Dinsdagavond werd er vanuit de PTA (Parent Teacher Association, de OR / Ouderraad in Nederland) een etentje c.q kennismaking met de leerkrachten georganiseerd. Buffet was gratis, dus... gingen we er heen. Naast de leerkrachten waren er een 10-tal ouders, waarvan er ook nog een aantal van de organiserende ouderraad waren. Wat dat betreft een beetje tegenvaller, máár ons geplande etentje met Stephan en Yvonne, die met ons mee reden, toch nog eerder gehad dan verwacht. Woensdag zijn we eerst naar Ernst en Rita geweest, omdat zij een draagbare airco mee vanuit Nederland hadden genomen. Bij ons is het inmiddels zo heet dat een airco, een half uurtje voor het naar bed gaan, eigenlijk geen overbodige luxe is. Overdag had het een uurtje of wat gehoosd, waardoor het eigenlijk al behoorlijk afgekoeld was, maar een gezellig avondje hebben we er natuurlijk niet voor afgeslagen. Lekker Penang Kai bij Nilawan in het Zweedse straatje gaan eten. Zo zijn er steeds weer restaurantjes waar je veilig (i.e. zonder dat de anderen het waarschijnlijk kennen) mensen mee naar toe kunt nemen. Donderdagavond was het evaluatiediner met de groep mensen die de autorally mee had georganiseerd. Ook hier weer tevreden gezichten; natuurlijk is alles altijd weer voor verbetering vatbaar, maar dat niet alles 100% gaat is dan toch ook weer de charme van het amateurisme. Vrijdagavond was het de laatste vrijdag van de week, dus Nederlandse avond. Mannetje of 50 deze keer. Een Nederlander met een winkel hier in de buurt had voor deze avond 80 (Van Oers) frikandellen beschikbaar gesteld, die voor 50 cent over de toonbank mochten. Uiteindelijk had de (Belgische) uitbater nog 4 frikandellen over op het einde van de avond. Viel dus in erg goede aarde! Daarnaast is er sinds kort een jeu-de-boules (petanque-)baan aangelegd naast het restaurant. Thailand schijnt wereldwijd in de top van deze sport mee te draaien, dus moet er animo genoeg voor zijn. Van de aanwezigen deden er 24 mee aan de wedstrijd. Daarmee waren alle banen bezet. In 4 rondes bleken we een wel erg sterke lokale kampioene te hebben... Elise stal, met een brede grijns, de show en wist iedereen van de baan te meppen, inclusief bijna de Thaise kampioen, die vanuit een 8-1 achterstand de partij tegen Elise nog maar net met 11-13 in zijn voordeel kon beslissen. Voor verhaal en foto's, klik hier. Elise had daarmee een diner-voor-2 gewonnen, waar ik (hoop ik dan maar) natuurlijk ook weer goed mee ben... Zaterdagochtend kwart voor zeven ging daarna de wekker. Bangkok zou het vandaag worden, de Tjatutjak markt, de grootste markt ter wereld, met (schrik niet), wordt gezegd, zo'n 10.000 kraampjes. Alle eerdere keren dat we naar Bangkok gereisd waren gingen we met de minibus, dit keer met de eigen auto. Van tevoren een extra kaartje van Bangkok gekocht, maar zeker even goed de roete bij Alia opgevraagd, die al zo'n 15 jaar wekelijks vanuit Hua Hin naar Bangkok rijdt. Zeker achteraf gezien een perfecte beschrijving gekregen; foutloos in 1 keer er naar toe gereden, 210 kilometer op de kop af. Van 11 tot 5 over de markt geslenterd (het was bijzonder warm), een aantal rotan lampen gekocht en de nodige tassen met kleding en snuisterijen. Ook de terugreis ging voorspoedig, zodat we om een uur of 8 weer veilig thuis waren. Vermoeiende dag gehad, dus op tijd naar bed, behalve Martijn, want hij had nog een feestje voor de boeg. Vanochtend 11 uur belde hij ons uit bed. Nog even wat zitten internetten, terras en tuin aanvegen en toen ging de familie weer op pad, vanmiddag naar de verjaardag van Neeltje, dochter van Alia. Lekker geborreld, gebabbeld en gegeten om rond de klok van zevenen weer huiswaarts te keren. Het is nu net 9 uur geweest en ik denk dat we dadelijk ons bed maar eens op gaan zoeken...