Onze zoektocht naar meubels begint eindelijk zijn vruchten af te werpen. Afgelopen weekend hebben we een bank gekocht; na lang wikken en wegen, 36 boekjes met stoffen doorgebladerd te hebben en advies van derden te hebben ingewonnen wordt ie donkerpaars, grove stof met oranje/bruine en groene kussen. Gewaagd, maar gaat prima in de kamer passen. L-vorm, dus met een luie lounge-poot er aan vast. Zit en hangt heerlijk. Nog geen foto, maar wordt volgend weekend geleverd. Levertijd van 2 weken; niekt schlekt...
Verder zijn de bedden besteld voor Martijn, Laureen en natuurlijk voor onszelf. Martijn en Laureen zijn hier gewend geraakt aan het slapen in grote bedden, maar om hun kamers niet meteen propvol te zetten hebben we gekozen voor bedden van 5 voet (1,5 meter) breed. Wij gaan gewoon voor de 6 voet (1,8 meter) breed. Martijn en Laureen hebben natuurlijk voor modern gekozen (zouden ze nog mee kunnen nemen als ze op kamers c.q. op zichzelf gaan wonen), wij hebben een met zwart kunstleer overtrokken bed met een apart hoekje er in. Het bed voor Martijn in de showroom was wit, hij heeft natuurlijk wel de donkere uitvoering gekozen. De foto's zijn respectievelijk de bedden van Martijn, Laureen en ons.
Ook gekeken naar bureau's en bureaustoelen. Ook daar zullen we de komende dagen wel voor slagen.
De afgelopen week hebben we weer een bijeenkomst van de PTA van de Somtawin school gehad, dit maal in en rond het zwembad van Palm Hills, een groot woon- en golfresort een kleine 10 kilometer ten noorden van Hua Hin. Zo'n 80 mensen aan de barbeque. Feestje van 7 tot 9 uur 's-avonds. Wel gezellig.
Afgelopen zondag, 12 uur, was het verzamelen op het Kao Takiab strand. Omdat er zaterdag aanstaande afscheid genomen gaat worden van Noorse Sara wilden ze een mooi, onvergetelijk en toch makkelijk te transporteren kado meegeven. Dus: fotosessie op het strand. Uit de meer dan 100 foto's was dit de leukste. Laureen heeft 'm daarna (kan ze als de beste!) ge-Photoshopped en zie hier het resultaat dat straks in 50 bij 75 centimeter op een Noorse slaapkamer gaat hangen, tenminste, dat hopen we toch. 
Op dinsdagochtend met Marleen en Simone en de honden naar het strand geweest. Helemaal lekgeprikt door die k..... strandvlooitjes, zo noemen we ze tenminste, het zijn hele kleine bleoddorstige zwarte vliegjes met witte vleugeltjes. Elke steek wordt een harde schijf van zo'n 2 tot 5 cm in doorsnee, die dan ook nog eens een week lang jeukt als de ziekte. Het was al lang geleden dat ik naar het strand was geweest, maar ja, die beestjes komen je normaal alleen in de namiddag vervelen, maar, het zal wel aan het laagseizoen liggen, zelfs om 9 uur 's-ochtends waren ze deze keer al (hyper)actief. Het zal weer een tijd duren voor ze me aan het strand zien... Met Martijn zijn we de afgelopen week naar een huidarts geweest vanwege een huidinfectie. Vier weken medicijnen slikken en smeren en dan zou het weer over moeten zijn. Verder regent het hier bij tijd en wijle meer dan behoorlijk. Het duurt misschien maar een uurtje, maar dan zetten ze ook wel meteen alle sluizen open; één grote waterval waardoor je binnen 5 seconden door- en doornat wordt. Afgelopen weekend het gras laten maaien; was 2 maanden niet gebeurd, waardoor het hier en daar meer dan een halve meter hoog was (het onkruid dan, niet het gras), waardoor het er weer picobello uitziet (in sowieso, maar zeker ook) buiten huize Vrijken. 
Voor de nostalgici onder ons nog even een laatste beeld van Satukarn Square, het plein midden in de stad waar we vanaf 2000 steeds heerlijk hebben kunnen eten bij de zus van Nok en haar familie. Het plein wordt afgebroken en er zal een 7-verdiepingen tellend hotel verschijnen met talloze winkeltjes op de begane grond. Crisis of geen crisis... 
