dinsdag 25 september 2007

Miss Elise!

(English added below)
Elise is vanmiddag naar Somtawin School geweest voor haar evaluatiegesprek. Alhoewel het in eerste instantie de bedoeling was als Kindergarten lerares aan de slag te gaan, schatte men in dat er ouders moeite mee zouden kunnen hebben dat een van nature niet-Engelstalige hun kinderen les zou geven. Máár, dankzij de specialisatie die ze de afgelopen 2 jaar had gevolgd tot gymleerkracht, kan ze wél als gymleerkracht aan de slag! De details krijgen we later deze week te horen. Super! Geweldig! En natuurlijk heel belangrijk voor de werkvergunning die hier aan gekoppeld is!! Eén zorg minder. Gôh, we hebben wat langer gewacht met toevoegen van informatie, omdat Elise eigenlijk elke dag wat van school kon horen. Uiteindelijk zijn we ook hier achter aan moeten gaan, maar ja... way of life, zullen we maar zeggen. De afgelopen week is er in zoverre veel gebeurd, dat er veel ditjes en datjes afgehandeld zijn: de ventilator hangt boven het terras buiten, de stank die we de eerste weken af en toe roken is verholpen en er zijn tig dingetjes opgehangen. Met ophangen bedoel ik dan niet zó maar ophangen, maar écht ophangen. Zaterdagochtend kwamen er 3 auto's voorrijden met huurbaas Jen (vriendelijke jonge dame) en hulpje, werkers (personeel van de vader van Jen), voorman plus een vrachtautootje met een grote container en slangen op het dak. De slangenmannen begonnen eerst met pompen. Pompen? Jawel. De riolering werkt hier iets anders dan bij jullie. Er zitten hier onder het huis 3 grote tanks. Deze tanks vangen alle viezigheid op, maar zullen 1 keer in de zoveel tijd (ongeveer een jaar) leeggepompt moeten worden. Sinds de tanks zijn leeggemaakt is de stankoverlast verdwenen. Toen deze mannen waren verdwenen gingen de handwerkers aan de slag. Met 4 man werd de ventilator opgehangen en werd er in verschillende kamers van alles opgehangen: wij wijzen, zij passen en meten, giebelen (plezier in je werk is belangrijk, toch?), boren, af en toe een keer "falang" roepen, weer giebelen en na een uur of 3 waren ze klaar. Verder hebben we zelf nog een paar haakjes met bisonkit opgehangen en op dit moment is het zo'n beetje af. Daarnaast hebben we het internet inmiddels draadloos weten te krijgen (voor een live rondleiding door het huis kun je gewoon ff msn-en naar nielselise@hotmail.com), heb ik ruzie met m'n zakmes gehad (zwaargewond...) en is Elise druk bezig, in dit paradijs van "laat-maar-maken-voor-weinig", 2 dekbedovertrekken te maken voor de kinderen, want die wilden eigenlijk wel iets wat niet in de winkel te koop was. Nou moet gezegd worden dat het in de winkel ófwel beertjes en prinsesjes zijn of het is prachtig en mooi, maar dan duurder dan in Nederland... Oh ja, naast de Donald Duck en de Belastingdienst heeft nog een fenomeen onze brievenbus weten te vinden: de handgeschreven brief (met ruime inhoud aan knipsels, kopieën en snoep)! De eer van de eerste brief was van de hand van Nina, onze haaibaai van Simsalabim, het Kindercircus waar Martijn en Laureen lid van waren. Tot slot heb ik bij het zoeken naar (nog) meer mogelijkheden om een (onze) blog aantrekkelijk te maken nog wat dingen gevonden: lokale temperatuur, een filmpje van Laureen op Youtube en een manier om een presentatie van foto's toe te voegen. Omdat een aantal van mijn ex-collega's Engels-(of anders-)talig zijn, maar toch graag mee willen kijken / lezen / genieten heb ik afgelopen week onder de laatste stukjes ook een kleine Engelstalige samenvatting geschreven, zodat in ieder geval de foto's wat meer betekenis voor hen krijgen. Today we learned that Elise, my wife, can start as a teacher at Somtawin School in Hua Hin! Initially we thought she would become a Kindergarten teacher, but because she is Dutch, the school thinks that some parents might be offended when their children would be taught by a non-native (English) speaker. Furthermore a lot a small stuff has been done and / or is solved: The sceptic tanks were emptied, because it smelled like @#%@^*%#... (in NL we were used that everything literally disappears down the drain). And a handful of Thai people amused themselves one complete morning in hanging a fan, some pictures, clocks, dartboard, etc. to various walls. When we are 100% certain about Elise's future at Somtawin I will continue my quest for the company we still want to set up.