En het leven gaat door met Sinterklaas / And life goes on with Santaclaus

Na, of eigenlijk met, alle problemen in Bangkok en meer specifiek Suvarnabhumi Airport, gaat het gewone leven hier natuurlijk gewoon door. We volgen het op de voet via internet (hier live beelden van het vliegveld), maar in Hua Hin zelf is er niets, maar dan ook niets van te merken (behalve dan dat het behoorlijk rustig is). Voor de gestrande reizigers in Bangkok was één en ander in Bangkok georganiseerd. Verder horen we van bekenden uit Nederland die deze dagen hier aan zouden moeten komen dat ze veelal in onzekerheid leven. Alternatieve vluchten worden al wel voor een later tijdstip aangeboden, maar soms een klasse lager (zonder geld retour) of op een later tijdstip (meer in het hoogseizoen), waardoor ze weer bij zouden moeten betalen. Het is van de zotte dat dit voor 1000-en mensen zulke vervelende gevolgen heeft! Mijn ouders komen maandag 8 december aan in Bangkok, mijn zus en haar gezin 2 weken later. We zullen blijven duimen, maar 2 december zou wel eens een beslissende dag kunnen gaan zijn. Goede informatie over de problemen zijn o.a. terug te vinden op Thai News Land. Up-to-date info over vluchten vind je hier en hoe te handelen als gestrande toerist vind je hier. Mocht je gestrand zijn, meld je dan in ieder geval bij de Nederlandse Ambassade in Bangkok. Hun mailadres = ban@minbuza.nl, hun telefoonnummer 02 3095200. Afgelopen vrijdag hebben we met de Nederlandse Vereniging hier Sinterklaasavond gevierd. Stuk of 40 à 45 Nederlanders met partners, hiervan zo'n 15 kinderen en natuurlijk kwam de Sint op bezoek. Leuke avond gehad, zeker leuk voor de kleintjes. Laureen en Nadine (een vriendin van school, met een moeder die collega van Elise is en waarvan het gezin uit Helmond afkomstig is) mochten zwarte piet spelen, Martijn was de pieneut, want hij mocht voor de alwetende Sint verschijnen! Volgende keer eens kijken of we nog wat meer volwassenen er tussen kunnen nemen... Het weekend is (net als de hele week) verder rustig verlopen. Ik heb zelf met een klein griepje een dag of wat op bed gelegen, maar dat gaat natuurlijk snel vervelen. Wel de nodige films gezien die we hier via mijn tennismaatje (of zeg maar -maat, want hij is, hoe kan het anders, wel een maatje [dat dan weer wel...] groter dan ik) af en toe aanschaffen. Off course you know about the issues in Bangkok and more specifically the Suvarnabhumi airport. Although they are quite serious we hardly notice anything and live our everyday lives. Last Friday we celebrated "Sinterklaas" with our local Dutch Society, a real nice Dutch tradition for the young ones. I enclosed a YouTube newsclipping from Associated Press (AP) from last Saturday.

Thailand op slot? / Thailand locked?

Dat we hier in een andere cultuur leven, natuurlijk, dat wisten we, maar het is toch van de gekke waar ze nu weer in Bangkok mee bezig zijn. De oppositiepartij zorgt er al voor een kleine 2 maanden voor dat de regering niet meer kan vergaderen door het gebouw en de buurt te bezetten en sinds woensdagnacht hebben ze ook de beide luchthavens van Bangkok op slot gedaan... Er kan, zowel op Suvarnabhumi als op Don Muang geen vliegtuig meer vertrekken of landen. Kun je het je voorstellen? Nu waren de Thai (de overheid) al niet echt goed bezig, waardoor het toerisme (één van de belangrijkere bronnen van inkomsten) vér achter blijft dit seizoen, maar dat ze nu echt hun best doen om alles weer een beetje in rustiger vaarwater te laten komen,... nou, nee. Wat zou er in Nederland gebeuren als Mark Rutte, Rita Verdonk en Geert Wilders met een groep aanhangers in een mars naar Schiphol zouden lopen om het te gaan bezetten? Als ze het zich al eens in het hoofd zouden halen zou ze dit héél veel stemmen kosten en ik denk dat ze de A4 niet ver op zouden komen... Ook al voelen we ons hier absoluut niet bedreigd (als we niet af en toe de krant open zouden slaan zouden we er niets van merken), het is en blijft een vreemde gewaarwording wat er hier toch allemaal kán omwille van geld en politieke invloeden. Als je meer wilt weten over de situatie hier, kijk dan eens op één van de volgende websites: - Suvarnabhumi vliegveld in Bangkok - Don Muang vliegveld in Bangkok - Nederlandse Ambassade in Bangkok (o.a. reisadviezen) - Ministerie van Buitenlandse Zaken (o.a. reisadviezen Thailand) - Thaivisa forum (Engelstalig forum met veel en snel nieuws én lezersmeningen) - Bangkok Post (Engelstalige, Thaise krant) - Thailand Outlook Channel (live broadcast PAD rally / Final Showdown, klein venster. Engelstalige nieuwszender, video in Thai) We still like to call it "cultural differences", but there is no way things that are happening now in Thailand (I should say Bangkok) would be happening in a properly developped country...

