verdwenen is... Dinsdagochtend weer op tijd opgestaan, autosleutels gaan halen (hadden we uitgeleend aan Harry en Nicolette), waarna ik de rekeningen kon gaan betalen, het ontbijt kon gaan inkopen en Nera op kon gaan halen bij Simone en Marleen. Alles bij elkaar hebben we een geweldige vakantie in China gehad. De Chinees is geen Thai; hij is wat norser, misschien zelfs wat agressiever (veel getoeter op straat en ontzettend vervelende verkopers), het eten viel vaak tegen, maar het is een volk dat absoluut vooruit wil en ook gaat! Daarnaast heb je absoluut geen idee dat je je in een communistisch land bevindt; er wordt gebouwd bij het leven (vaak mooi, in ieder geval groot en heel zeker veel!) en er wonen een partij miljonairs waar je U tegen zegt. Ze stampen in 15 jaar tijd een halve stad uit de grond (zo is men in 1994 b.v. eigenlijk pas de moderne Skyline van Shanghai gaan bouwen), maar ze smakken en roggelen nog als men bij ons waarschijnlijk in de Middeleeuwen deed. We hebben voornamelijk steden gezien en een stad in China is dan meteen ook een miljoenenstad. Als we nog een keer terug gaan dan zullen we wellicht wat meer de rustigere gebieden opzoeken, maar op dit moment hebben we het weer prima naar de zin in Hua Hin, waar we de komende 3 maanden echt aan de laatste voorbereidingen voor de terugtocht naar Nederland gaan beginnen!
Gepost door Niels en Elise Vrijken op dinsdag, mei 12, 2009
vrijdag 8 mei 2009
Van Shanghai (CN) naar Hong Kong (HK), 6 - 8 mei
Woensdag 6 mei was alweer onze laatste dag in Shanghai. Om 9 over 5 in de namiddag zou onze trein vertrekken naar Hong Kong, waarmee we dus China zouden verlaten. Maar na het ontbijt en het uitchecken uit het Radius hotel was het eerst tijd voor een laatste paar uurtjes Shanghai. Hiervoor gingen we eerst naar het (trein)station om onze tassen en koffers te stallen. Hierna zouden we wat gaan shoppen in de buurt en daarna naar het East China hotel lopen, waar we zouden lunchen met Guid en Nanette Oei en hun 3 kinderen uit Veldhoven. Tenminste we dachten dat ze met hun vijfen zouden zijn. Wat bleek was dat oma afgelopen jaar 80 (!) was geworden en daarom graag met de hele familie naar China wilde gaan. De hele familie was met 16 man sterk naar China gekomen! Georganiseerd via Fox reizen. Min of meer ook onze route gegaan (of hadden wij bij Fox gekeken...:-)...). In hun hotel hebben we, natuurlijk weer met de nodige communicatieproblemen, toch heerlijk gegeten. Om half 3 hebben we weer afscheid van elkaar genomen, want ze hadden natuurlijk een agenda om nog af te werken alvorens een dag later weer terug naar Nederland te gaan. Wij hadden nog een paar dagen voor de boeg, 5 om precies te zijn. Hiervan was de eerstvolgende overnachting in de trein die ons van Shanghai, via Guangzhou (waar we begonnen ruim 2 weken geleden) naar Hong Kong. Nadat we eerst nog in de verkeerde wachtruimte waren gaan zitten, waren we uiteindelijk toch nog ruim op tijd om via de douane naar ons treinstel te komen. Behoorlijk geslapen en de volgende middag om 1 uur exact kwamen we aan in Hong Kong. We hadden drie hotelkamers geboekt in Chungking Mansion aan Nathan Road. Lucky hotel, een hotel in een backpackers gebied. En dat hebben we geweten! In een groot appartementgebouw moesten we, 50 winkeltjes passerend, in het derde koppel van liften de linker lift hebben om naar de 12e verdieping te gaan. Onderweg in het appartementenblok werden we tig keer aangesproken door Indisch uitziende mensen die ons van alles beloven en willen verkopen, maar uiteindelijk komen we er: Lucky Hotel! Nou ja, hotel... Het is van origine een (1!) appartement dat is omgebouwd tot zeven (jawel, 7!) hotelkamers. Niet dat het originele appartement zo groot was, maar de kamers zijn klein... piepklein!! Twee bij iets minder dan twee meter... plus een badkamertje van 60 bij 80 cm (toilet en douche in 1). Het moet gezegd, Steve, de beheerder, was supervriendelijk en behulpzaam, echt een geweldige kerel. Daarnaast was het hotel superschoon! Maar