Terwijl heel Nederland in de ban is van het "Sonja Bakkeren", zijn wij een weekje gaan "Edwin Wieken" in een opvangcentrum voor wilde dieren, een stukje landinwaarts tussen Cha-Am en Petchaburi, Thailand. 
Edwin heeft in 2000 een opvangcentrum opgezet waarin hij verwaarloosde, mishandelde en gewonde wilde dieren opvangt met het doel ze uiteindelijk weer terug in hun eigenlijke woonomgeving, het oerwoud te zetten. Zijn park draait veelal op giften van privépersonen, bedrijven en andere wildorganisaties en wekelijks stromen de vrijwilligers binnen. Elke vrijwilliger betaalt zo'n 100 euro per week voor verblijf en maaltijden. Er zijn enkele Westerlingen als staf aanwezig en tenminste een tiental Thaise staf. In de tijd dat wij daar zaten waren we daarnaast nog eens met 28 vrijwilligers. De vrijwilligers worden in een zestal groepen verdeeld en moeten apen, beren, olifanten, vogels, nachtdieren, 2 otters, een paard en een tijger verzorgen. Als je het park binnenkomt heeft het veel weg van een dierentuin, met dien verstande dat je geen entree hoeft te betalen (een donatie achteraf wordt wel op prijs gesteld!) en dat het niet de bedoeling is dat je met de verschillende dieren steeds maar weer op de foto gaat.
Het was wel even wennen de eerste ochtend, toen om kwart voor zes de wekker ging... Douchen (alleen koud water!), tanden poetsen, aankleden en om half zeven melden voor de dienst. Elise en Laureen gingen de eerste dag de apen verzorgen, Martijn en ik de beren. Er lopen zo'n 15 beren rond die per soort, voor zover mogelijk, bij elkaar worden gezet. We begonnen met poep scheppen en etensresten verwijderen. 
Om 8 uur stond daarna het ontbijt klaar. Na het ontbijt hebben we een aantal hokken schoongemaakt en hebben we een berenbad schoongeschrobd. 
Tussen de bedrijven door is er meestal wel een uurtje vrije tijd om een boekje te lezen, film te kijken of te kletsen. Om 12 uur is de lunch; prima en behoorlijk gevarieerd Thais, warm eten waarbij veel rekening wordt gehouden met vegetariërs. Daarna overhangende takken verwijderen en in de berenverblijven gooien en de maaltijden uitserveren; vruchten en brokken. Op het einde van de middag weer poep scheppen, etensresten verwijderen en schoonmaken. 
Om 7 uur 's-avonds werd er dan weer met z'n allen gegeten, beetje vergelijkbaar met de lunch. Een Thaise ijscoboer zorgde er voor dat we na elke maaltijd ook nog eens een ijsje als toetje konden kopen voor een paar baht.
Edwin heeft in 2000 een opvangcentrum opgezet waarin hij verwaarloosde, mishandelde en gewonde wilde dieren opvangt met het doel ze uiteindelijk weer terug in hun eigenlijke woonomgeving, het oerwoud te zetten. Zijn park draait veelal op giften van privépersonen, bedrijven en andere wildorganisaties en wekelijks stromen de vrijwilligers binnen. Elke vrijwilliger betaalt zo'n 100 euro per week voor verblijf en maaltijden. Er zijn enkele Westerlingen als staf aanwezig en tenminste een tiental Thaise staf. In de tijd dat wij daar zaten waren we daarnaast nog eens met 28 vrijwilligers. De vrijwilligers worden in een zestal groepen verdeeld en moeten apen, beren, olifanten, vogels, nachtdieren, 2 otters, een paard en een tijger verzorgen. Als je het park binnenkomt heeft het veel weg van een dierentuin, met dien verstande dat je geen entree hoeft te betalen (een donatie achteraf wordt wel op prijs gesteld!) en dat het niet de bedoeling is dat je met de verschillende dieren steeds maar weer op de foto gaat.
Het was wel even wennen de eerste ochtend, toen om kwart voor zes de wekker ging... Douchen (alleen koud water!), tanden poetsen, aankleden en om half zeven melden voor de dienst. Elise en Laureen gingen de eerste dag de apen verzorgen, Martijn en ik de beren. Er lopen zo'n 15 beren rond die per soort, voor zover mogelijk, bij elkaar worden gezet. We begonnen met poep scheppen en etensresten verwijderen. 