Wetenschapsdag, Golftoernooi en Nera / Science Fair, Golf Tournament and Nera

Tropische storm "Noul" bleek niet veel meer dan een tropische depressie tegen de tijd dat hij zijn invloeden in Hua Hin deed gelden. Er blijken in het verre zuiden van Thailand wel een aantal mensen door overstromingen om het leven te zijn gekomen, maar écht slecht weer hebben we hier eigenlijk niet gehad; veel bewolking, wat meer wind, hier en daar een bui, maar niet echt opvallend. Als we het niet geweten hadden van die naderende storm, ... Deze week werkten we eigenlijk allemaal zo'n beetje naar de vrijdag toe. Elise, Martijn en Laureen hadden op school de jaarlijkse "Science Fair", een wetenschapsdag waar de hogere klassen zich moesten presenteren met allerlei proefjes en opstellingen. Natuurlijk al maanden van te voren bekend, máár de creativiteit gaat pas hoogtij vieren als de druk toeneemt (van wie kennen we dat nog meer...:-)...?), dus woensdag en donderdag was het nog even doorpezen om vrijdagochtend, voor school, in de auto... nog de laatste druppels lijm op het werkstuk te gooien. Maar, mag gezegd, leuke testjes, helemaal zelf gedaan (met een beetje hulp van Google... natuurlijk) en taak volbracht: meedoen aan de "Science Fair" leverde een kwart van het maximaal aantal punten op dat dit semester gehaald kon worden. Niels, ikzelf dus, ging vrijdagochtend, rond half 11, vergezeld van schoonvader, naar het "NVTHC Golftoernooi 2008", het golftoernooi dat we hier met de Nederlandse Vereniging op de nieuwe Banyan Golf Club hadden georganiseerd. Prima dag gehad. Als niet-golfer was ik in de veronderstelling dat je met golfen toch minimaal een ruitjesbroek aan moest hebben en had, speciaal voor de gelegenheid, er donderdagmiddag toch snel nog één aangeschaft. Tot mijn verbazing was ik de enige met (weliswaar bescheiden, maar toch...) ruitjesbroek. Was wel blij dat ik m'n roze "Gant" polo in de kast had laten hangen... :-)...! Er waren uiteindelijk 34 golfers en 14 mensen die aan de clinic, de golfles, deelnamen. Onze leraar kon tot in detail uitleggen hoe de stok... euh, de club... vast te houden, hoe te staan, hoe te bewegen, hoe, waar en waarom hoe de bal te raken. Leerzame middag geweest. Misschien toch nog eens vaker gaan afslaan. Vandaag, 3 maanden nadat de auto eigenlijk al gewassen had moeten worden, eindelijk maar eens de tijd genomen en naar de "wasstraat" gegaan. Jammer dat ik, bij wijze van uitzondering, een keer mijn fototoestel niet bij me had, maar het was toch indrukwekkend om te zien dat er 4 tot 6 Thaien ergens tussen de 75 en 90 minuten aan het spuiten, schrobben, poetsen, zuigen en boenen waren. De auto heeft een makeover gehad van jewelste, van boven tot onder, van achter naar voren en van binnen naar buiten. Onder de motorkap blinkt het zelfs weer! In Nederland zou dit een lieve duit hebben gekost, en je moet dit natuurlijk in verhouding zien, maar voor 4 euro kun je je toch niet een hele middag uit de naad werken! Thuisgekomen gaf ik de hond te eten. Ach, verrek, zegt Elise meteen, Nera had natuurlijk honger. Vandaar dat ze eerder vanmiddag de vruchten van de "Lamjaj" struik (zoete vrucht met een behoorlijk grote pit er in) af haalde, ze heel voorzichtig open beet, het vruchtvlees er af peuzelde, de pit nog even probeerde, maar er achter kwam dat die toch even wat te bitter was, om vervolgens de volgende vrucht aan te vallen! Ook Nera verthaist dus aardig; gewoon eten wat de pot schaft en, als die pot eens even niets schaft, dan zelf maar op zoek om het buikje te vullen...:-)... The tropical storm "Noul" only "hit" us as a minor depression; couple of cloudy, quite windy days, but nothing really special. This Friday our children had their annual Science Fair at school and my father in law and me joined the "NVTHC Golf Tournament 2008" of our local Dutch Society of which I am webmaster and treasurer. On Saturday, after Dutch lesson, I had our car washed inside and out. It is shining like crazy again, even under the hood!! For 4 euro / 5 dollar...