om hier onze vakantie te moeten afsluiten was niet helemaal wat we ons er van hadden voorgesteld. We besloten er toch 1 nacht te blijven, maar daarna toch te verhuizen. Gelukkig hoefden we niet op zoek te gaan. We belden Lasse en Susan, die we ook al in Beijing hadden ontmoet, die wel in een prachtig hotel waren beland. In de namiddag Victoria Peak opgereden met een treintje om van het geweldige uitzicht te genieten. Opa vond het een beetje aan de hoge kant... Vrijdagochtend zijn we snel die kant uit gegaan, het Garden View hotel YWCA, om daarna Ocean Park te bezoeken. In eerste instantie was het niet de bedoeling dat Lasse, Susan en de kinderen mee zouden gaan, omdat Markus de dag daarvoor ziek was geweest, maar Markus bleek genezen en we togen met ons elf naar het pretpark. Prachtig, groen park met leuke attracties en een super uitzicht op een aantal punten. Aan 1 dag hadden we eigenlijk net iets te weinig; Lowland hebben we overgeslagen, maar wel een hele aardige dolfijnen- en zeehondenshow gezien. Daarna met de bus terug, even wat (behoorlijk duur) Thais gegeven in het uitgaanscentrum van het Central gebied in de buurt van ons hotel en toen weer naar het hotel. Morgen wordt het inkopen doen op Stanley Market!!
Gepost door Niels en Elise Vrijken op vrijdag, mei 08, 2009
dinsdag 5 mei 2009
Nanjing, Suzhou en Shanghai (CN), 2 - 5 mei
Op zaterdag 2 mei namen we alweer afscheid van Xi'an. We moesten vroeg ons bed uit, want om kwart voor 9 ging ons vliegtuig richting Nanjing, een plaats die we gekozen hadden, omdat het makkelijk op de weg lag richting Shanghai en de plaats voor Shanghai die we aan wilden doen, Suzhou, weer net even te ver reizen was. Toen we landden in Nanjing was het rond half 11 in de ochtend en was het grauw en regenachtig. Het regende niet erg, maar toch was het helemaal donkergrijs buiten. Elke stad waar we tot nu toe waren lijkt ontzettend groot te moeten zijn; altijd meerdere miljoenen inwoners. Zo ook Nanjing. Na een dik half uur waren we bij ons hotel, het Ruitai hotel. Aardig, maar zoals vaker, niet geweldig onderhouden. Drie of vier sterren, die het allebei niet waard was, maar wel een prima douche op de kamer. We moesten bus- of treintickets naar Suzhou regelen, dus dat hebben we gedaan. Nagevraagd welke bus naar het centrum ging (eerst 92 naar een tussenstation, daarna de 13 naar het grote station). In China betaal je in de bus 1 tot 2 Yuan per persoon per rit, er rijden veel bussen dus een prima vervoermiddel om van A naar B te komen. Op het busstation (treinkaartjes waren niet meer beschikbaar) was er (alweer) een aardige jonge gast die ons hielp met het kopen van de kaartjes. Voor een paar euro zouden we op zondag in 2,5 uur naar Suzhou, het Venetie van het Oosten worden vervoerd. Maar behalve het ritje naar het busstation was er weinig te beleven in deze stad, het was maar goed dat we er maar een nachtje bleven. De volgende ochtend bleek de bus een echte Volvo touring car te zijn die ons zeer comfortabel vervoerde. In Suzhou was het busstation behoorlijk hectisch en het duurde even voordat we doorhadden dat we een meter of 50 moesten lopen naar de taxistandplaats en een twintig minuten in de rij moesten staan om aan de beurt te zijn voor een taxi. Een aardig meisje had de naam van het hotel weer in het Chinees voor ons opgeschreven, waarna we eigenlijk binnen 5 minuten in het Greentree Inn hotel werden afgezet (we hadden ook kunnen lopen...). Aardig hotel, leuk stadje om doorheen te lopen. Op zondag hebben we ons naar 1 van de vele parken laten rijden, maar omdat het al vrij laat was zijn we gaan lopen in 1 van de kanaalstraatjes met de nodige restaurantjes en koffieshopjes. Uiteindelijk wat gedronken in "The Bookworm", een cafeetje waar we ik geloof in de Lonely Planet over hadden gelezen. Het weer was inmiddels sterk verbeterd en we hadden eigenlijk alleen de truien omgebonden voor het geval het wat later zou worden en het toch aardig af zou koelen. 