Kerst / Christmas, Sam Roy Jot & Koh Tao

Op donderdag, 1e Kerstdag, terwijl Esther en ik het reisje naar Koh Tao regelden bij het reisbureautje eTicket, heeft de rest van de familie op het strand bij Kao Takiab gelegen, een kleine 5 km zuidelijk van Hua Hin, naast de "apenberg". Vorig jaar heeft Martijn hier op eerste Kerstdag onder een parachute achter een speedboot gehangen, dit jaar werd het "slechts" bananenboot voor Jens, Jesper, Martijn en Laureen. Op het einde van de middag nog even bij de honds(...)brutale aapjes gaan kijken en op Kerstavond bij New Nop Nice gegeten. Op vrijdag zijn we, alleen de jonkies deze keer, naar Sam Roy Jot gegaan. Het weer was maar zozo, maar prima weer om de berg en de rotsen te beklimmen. Sam Roy Jot was dichter bij dan gedacht en na het bezoek aan de tempel zijn we het park nog verder doorgereden; prachtige rotspartijen en veel garnalenkwekerijen. Het toegangskaartje voor "ons Thaien" (op vertoning van ons Thaise rijbewijs) was een faktor 10 goedkoper van dat van de buitenlanders; 20 om 200 baht p.p. Deze Tweede Kerstdag wilden we bij de Japanner gaan eten, maar op het moment dat we binnenkwamen was er paniek in de tent (letterlijk, want veel meer is het restaurantje niet). Zijn dochterje was in een pan met hete soep gaan zitten en was behoorlijk verbrand. In paniek bracht Top haar naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis, dat toevallig ook nog het duurste van de regio was. De volgende middag ben ik gaan kijken en de herinneringen aan Laureen 9 jaar geleden in Hongarije schoten omhoog... Vervelend is hier dat de verzekering hier net even anders werkt dan in Nederland, waardoor we Top een beetje hebben mogen helpen. Omdat het ziekenhuis zo duur was waren ze eigenlijk steeds bezig met bellen om een ander ziekenhuisbed te bemachtigen, wat ze uiteindelijk vonden in Ratchaburi, een uur reizen hiervandaan. (Vandaag, 30 december, hoorden we dat zijn dochter komend weekend waarschijnlijk al naar huis mocht!) De 27e december was een rustdag als voorbereiding op het tochtje naar Koh Tao. Om 's-avonds de tijd te doden zijn we, nadat de tassen waren gepakt, nog even bij Matthieu en Tip in hun TNT bar langsgegaan. Om 12 uur was Sem Long (al lang) present om ons naar Chumporn te brengen, de plaats waar de boot richting Koh Tao vertrekt. Nu hadden we geprobeerd om zowel heen als terug een catamaran te regelen, maar deze was de heenreis volgeboekt (in ieder geval voor 10 mensen, opa en oma Agnes gingen ook mee). Er zat niets anders op dan een gewone boot te nemen, die er geen 1,5 maar een 3-tal uren over deed. Nou, en dat hebben we (of eigenlijk ze) geweten; met golven van 3 tot 4 meter hoog had ons bootje het zwaar te verduren. Soms 45 graden naar rechts, soms 45 naar links, soms beukend in een grote golf voor ons, soms behoorlijk stijl naar beneden, kortom ge-wel-dig... voor ongeveer de helft van de inzittenden. Voor de andere helft werden de boterhammenzakjes al binnen 5 minuten aangerukt. Oma was één van de eersten wier maag het begaf en die heeft dan ook, samen met opa en Esther, een wat minder prettige reis gehad. Gelukkig konden ze elkaar steunen, want ze zaten naast elkaar... Op Koh Tao aangekomen, rond een uur of 10 in de morgen op de 28e stond het ontvangstcommittee van ViewCliff Resort ons al op te wachten en werden we in een gammele pick-up naar ons verblijf gebracht. Oma, die vanwege plaatsgebrek voor in de auto, bij ons achter in de bak mocht, beleefde nogmaals een hachelijke 10 minuten. De rest van de dag is ze geen stuiver waard geweest... ViewCliff was niet je-van-het; alles was aanwezig, maar op alles was ook weer van alles aan te merken. Maar ja, de mensen van het resort waren uitermate vriendelijk en bij de buren was het goed eten (in ieder geval voor hen die wat binnen konden houden...). Frank heeft een scootertje gehuurd en is het eiland afgereden. De rest is een beetje rond gaan lopen, maar wat we zagen was voornamelijk vies, vuil, in slechte staat of hard op weg er naar toe. Er werd wel veel gebouwd, maar er werd weinig aan gedaan om één en ander op te ruimen of aan het gezicht van de bezoekers te onttrekken. Die eerste dag was dan ook best een afknapper. Dag nummer 2 (meteen ook onze laatste dag op Koh Tao) hebben we gesnorkeld bij Phoenix, één van de vele duikbedrijfjes daar (tegenover de AC bar); leuke ervaring. De zee was nog steeds behoorlijk ruw, waardoor het bootreisje naar Nan Yuan weer behoorlijk avontuurlijk was en er tijdens het snorkelen regelmatig zeewater in het luchtpijpje kwam, maar het was echt wel de moeite waard.