Turbulentie... / Turbulence...

De komende dagen krijgen we, zo voorspellen de weermannen (die er híer noooooiit naastzitten) dat er over het zuiden van Thailand een tropische storm (met naam "Noul") zal woeden. Volgens ervaren Californianen niet meer dan een flinke bries, maar ik geloof niet dat we dit al eerder hebben meegemaakt (of misschien wel hebben meegemaakt, maar niet de communicatie daaromtrent van tevoren gezien...). Het lijkt er op dat wij in Hua Hin de rest van deze week mogelijk een buitje en wat extra wind mee gaan krijgen. Een twister is toevallig door een leerkracht van Somtawin vastgelegd. Martijn en Jamie werden o.p.g.e.n.a.a.i.d door een paar Thaise leerkrachten een Thais dansje te doen met een bijbehorend liedje, voor... een hoger punt!! Leuk filmpje! Nog een andere wervelwind vereeuwigd is Robin, hier samen met Martijn en Laureen in het appartement van opa & oma Ton op de ochtend voor hun vertrek naar Nederland. Alle kleinkinderen moesten natuurlijk op de foto.

A tropical storm, a twister and a whirlwind; we have / had it all this week...:-)...!

100!, Verjaardag Elise en Loy Kratong / 100!, Birthday Elise and Loy Kratong

In deze 100e (jawel HONDERSTE) bijdrage sinds ik in juli 2007 deze weblog ben gestart, veel bijzonders: Elise haar verjaardag hebben we natuurlijk op 12 november gevierd, maar ook hebben we het vrijdagavond de 14e nog eens dunnetjes (zeg maar gerust dikjes) overgedaan met een groot feest bij ons thuis. Toevallig was Elise ook nog eens jarig op het op 1 na grootste feest in Thailand, Loy Kratong (voor meer informatie over Loy Kratong, klik hier). Daar werd zowel op school als ook in Hua Hin de nodige aandacht aan gespendeerd. Minder dan vorige jaren, maar toch leuk voor een aantal plaatjes. Woensdagochtend hebben we in alle vroegte (het was een gewone schooldag) natuurlijk de dag feestelijk ingeluid met kadootjes en de nodige zoenen. Van de kinderen kreeg ze een heel kleurig servies en van mij een tennisracket, want de dames (Elise, Laureen met twee collega´s van school hun dochters) gaan tennisles nemen. Hoe, wat en waar is nog niet helemaal duidelijk, maar het materiaal is in ieder geval aanwezig! Op school werd in de klas natuurlijk ook de juf gefeliciteerd en kreeg ze een massa kado´s mee naar huis. De grote feestelijkheden zaten buiten de lessen. Op school werd er ongeveer een halve dag aandacht besteed aan Loy Kratong. Iedereen moest zich zo fleurig en feestelijk mogelijk verkleden. De Thai zelf kunnen daar best een uur of drie werk van maken... nog voor dat de school begint... Natuurlijk komen de meesten (de meeste Thai in ieder geval) in klederdracht. Ook worden er traditionele dansen uitgevoerd en is er een Miss verkiezing. Staat altijd garant voor leuke foto´s! ´S-avonds hebben we pizza gegeten (bij de... Pizza Company) en een ijsje bij Swensen´s (het was tenslotte feest!). Tot slot zijn we nog naar het strand geweest en hebben Elise en Laureen elk een bootje te water gelaten (zouden alle zonden mee wegdrijven...). Het feest dat we thuis voor Elise gaven was op vrijdagavond. De veranda beneden hadden we, met de hulp en materialen van Kai en Arun (de zus van Elise haar schoonzus) omgebouwd tot een gezellig cafeetje. Ook had Arun eten gemaakt. De drank hadden we zelf ingekocht; de Makro zit hier maar 20 km vandaan. Gezellige avond gehad. Ook Rob, Nok & Robin waren (deze keer uit Pattaya) toch weer langs gekomen. We lagen, moe maar voldaan, rond kwart over 2 in onze nestjes. Zaterdag was het 's-ochtends, voor de muziekles begon, eerst afscheid nemen van Rob, Nok & Robin. Zij gingen vandaag eerst Nok haar moeder naar Supanburi brengen om daarna naar het vliegveld in Bangkok te gaan. Ze hebben heel wat afgereisd deze vakantie... Terwijl Elise en de kinderen (samen met de 3 logé's die we de nacht hadden) daarna naar de muziekles ging, begon ik alvast aan de grote schoonmaak. De hele dag hard werken, dus... De spullen van Kai en Arun hebben aan het einde van de middag weer teruggebracht, we hebben nog wat broodjes bij de Subway gehaald en de lampjes gingen toen zaterdag vroeger dan gebruikelijk uit! This week it was party time. My wife Elise had her birthday, not only within the family, but also in school and a separate party we organized last Friday. November 12th also was the day of one of the most celebrated Bouddhist days in Thailand, Loy Kratong (for more information on Loy Kratong, click here). Everybody dresses in Thai costumes or just very colourful clothing. After the party on Friday we had to say goodbye again to Rob, Nok & Robin, who spent 3 weeks of holiday here.