's-Avonds hot pot gegeten in een druk restaurant (maar wel met allemaal Chinezen...) waar uiteindelijk hele vreemde dingen op het menu stonden zoals rundspenis, schapenstaart, eendentong, varkenshersenen, geroosterde schapenpoot, varkenshuid en eendenbloed... erg... apart... Opa heeft zijn buik volgegeten, de rest had naderhand toch nog de behoefte een bakker binnen te lopen om nog 1 van de heerlijke broodjes / gebakjes te halen, die zijn echt vele malen beter dan het botergebak dat ze in Thailand te bieden hebben. De volgende ochtend hebben we het lion's rock park bezocht, een soort privetuin van een oude Chinese familie die voor tienen in de ochtend al door vele touringcars vol Chinezen werden bezocht. Opa, oma, Martijn en Laureen werden voor de zoveelste keer uitgenodigd met Chinese families op de foto te gaan. We blijven bezienswaardigheden. Om 5 voor half 1 gingen we met de trein naar Shanghai, waar we 2 nachten verblijven. De trein (een D-trein) was zo'n supersnelle, witte sigaar die ons (jammer genoeg) in maar 40 minuten naar vrijwel hartje Shanghai bracht. Met het grootste gemak 200 km/uur, vliegtuigstoelen, kortom een zeer confortabele manier van reizen. In Shanghai was het moeilijk de taxi's te vinden. De eerste keuze, pakken we de uitgang aan de linker- of de rechterkant, was blijkbaar een verkeerde; de linkeruitgang was vlakbij, maar daarna zijn we nog bijna een half uur tussen allerlei werkzaamheden en opdringerige Chinezen bezig geweest om onze weg naar de taxi's te vinden. Daarna een kamikazerit naar het Radius (maar hier zien we overal Green Business) hotel. Prima hotel, maar..., alhoewel het hotel er waarschijnlijk nog geen 10 jaar staat, hebben de kamers en de eetzaal ook hier aan de tand des tijds bloot gestaan. Voor het eerst hebben we hier een familyroom, met ons vieren op 1 kamer voor zo'n 35 euro per nacht. Aardig ontbijt en er blijkt ook een prima restaurant aanwezig te zijn. Maandagavond naar het centrum met de bus om daar aan The Bund de overzijde van de rivier het nieuwe, na 1994 (!!!) gebouwde centrum met al de lichtpracht te bewonderen en te fotograferen. Allereerst kwamen we een pizzeria (Gondola) tegen, waar we heerlijk hebben gegeten. Ook nog in de meest bekende winkelstraat, Nanjing Lu (Road), gelopen, met al het neonlicht ('s-avonds dan toch) toch heel anders dan we in zowel Nederland als Thailand gewend zijn. Voor dinsdag hadden we een toer afgesproken vanaf half 10 's-ochtends. Onze toergids Ling, een meisje van 26, was een beetje ongeduldig, maar heeft ons tenslotte toch aardig wat van Shanghai laten zien; Yu Yuan (het winkelcentrum dat ooit een tempelcomplex is geweest), we hebben over de rivier gevaren, we zijn 260 meter hoog in de radio- en tv-toren geweest, hebben een parelwinkel bezocht waar we uitleg over Chinese parels hebben gekregen (wist je dat er oesters zijn waar wel 25 parels in groeien? Ze hebben er 1 live voor ons opengemaakt). En, eh, mam, je verjaardagscadeau is al gekocht! De trip in de tv-toren was behoorlijk indrukwekkend; 20 tot 100 verdiepingen tellende gebouwen zo ver al je kunt zien in deze 19 miljoen inwoners tellende megastad! Maar zeker het lopen op glasplaten, 260 meter boven de grond, was voor velen een erg beangstigende gewaarwording. Tot slot Nanjing Road nog even van achter naar voren doorgelopen, voor het avondeten een broodje bij onze veelgeprezen Subway gekocht (ik koop ze toch liever in Hua Hin!) en toen een rustig avondje op de hotelkamer doorgebracht. Per sms nog een lunchafspraak met de familie Oei uit Veldhoven gemaakt voor woensdagmiddag, rond enen. Wij gaan onze koffers dan even onderbrengen bij het station waar vandaan we om 9 over 5 in de namiddag met de nachttrein naar Hong Kong zullen reizen, de familie Oei komt rond het middaguur aan in een hotel niet al te ver van het station. Prachtige gelegenheid elkaar zo ver van huis weer een keer te ontmoeten!
Gepost door Niels en Elise Vrijken op dinsdag, mei 05, 2009
vrijdag 1 mei 2009
Xi'an (CN), 1 mei
Gepost door Niels en Elise Vrijken op vrijdag, mei 01, 2009