Na deze snorkeltoer bij Nan Yuan zijn we een meter of 150 uit de kust gedropt en zijn we op eigen kracht (met zwemvliezen) al snorkelend naar de kust gegaan. Alhoewel het behoorlijk troebel was onder water (ongetwijfeld door het onrustige water) hebben we toch een paar mooie vissen en heel veel koraal gezien. Frank had nog een onderwatercamera gehuurd, waarvan bijgaand nog wat voorbeelden. 's-Avonds hebben we heerlijk gegeten in het AC Restaurant (niet te verwarren met de keten in Nederland) en hebben we gewandeld door het bijzonder sfeervol verlichte toeristenstraatje. Prima dag gehad! Op dinsdag de 30e werden we om 9 uur weer naar de pier gebracht, ditmaal om ons met de catamaran in 1,5 uur naar Chumporn te laten brengen. De zee was rustig en of het er nu aan gelegen heeft dat een aantal toch wat pilletjes tegen de zeeziekte had genomen weten we niet, maar iedereen kwam ongeschonden weer aan wal na 1,5 uur. Nog even wachten op de bus en ruim ruim 3 uur later stapten we bij Market Village in Hua Hin weer uit de bus. Net op dat moment belde Top, de Thaise Japanner die op Oudjaar bij ons komt koken, dat ie bij ons voor de poort stond om zijn eerste spulletjes af te leveren. Snel naar huis en hem nog even geholpen voordat we met zijn allen op de markt Pad Thai aan de blikken tafeltjes gingen eten. Morgen nog wat laatste dingetjes regelen voor Oudjaarsavond en dan kunnen we alweer aftellen voor onze volgende trip, naar Chiang Mai deze keer; opa, oma en Elise met het vliegtuig (vanuit en terug naar Bangkok), de rest met de nachttrein heen en de nachtbus terug. This week it was Christmas time, time to... go to the beach, visit the monkeys, the temple in Sam Roy Jot and a first time on Koh Tao, an island that was somewhat dissappointing, because of the dirt, badly finished buildings and a lot of ongoing building. Maybe the bumpy ride to the island as well as the cloudy weather were debit of these first impressions, too. The second day we snorkeled near the famous Nan Yuang island and had a very nice diner down the very pleasingly lit touristic area. The ride back to the mainland went very smooth, this time in half the time in a catamaran, so the last impressions were certainly the ones to remember!

20.000 Bezoeken!!! / 20,000 Visits!!!

Sinds dat we met de telling begin oktober 2007 zijn gestart heeft onze weblog vandaag het ongelooflijke aantal van 20.000 bezoeken behaald. Super!!! Since we started counting beginning of October 2007 our weblog today reached an unbelievable number of 20,000 visits. Super!!!

Fijne Kerstdagen en een geweldig 2009!! / Merry Christmas and a wonderful 2009!!