Rob, Nok & Robin, beugels en (geen) electriciteit / Rob, Nok & Robin, braces and (no) electricity

Afgelopen zondag was het dan zo ver! Rob (broer van Elise), (zijn vrouw) Nok & (hun zoontje) Robin kwamen naar Hua Hin! Toen ze in Thailand aankwamen afgelopen week hadden ze eerst een paar dagen bij familie van Nok in Pattaya gelogeerd en toen nog een paar dagen in Supanburi, bij Nok haar moeder en zus met gezin. En potverdorie, nog voor zijn eerste verjaardag was die kleine Robin al druk aan de wandel. Allemaal nog een beetje shaky, máár je moest wel opletten dat die niet de (lege, 1 meter diepe) vijver inkukelde, de trap op struinde, of erger nog, de trap áf stuiterde. Maar alles is prima verlopen. Ze hebben bij ons gelogeerd, in Martijn zijn kamer, én als klap op de vuurpijl konden we op dinsdag 4 november Robin zijn eerste verjaardag hier vieren! Was maar raar, al die kadootjes uitpakken, hij begreep er nog weinig van..:-)... Dinsdagmorgen ben ik eerst, met Rita, Ernst & Jan naar Pranburi gegaan, om te proberen de Thaise rijbewijzen te bemachtigen. Voor Rita & Ernst lukte dat meteen; zij hadden hun internationale rijbewijs en konden dat bijna zonder slag of stoot omruilen tegen een (tijdelijk, 1 jaar geldig) Thais rijbewijs inruilen. Voor Jan verliep het wat moeizamer. Hij woont hier al 3 jaar, had wel een Nederlands rijbewijs, maar geen internationaal rijbewijs. Dus was het kiezen: rijbewijs naar Nederland sturen en iemand daar een internationaal rijbewijs bij de ANWB laten halen, naar de ambassade in Bangkok om een verklaring van echtheid te laten maken óf opnieuw theorie en praktijk doen. Dit laatste leek het meest voor de hand liggend, ondanks dat Engels niet één van Jan zijn sterkste kanten is, én we moesten hiervoor de volgende dag terug. Jammer genoeg is hij de volgende dag op het nippertje niet voor de theorie geslaagd. De volgende stap gaat naar Bangkok afreizen om een verklaring van echtheid van zijn Nederlandse rijbewijs te laten maken. Toen we dinsdagavond om een uur of 9 op de bank zaten, hoorden we plotseling een harde knal in de buurt... en toen... viel alle electriciteit uit in de buurt. Waarschijnlijk een blikseminslag in een transformatorkast in de buurt. Even de motorbike gepakt en, ja hoor, een zwartgeblakerde paal met bovenin een uitgebrande, nabrandende kast. Het heeft tot de volgende dag 5 uur geduurd voordat de kast was vervangen en we weer electriciteit hadden. Op woensdagavond, 7 uur (practische tijd, na het avondeten), moesten we weer naar de orthodontist. Nog even een lekker westers stokbroodje gehaald bij de Subway als een soort galgenmaal; de kans bestond dat Martijn en Laureen de komende dag / dagen / week / weken weinig hardst tussen de tanden en kiezen konden verdragen, vandaar. Om half 8 aan de beurt. Was weer in een uurtje gepiept. Nu bleek dat de beste man (jongeman, eigenlijk, ik geloof niet dat ie de 30 haalde) deze woensdag jarig was en, we waren de laatste klanten, terwijl we met het geld bij de toonbank klaarstonden, gingen de lichten plots uit en werd er uit volle borsten "Happy Birthday" gezongen, moest hij de kaarsen uitblazen en kregen we allemaal een stukje (geukkig niet al te hard) gebak. Donderdagmiddag was het weer mijn tennisuurtje met Wouter. De eerste keer dat ik nipt van hem verloor; 6-6 in de eerste set, waarna hij de tie break met 8-6 won. Er lukten wonderbaarlijk veel ballen van mijn kant en Wouter sloeg er net ff meer dan normaal in het net of buiten de baan, máár mijn eerste overwinning komt er aan... hoop ik...!! Jammer te moeten melden dat ik de tweede set weer met 6-2 het nakijken had. Ik had het helemaal gehad... Nu, vrijdagochtend, zijn Rob, Nok & Robin, samen met opa en oma, met de auto naar Supanburi gegaan. Morgen, de 8e november, is Nok jarig en wil haar verjaardag natuurlijk bij haar moeder (en andere familie en vrienden) vieren. Opa en oma komen zondag weer terug naar Hua Hin, Rob, Nok & Robin eind komende week, nog net op tijd om Elise haar verjaardag hier te komen vieren. Elise is de 12e jarig, op de avond van vrijdag de 14e hebben we hier het huis vol zitten! My brother in law Rob arrived here in Hua Hin, together with his wife Nok and son Robin. We celebrated Robin's 1st birthday on Tuesday, November 4. We got some Thai driver's licenses in Pranburi for friends of ours and Martijn and Laureen got their lower braces this week. A thunderstorm succeeded in "killing" a transformer box in our neighbourhood, leaving us in the dark for about 1 whole day. Rob and his family left this morning, but will be back by the end of next week, just in time to celebrate Elise's birthday!