En dan hebben we vanavond, de rest van de familie lag al op één oor, ons eerste slangetje bij het huis gehad. Beneden op het terras lag ie, ik denk zo'n 40 centimeter lang, opgerold de zaak te bekijken. Ik heb nog geprobeerd om 'm met schep en doos over de schutting te werken, maar hij dacht er niet over om mee te werken. Ik moet er niet aan denken dat zo'n beest zich binnen ergens gaat nestelen of ie Nera te pakken neemt (een Thaise hond is heel alert op zo'n beest, Nera ziet 'm niet eens liggen, loopt er zo langs af), dus... met pijn in mijn hart heb ik 'm met voornoemde schep naar gene zijde geholpen...
Ook gekeken naar bureau's en bureaustoelen. Ook daar zullen we de komende dagen wel voor slagen.
De afgelopen week hebben we weer een bijeenkomst van de PTA van de Somtawin school gehad, dit maal in en rond het zwembad van Palm Hills, een groot woon- en golfresort een kleine 10 kilometer ten noorden van Hua Hin. Zo'n 80 mensen aan de barbeque. Feestje van 7 tot 9 uur 's-avonds. Wel gezellig.
Afgelopen zondag, 12 uur, was het verzamelen op het Kao Takiab strand. Omdat er zaterdag aanstaande afscheid genomen gaat worden van Noorse Sara wilden ze een mooi, onvergetelijk en toch makkelijk te transporteren kado meegeven. Dus: fotosessie op het strand. Uit de meer dan 100 foto's was dit de leukste. Laureen heeft 'm daarna (kan ze als de beste!) ge-Photoshopped en zie hier het resultaat dat straks in 50 bij 75 centimeter op een Noorse slaapkamer gaat hangen, tenminste, dat hopen we toch. 
Op dinsdagochtend met Marleen en Simone en de honden naar het strand geweest. Helemaal lekgeprikt door die k..... strandvlooitjes, zo noemen we ze tenminste, het zijn hele kleine bleoddorstige zwarte vliegjes met witte vleugeltjes. Elke steek wordt een harde schijf van zo'n 2 tot 5 cm in doorsnee, die dan ook nog eens een week lang jeukt als de ziekte. Het was al lang geleden dat ik naar het strand was geweest, maar ja, die beestjes komen je normaal alleen in de namiddag vervelen, maar, het zal wel aan het laagseizoen liggen, zelfs om 9 uur 's-ochtends waren ze deze keer al (hyper)actief. Het zal weer een tijd duren voor ze me aan het strand zien... Met Martijn zijn we de afgelopen week naar een huidarts geweest vanwege een huidinfectie. Vier weken medicijnen slikken en smeren en dan zou het weer over moeten zijn. Verder regent het hier bij tijd en wijle meer dan behoorlijk. Het duurt misschien maar een uurtje, maar dan zetten ze ook wel meteen alle sluizen open; één grote waterval waardoor je binnen 5 seconden door- en doornat wordt. Afgelopen weekend het gras laten maaien; was 2 maanden niet gebeurd, waardoor het hier en daar meer dan een halve meter hoog was (het onkruid dan, niet het gras), waardoor het er weer picobello uitziet (in sowieso, maar zeker ook) buiten huize Vrijken. 
Voor de nostalgici onder ons nog even een laatste beeld van Satukarn Square, het plein midden in de stad waar we vanaf 2000 steeds heerlijk hebben kunnen eten bij de zus van Nok en haar familie. Het plein wordt afgebroken en er zal een 7-verdiepingen tellend hotel verschijnen met talloze winkeltjes op de begane grond. Crisis of geen crisis... 
En dan hebben we vanavond, de rest van de familie lag al op één oor, ons eerste slangetje bij het huis gehad. Beneden op het terras lag ie, ik denk zo'n 40 centimeter lang, opgerold de zaak te bekijken. Ik heb nog geprobeerd om 'm met schep en doos over de schutting te werken, maar hij dacht er niet over om mee te werken. Ik moet er niet aan denken dat zo'n beest zich binnen ergens gaat nestelen of ie Nera te pakken neemt (een Thaise hond is heel alert op zo'n beest, Nera ziet 'm niet eens liggen, loopt er zo langs af), dus... met pijn in mijn hart heb ik 'm met voornoemde schep naar gene zijde geholpen...
Posts