Sportdag, Esther, Bangkok, eerste indrukken / Sports Day, Esther, Bangkok, First Impressions

Na het laatste bericht is er weer veel gebeurd. De proefwerkweek is, voor zover bekend, met goed gevolg afgelegd door Martijn en Laureen. Op de laatste dag voor de 3-weekse vakantie werd er nog een sport- en familiedag georganiseerd. In tegenstelling tot vorig jaar werd deze nu door een collega van Elise georganiseerd. Voor de opa's en oma's een aardige gelegenheid Elise en de kinderen in aktie te zien. Het werd uiteindelijk een behoorlijk lange, net ff te lange zit; van 's-morgens 11 tot 's-middags 4 beetje rondsjouwen en op stenen muurtjes zitten. Als de school geen 18 kilometer van de stad verwijderd was waren we waarschijnlijk wel een uurtje of wat eerder vertrokken. Zondagmiddag was het dan eindelijk zo ver; we gingen rond twaalven met de minibus naar Bangkok om Esther, Frank, Jens en Jesper op te halen. Eerst even het hotel (Sawasdee Bangkok Inn) op Kao San Road opzoeken en de kamers checken. Meevaller! We hadden de eerste nacht meteen een upgrade naar de wat grotere kamers. Nooit weg! Rond 6 uur met een taxi naar Suvarnabhumi Airport, waar we Esther met aanhang rond half 8 aan konden zien komen lopen, al zoekend naar een paar bekende koppen. Na de eerste knuffels en zoenen snel een minibus geconfisceerd en snel weer bruisend Bangkok in, want Kao San Road is dé toeristenstraat van Bangkok. Gelukkig lag ons hotel zelf een meter of 50 uit de straat dus hadden we niet veel last van alle herrie daar. Even opfrissen en Kao San Road zelf even bekijken. Natuurlijk veel van hetzelfde, maar zeker als je hier voor de eerste keer bent kun je je ogen, oren en neus meer dan de kost geven, oftewel; meteen het diepe in voor Esther, Frank, Jens en Jesper. Natuurlijk niet te laat de kamers opzoeken om de volgende ochtend... om half 7 door een zatte Australiër gewekt te worden die het nodig vond een brandblusser op één van de etages leeg te spuiten, met als gevolg een partij Thaien die hem op niet zachtzinnige (eigenlijk; luidruchtige) wijze het hotel uit wilden zetten. Mooi de tijd voor een foto van een rustige Kao San Road op de vroege ochtend... Voordat iedereen goed en wel wakker was, was het eigenlijk al zo'n beetje tijd om te vertrekken voor de fietstocht die we van 1 tot 6 uur in de middag bij Co van Kessel hadden gereserveerd. Nadat iedereen zijn / haar fiets (mountainbike of damesfiets) had uitgekozen, zijn we kriskras, veel sawasdees-k(r)a(p) roepend door een paar 100 steegjes en marktjes van onbekend Bangkok gemanoevreerd om uiteindelijk, na een boottochtje van een klein half uur, in een wat rijker landbouwdeel van Bangkok terecht te komen. Daar veel smalle paadjes, met aan 1 of weerszijden een niet aantrekkelijke sloot, een aantal Thaise resorts doorgefietst, tempels bezocht en een geweldige late lunch gehad onder leiding van reisleidster Amy en Ben, de lantaarndrager. Heerlijk relaxte tocht. Na een vergeefse poging om in de zeer drukke avondspits bij het MBK warenhuis te komen, zijn we uiteindelijk toch weer op Kao San Road beland, waar we nog even geshopt en (vegetarisch) gegeten hebben. Dat de fietstocht er met dit warme weer toch extra inhakte bleek toen we toch vonden dat we rond half 11 de kamers maar eens op moesten zoeken. De volgende ochtend, de 23e december, kwam Mister Pong