Halloween en Nederlandse avond / Halloween and Dutch evening

Halloween! Een feest dat we in Nederland eigenlijk niet of nauwelijks kennen, maar dat hier in Thailand, zeker aan een "internationale" school, niet onopgemerkt voorbij mag gaan. Het was vooraf even twijfelen óf Elise, Martijn en Laureen zich vrijdag de 31e oktober überhaupt wel zouden verkleden omdat het vorig jaar een klein sofje was, daar zich toen maar een beperkt deel van de kinderen had verkleed. Máár dit jaar was het wat grondiger aangepakt en liep het grootste deel van de school verkleed rond. Beetje carnaval, waarbij, op die ene clown na, iedereen toch wel iets afschrikwekkends deed of uitbeeldde. ´S-avond een schoolfeestje voor de hogere klassen, maar met al die leerkrachten erbij werd dat als veel te tam ervaren. Zeker als je weet dat een deel van de hoogste klassen (15 jaar en ouder) daarna toch nog even de bar (Head Rock) in doken én daarna nog naar nachtclub "The Wave" gingen. Was lekker druk én enthousiast verhaal bij terugkomst. Terwijl Martijn aan het nachtclubben was hadden pa, moe en Laureen de maandelijkse Nederlandse avond. Elke laatste vrijdag van de maand, inmiddels een vaste avond onder de Nederlandstaligen in Hua Hin. Elke avond organiseren we welk iets aardigs plus natuurlijk de nodige activiteiten tussendoor. Deze avond was het "friet met mayonaise" plus een quiz met als titel "Hoe Nederlands ben je nog?". We zijn in februari met de Nederlandse Vereniging hier gestart (de derde in Thailand naast Bangkok en Pattaya) en het is zonder meer een succes geworden. Zelf ben ik webmaster en penningmeester van de club. Drukke baan...:-)...!! Na een half jaar met een weblog te hebben gewerkt zijn we sinds afgelopen week met een heuse website in de lucht. Zeker een keer kijken op www.nvthc.com!! Nu is het wachten op de komst later vandaag van Rob, Nok én... ROBIN!! This week was the second time we (at least Elise, Martijn and Laureen) celebrated Halloween. Luckily a lot more children got themselves dressed up for the occassion ánd, except for one lost clown, auite scary, too! Martijn enjoyed himself again at one of the clubs in Hua Hin with a bunch of classmates and Laureen had a girlfriend staying over. Together we went to the monthly gathering of the local Dutch Society, of which I am webmaster and treasurer. Heavy workload...:-)...!! Although in Dutch, please feel free to visit our www.nvthc.com website! Later today we expect the arrival of Elise's brother and family with, almost one year old, ROBIN!!