ons vanuit Hua Hin ophalen met zijn minibus. Spulletjes inladen en naar het Grand Palace, hadden wij ook nog nooit gezien. Ondanks de massale waarschuwingen dat men zal proberen je van een bezoekje af te houden en je in een tuktuk een zwaar gesponsorde rit te laten maken, blijken die mensen toch zo vertrouwenwekkend over te komen dat je er bijna intrapt; keurig gekleed en super vriendelijk staan ze op het moment dat je aankomt met de geuniformeerde mensen te babbelen om je dan doodleuk te vertellen dat je de eerstvolgende uren nog niet naar binnen mag, dat ze werken voor het paleis en dat ze, om de tijd te doden, een geweldig alternatief hebben... de rotzakken! Na 2 van dit soort praatjes kwamen we natuurlijk wel bij de hoofdingang aan om te zien dat het toch een komen en gaan van bezoekers was. Wij naar binnen, lange broeken lenen (100 baht borg afgeven per geleend kledingstuk dat je later weer terug krijgt) en het Grand Palace in. Tja, je moet er van houden en wij hebben zoiets van "alweer een tempel", maar prachtig verzorgd, een grote diversiteit aan gebouwen op een klein gebied is toch wel de moeite waard. Na dit bezoek ging de reis verder naar Kanchanaburi, de River Kwai, waar we om ongeveer half 3 aankwamen. De hoop om het "echte" spoor te bereizen tussen bergwand en water in was snel vervlogen, want als we de laatste trein zouden pakken dan zouden we de volgende ochtend pas terug kunnen en dat was nou net niet de bedoeling, want we wilden die ene nacht ook nog óp het water in VN Guesthouse doorbrengen, een erg gezellig guesthouse op ruim een km van de brug en 300 meter van de begraafplaats. Voor 40 euro met zijn 8-en daar 2 keer heerlijk gegeten en geslapen. Na het avondeten weer (net als in juli met Hetty, Frank, Lotte en Mirte) de avondmarkt bezocht en net na 10en onze bedjes ingerold. De volgende ochtend, half 10, weer paraat om het laatste deel van deze eerste tocht aan te gaan, via de Floating Market naar Hua Hin. Nu bleek dat je de Floating Market het best tussen 6 en 11 uur 's-ochtends kunt bezoeken. Wij kwamen aan om... 11 uur... Op zich niet echt een probleem, maar je ziet het niet echt op z'n drukst en dus z'n leukst. Wel 2 uur rondgepoedeld op het water, suikerfabriekje bezocht, bijna een olifantenhobbelpaardje gekocht en het nodige aan lekkers van de kokkinnen te water. Daarna nog even in Petchaburi bij de Big C gestopt om snel op z'n Thais nog de inwendige mens te versterken en rond half 5 arriveerden we in Hua Hin. Snel opa en oma opgehaald en, wederom na de nodige knuffels, naar "huis" gegaan. Terwijl Elise het huis met alles er op en aan liet zien, ben ik Nera gaan halen, die de afgelopen 3 dagen bij Helmondse Simone en Marleen had gelogeerd, naar ieders tevredenheid. 's-Avonds met zijn allen, inclusief Elise haar ouders bij Khun Oy gaan eten (lekker dichtbij), snel nog wat inkopen bij de Tesco gedaan (natuurlijk gewoon open op Kerstavond!) en nog even in onze (buiten)huiskamer bijgekletst en foto's en filmpjes bekeken. Last Sunday my sister and her family arrived in Bangkok. On their first trip to Thailand they were thrown in the deep by a visit to Kao San Road, Grand Palace, River Kwai and the Floating Market. Just before hey arrived Elise, Martijn and Laureen had their last (sports and family) day at school before starting a well earned 3-weeks holiday!

Opa en Oma, week 1 en (andere) Oldtimers / Grandparents, week 1 and (other) Oldtimers

De eerste week (van de zeven) zit er al weer op. Mijn vader heeft driekwart jaar geleden een hersenbloeding gehad, wat ongetwijfeld de reden was dat hij de eerste dagen wat van slag was. Gisteren, zondag 14 december, kwam hij zelf met de opmerking dat hij wat rust begon te vinden; hij herkent steeds meer plaatsen, ook ten opzichte van elkaar en hij stelt wat minder vragen en wordt daarmee door de dag(en) heen wat rustiger. Goed voor opa én goed voor oma. De eerste week zijn ze veel rundumhausen geweest, op hun balkon gezeten (genietend van het uitzicht), naar het winkelcentrum gegaan om een kopje koffie te drinken bij "het Chineesje", wat rondgewandeld in de Soi's (straten) rondom hun appartementencomplex Condochain en zijn een paar middagen bij ons geweest. Veel rust en gewenning dus, maar doet ze allebei erg goed. Omdat Elise doordeweek de auto mee heeft naar school ben ik gisteren pas een ronde met ze gaan rijden om ze de buurt te laten zien; waar komen Stephan en Yvonne te wonen als ze in mei 2009 komen, naar welke huizen hebben we afgelopen augustus allemaal gekeken, even een broodje gegeten bij de Hua Hin Bakery, naar de Thaise Blokker geweest voor wat wijnglazen en gebakken bananen gehaald. Thuisgekomen heeft opa (samen met Nera) even een dutje gedaan om zich weer op te laden voor het avondeten, dit keer bij Lek Lek. Vrijdagavond hadden we met de Nederlandse Vereniging hier een wijnproeverij. 36 Mensen kwamen daar op af. Ook de beide opa's en oma's waren daar, als echte liefhebbers, natuurlijk bij. Zaterdagmiddag zijn we naar de Hua Hin Vintage Car Parade bij Sofitel geweest, waar een 50-tal oldtimers waren verzameld die de dag ervoor van Bangkok naar Hua Hin waren komen rijden. Zaten een paar héle mooie gouwe ouwen tussen! Zaterdagavond hadden wij collega's van Elise met hun gezinnen op bezoek (Helmondse Christ en Anja en Noorse Larsson en Susanne, plus in totaal 8 kinderen). De mannen gingen voor de erwtensoep (die Silvie een tijdje geleden had gemaakt. Heerlijk!!), voor de rest hadden we pad thai en saté op de markt gehaald. Eén portie saté bestaat uit 12 stokjes, satésaus en wat komkommer-in-het-zoet. Ik moest 13 porties hebben. Voordat dát duidelijk was waren we toch wat lachsalvo's verder. Uiteindelijk bleek het het handigst om het totaalbedrag te noemen; 156 stokjes voor 390 baht (ruim 8 euro). Toen de eerste portie klaar was (ik stond 10 meter verderop bij een ander tentje op de avondmarkt op de 8 porties pad thai te wachten), kwam onze satémaakster met een schaaltje met de stokjes, saus en het zoet aan; waar of ik het op wilde eten... Toen ik duidelijk had gemaakt dat ik ze toch echt niet allemaal zelf híer op zou eten, goten ze de 13 schaaltjes satésaus in zakjes en kreeg ik netjes 13 setjes in 13 plastic zakjes mee naar huis. Heerlijk...:-)... Terwijl wij bij ons thuis aan het borrelen waren waren de beide opa's en oma's naar Bam Bam gegaan om te eten en hebben ze de avond bij de ouders van Elise doorgebracht met rikken. Deze week is voor Elise en de kinderen (waarschijnlijk ietsje meer voor Elise...) een drukke week: dinsdag, woensdag en donderdag proefwerken (plus proefwerken nakijken en rapporten schrijven), vrijdag nog een sport-/familiedag, waarna iedereen van 3 weken vakantie kan gaan genieten. Op zondag 21 december, in de avond, komen dan Esther (mijn zus), Frank, Jens en Jesper aan in Bangkok. Ook voor hun de eerste keer zo ver van huis! We gaan eerst 3 dagen Bangkokken (o.a. fietsen bij Co van Kessel en bezoeken van het Grand Palace), Kanchanaburi (River Kwai) en Floating Market doen, om dan woensdag de 24e december in de loop van de middag in Hua Hin aan te komen. De Kerstdagen gaan we hier doorbrengen, waarna we tussen Kerst en Oud-en-Nieuw naar het noorden, Chiang Mai, willen gaan om daar een 2- of 3-daagse trektocht te gaan maken. Daarna weer een paar dagen Hua Hin om Oud-en-Nieuw te vieren, om dan in het nieuwe jaar nog een paar dagen één van de eilanden in het zuiden onveilig te gaan maken. Tot slot nog een paar daagjes hier uitrusten zodat ze 10 januari weer overladen met indrukken terug huiswaarts kunnen keren. This was already the first week (out of 7) of my parents in Thailand. They started of very quietly. Since my father suffered a stroke some 9 months ago, regularity in his life makes him (as well as my mother) more comfortable in his everyday functioning. We had a winetasting, a Vintage Car Parade at the famous Sofitel here in Hua Hin and colleagues coming on Saturday for another tasting, thick pea-soup this time (prepared by Silvie and very well critized!). Upcoming week the children have exams at school and next weekend my sister and her family will arrive.

Opa en oma en Sinterklaas / Parents and Sinterklaas

Maandagochtend 3.20 uur ging de wekker, tenminste... had ie zullen afgaan... Niet dat hij niet zou zijn afgegaan......, maar ik werd ineens wakker, zag dat het 03.30 uur was en zat meteen rechtop in mijn bed. Sh..., opschieten dus! Maar nee hoor, onze normale wekker blijkt 10 minuten voor te lopen en die zag ik natuurlijk als eerste. Ik had de wekker op mijn mobiel gezet om te voorkomen dat ik midden in de nacht niet wakker zou worden van de mogelijke radiostilte in de nachtelijke Thaise uurtjes. Uiteindelijk werd ik dus zelfs wakker vóórdat de wekker op mijn mobiel af ging. Duurde even voordat ik dat door had, maar ik was natuurlijk wel klaar wakker! De taxi, die bij Condochain zou wachten, was keurig op tijd en om 4 uur konden we vertrekken. Even een korte plaspauze een uurtje voor Bangkok en om 7 uur reden we de luchthaven binnen. Niets meer te zien (natuurlijk) van de protesten van de afgelopen week. Alles ging z'n doodnormale gangetje. Terwijl origineel het vliegtuig om 6.40 uur zou landen, landde hij nu om 7.30 uur en een uurtje later zag ik mijn ouders de gate uit komen. Een hele trip, bijna 20 uur onderweg, ondanks de slaaptabletjes natuurlijk niet geslapen aan boord, nog wat bleekjes maar blij dat ze er eindelijk waren. Ze waren zeker ook blij met de hulp die was aangevraagd bij China Airlines, zodat ze van het inchecken op Schiphol tot aan het instappen in de taxi op Bangkok begeleid werden. Opa hoefde het hele eind niet te lopen, paspoortcontrole werd voor ze uitgevoerd, prima geregeld allemaal. Rond half 12 waren we in Hua Hin. De ouders van Elise stonden ons al op te wachten en in optocht gingen we naar boven. Helemaal tevreden waren ze met het appartement. Net opgeknapt, allemaal nieuwe spulletjes en niet te vergeten een prachtig uitzicht! Na de koffers te hebben uitgepakt en zich te hebben opgefrist konden we naar ons huis. Rondleiding gehad én, daar was natuurlijk ook het-grote-wachten op geweest, de spulletjes uit Nederland: kaas, peperkoek, koffiepads, de chocoladeletters én heerlijke marsepein! 's-Avonds, de straten waren prachtig verlicht, een hartelijk welkom en heerlijk gegeten bij New Nop Nice en toch maar vroeg het bed opgezocht om de verloren uurtjes slaap in te halen. Terwijl wij overdag druk bezig waren met het onthaal van mijn ouders had Elise nog een laatste Sinterklaasverrassing voor de kinderen in haar klas. Iedereen had de vrijdag daarvoor, voor de Thaise open haard, zijn / haar schoen mogen zetten en natúúrlijk hadden ze Sinterklaas Kapoentje geleerd. Nét echt uit de monden van Thaise, Koreaanse, Japanse, Engelse, Zweedse, Zuid-Afrikaanse en Nederlandse kinderen (zie filmpje hieronder)! Although I almost had a heartattack thinking I woke up too late on Monday morning, everything went as planned. We left Hua Hin at 4 AM, I coulod welcome my parents at 8.30 AM and we were back in their appartment building before noon. Great, newly renovated place with a magnificant view! While I took care of getting my parents, Elise had some Santaclaus surprise for her children and off course they sang a song they learned: "Sinterklaas Kapoentje"!

Geen Chiang Mai, maar... Bangkok... / No Chiang Mai, but... Bangkok...

Nou, 't is me wat... Wordt er woensdag gemeld dat het nog zeker anderhalve week gaat duren voordat Suvarnabhumi International Airport helemaal operationeel zou zijn, wordt het vanaf dat moment vrijwel elke keer als je op internet kijkt bijgesteld... naar voren. Op zich prima, natuurlijk, dat betekent dat de protesterende PAD-ers de boel keurig hebben achtergelaten en dat alles en iedereen weer snel z'n normale gangetje zal kunnen gaan. Maar... laat ik nou, na donderdag 2 maal bevestigd te hebben gekregen dat China Airlines echt, écht, ECHT, ÉCHT waar op Chiang Mai zal landen op maandag, alles geregeld, geboekt én betaald hebben om mijn ouders in Chiang Mai op te gaan halen. Super, heerlijk, nacht in de bus, dagje Chiang Mai-en, mijn ouders ophalen, met hen een dagje Chiang Mai-en, lekker relaxen, uitrusten, geen stress en dan dinsdag, begin van de middag op het vliegtuig naar Bangkok en dan met de minibus 3 uurtjes later in Hua Hin. Heerlijk, uiteindelijk maar 1 dagje vertraging, maar wel Chiang Mai van dichtbij kunnen bekijken. Ik begon met "Nou, 't is me wat...". Nou, die had eigenlijk hier gemogen... Mijn moeder belt vanmiddag op... Ja, net het reisbureau aan de telefoon gehad. Alles verliep zo soepeltjes op Suvarnabhumi dat China Airlines toch maar besloten had om maandagochtend in Bangkok te landen... @$*%&@^^@^%... Reisbureau gebeld, China Airlines gebeld. Nee, was niets aan te doen. Ja, we kunnen kijken of we hun vlucht een dag eerder kunnen zetten... Landen ze toch nog op Chiang Mai... Tja... Oh, u heeft kosten gemaakt? Tja, ehm, maar niet bij ons? Tja, u zou een klachtenbrief kunnen schrijven. Wel eerst naar het reisbureau en die zorgen er wel voor dat het aan ons wordt voorgelegd (mooi, hè, Ordnung, mis ik hier wel eens, hoor!). Kansen? Geen idee, meneer... Fijne dag nog, meneer! Ach ja, Thailand is geen duur land, maar vliegen is natuurlijk nooit écht goedkoop. En als ik geld uit wil geven, dan doe ik dat liever met een tegenprestatie in het vooruitschiet. Een goed opgeleide Thai moet voor dit geld een maand werken. Zonde! Nou, ik probeer het geld nog teruggestort te krijgen en als dat niet lukt gaat die brief er richting China Airlines er maar uit. Kijk, dit verhaal is maar 1 verrekte klein schakeltje ergens in de keten die het gevolg is van de protesten van de afgelopen weken. Ben benieuwd wat dit nou allemaal gekost heeft, behalve een minister-president die door het Gerechtshof naar huis is gestuurd. Stiekempjes heel, heel, heeeeeel veel geld... En ach, uiteindelijk is toch het belangrijkste (voor ons dan) dat mijn ouders de kortst mogelijke reisweg hebben! After several confirmations that my parents REALLY would arrive in Chiang Mai on Monday, December 8, I arranged, booked and paid everything to pick them up in the North. Stupid thing is that I received a phone call this Friday afternoon that China Airlines decided to fly to Bangkok after all... ^$^$^$%$&^($WQ#... I'll have to try and get the money back now, but, seeing our small misery, I am really curious what the recent protests REALLY have cost. Should be really, really, really a lot of money...

Mijn ouders komen op 8 december! / My parents arrive on December 8!

Nou, de vlaggen kunnen uit, vuurwerk en ballonnen de lucht in en de beentjes van de vloer! Door de protesten van de PAD en hun bezetting van onder andere het Suvarnabhumi vliegveld in Bangkok, was het een aantal dagen onzeker of mijn ouders op 8 december wel in Thailand aan zouden kunnen komen. Zeker in Nederland waren de zenuwen behoorlijk opgelopen. Gisteren hebben we de bevestiging van China Airlines gekregen dat ze op zondag 7 december rond 14.30 uur gewoon (zoals gepland) vanuit Schiphol zullen vertrekken en dan niet naar Suvarnabhumi vliegen maar naar Chang Mai, het noorden van Thailand, om maandagochtend om 7 uur daar aan te komen (originele planning in Bangkok was 6.40 uur). Het lag in de planning dat ik ze op zou halen en dat is nog steeds de bedoeling. Ik zal zaterdag, eind van de dag, een touringcar nemen die overnacht direct vanuit Hua Hin naar Chang Mai zal rijden. Waarschijnlijk zal ik met mijn ouders ook nog een dagje wat relaxen in Chang Mai zo dat zij dinsdag, via een vlucht van Chang Mai naar Bangkok en daarna de minibus van Bangkok naar Hua Hin in de loop van de middag hun intrek in appartement 195 van Condochain kunnen nemen. Het lijkt er op dat het vliegverkeer van en naar Suvarnabhumi vanaf 15 december, 18.00 uur weer normaal zal kunnen verlopen. Yesterday we received confirmation that my parents will be traveling to Thailand as planned. The only thing different is that they will land in Chang Mai, not Bangkok. I will go and get them and try to have 1 or 2 relaxing days in the North. It looks like airtraffic in Suvarnabhumi will be normal again as from December 15, 6 PM.

NL REISWEBLOG VERKIEZING 2008!!!

Eerder dit jaar hebben we op www.wereldwijzer.nl meegedaan aan de verkiezing van de beste weblog. We werden toen maandwinnaar! Iedereen die onze website een warm hart toedraagt nodigen wij uit om een stem uit te brengen op onze weblog op de website www.reisblogverkiezing.nl. Let op!! Je wordt verondersteld een SMS te sturen (kost dus geld!!). In ons geval stuur je de sms "wwp 1" (het "Avontuur in Thailand") naar nummer 4888. Voor sms-ers (en ons, niet te vergeten...:-)...) zijn er leuke prijzen te winnen!!!

En het leven gaat door met Sinterklaas / And life goes on with Santaclaus

Na, of eigenlijk met, alle problemen in Bangkok en meer specifiek Suvarnabhumi Airport, gaat het gewone leven hier natuurlijk gewoon door. We volgen het op de voet via internet (hier live beelden van het vliegveld), maar in Hua Hin zelf is er niets, maar dan ook niets van te merken (behalve dan dat het behoorlijk rustig is). Voor de gestrande reizigers in Bangkok was één en ander in Bangkok georganiseerd. Verder horen we van bekenden uit Nederland die deze dagen hier aan zouden moeten komen dat ze veelal in onzekerheid leven. Alternatieve vluchten worden al wel voor een later tijdstip aangeboden, maar soms een klasse lager (zonder geld retour) of op een later tijdstip (meer in het hoogseizoen), waardoor ze weer bij zouden moeten betalen. Het is van de zotte dat dit voor 1000-en mensen zulke vervelende gevolgen heeft! Mijn ouders komen maandag 8 december aan in Bangkok, mijn zus en haar gezin 2 weken later. We zullen blijven duimen, maar 2 december zou wel eens een beslissende dag kunnen gaan zijn. Goede informatie over de problemen zijn o.a. terug te vinden op Thai News Land. Up-to-date info over vluchten vind je hier en hoe te handelen als gestrande toerist vind je hier. Mocht je gestrand zijn, meld je dan in ieder geval bij de Nederlandse Ambassade in Bangkok. Hun mailadres = ban@minbuza.nl, hun telefoonnummer 02 3095200. Afgelopen vrijdag hebben we met de Nederlandse Vereniging hier Sinterklaasavond gevierd. Stuk of 40 à 45 Nederlanders met partners, hiervan zo'n 15 kinderen en natuurlijk kwam de Sint op bezoek. Leuke avond gehad, zeker leuk voor de kleintjes. Laureen en Nadine (een vriendin van school, met een moeder die collega van Elise is en waarvan het gezin uit Helmond afkomstig is) mochten zwarte piet spelen, Martijn was de pieneut, want hij mocht voor de alwetende Sint verschijnen! Volgende keer eens kijken of we nog wat meer volwassenen er tussen kunnen nemen... Het weekend is (net als de hele week) verder rustig verlopen. Ik heb zelf met een klein griepje een dag of wat op bed gelegen, maar dat gaat natuurlijk snel vervelen. Wel de nodige films gezien die we hier via mijn tennismaatje (of zeg maar -maat, want hij is, hoe kan het anders, wel een maatje [dat dan weer wel...] groter dan ik) af en toe aanschaffen. Off course you know about the issues in Bangkok and more specifically the Suvarnabhumi airport. Although they are quite serious we hardly notice anything and live our everyday lives. Last Friday we celebrated "Sinterklaas" with our local Dutch Society, a real nice Dutch tradition for the young ones. I enclosed a YouTube newsclipping from Associated Press (AP) from last Saturday.