Om 8 uur stond daarna het ontbijt klaar. Na het ontbijt hebben we een aantal hokken schoongemaakt en hebben we een berenbad schoongeschrobd. 
Tussen de bedrijven door is er meestal wel een uurtje vrije tijd om een boekje te lezen, film te kijken of te kletsen. Om 12 uur is de lunch; prima en behoorlijk gevarieerd Thais, warm eten waarbij veel rekening wordt gehouden met vegetariërs. Daarna overhangende takken verwijderen en in de berenverblijven gooien en de maaltijden uitserveren; vruchten en brokken. Op het einde van de middag weer poep scheppen, etensresten verwijderen en schoonmaken. 
Om 7 uur 's-avonds werd er dan weer met z'n allen gegeten, beetje vergelijkbaar met de lunch. Een Thaise ijscoboer zorgde er voor dat we na elke maaltijd ook nog eens een ijsje als toetje konden kopen voor een paar baht.
Dag 2 waren de rollen omgekeerd; Elise en Laureen de beren, Martijn en ik de apen. Eten maken, heeeel veel eten schoonmaken, snijden en verdelen over een grote hoeveelheid voederbakken. 
Daarna ronddelen, waarbij je goed uit moest kijken voor die lange, snelle en behendige apenarmen. 
Erg leuk om te doen. In een verloren uurtje had ik aangeboden een aantal van de manden die tegen de kooien waren gemonteerd opnieuw vast te zetten. Tire wraps en een tangetje waren zo geregeld. Bril af tijdens het werk en alhoewel de apen, meestal gibbons en makaken (alhoewel je niet altijd "apen" mag zeggen), erg nieuwsgierig waren, ging dat steeds goed totdat... ik een keer vergat mijn bril af te zetten... rats, een gibbon had mijn bril te pakken. Nu overleef ik wel zonder bril, maar onhandig is het wel. Met gebaren duidelijk gemaakt aan de Thaise staf dat één van die verrekte apen mijn bril te pakken had gekregen, waarna ze met een groepje van 5 Thai met bananen en stokken, roepen en gillen om die ene aap, die 10 meter hoog in een kooi zijn aanwinst aan het bewonderen was, zo ver te krijgen dat ie de bril liet vallen. Eigenlijk was het zo gepiept; binnen 5 minuten had ik 'm weer terug en nog redelijk ongeschonden ook! 's-Middags deden we de routine van het voedsel maken en ronddelen nog een keer over en weer een dag voorbij.
Dag 3 en 4 waren zo'n beetje gelijk: de olifanten. Dit maal met ons vieren om half 7 in de ochtend de dieren halen in het bos waar ze de vorige namiddag naar toe waren gebracht (en aan een 20 meter lange ketting waren gelegd). 
Stief half uurtje wandelen, kijken hoe de olifanten werden losgemaakt en achter op de tractor weer terug naar het park. Even stoppen bij het grote meer (met apeneilanden) voor het park waar de olifanten even water konden tanken. 
Daarna doorlopen naar hun dagverblijf op het park en eten geven; ananasbladeren (met hier en daar nog een ananas er aan), die ze heel behendig van de wortel ontdeden, de bladeren op hun poten afsloegen en daarna (ik heb er nog eens goed naar zitten kijken) in hun toch wat vreemdgevormde bek stopten.
Dag 3 moesten we niet alleen de poep uit het verblijf rapen (met blote hand of met handschoen), maar moesten we ook nog eens de "verzamelde werken" van een hele week op de aanhanger van de tractor scheppen om deze over een nabijgelegen land uit te gaan strooien. Big shit, kun je wel stellen, zwaar werk, zeker in de hitte van de dag. 
In de loop van de middag moesten de olifanten nog een keer een bad nemen en mochten de vrijwilligers mee het water in om ze te schrobben. 
Op het einde van de middag weer terug de jungle in, waar ze de nacht weer zouden doorbrengen. 
Daarna weer poep en etensresten verzamelen, ook uit het badwater,
en uiteindelijk zelf een (heerlijke) koude douche nemen.
In de 4 dagen dat we er waren woonden we in 2 kamers onder het huis van Edwin, mooi verscholen tussen de bomen en tegen de berenverblijven aan. 
Naast het huis van Edwin staan een paar kooien waar een aantal jonge en/of zieke apen waren ondergebracht. Toch leuk om elke keer weer eventjes langs te lopen. 
Edwin zelf kwam de tweede avond van ons verblijf weer terug op het park, waarna we nog even een flesje rosé (lekker, was lang geleden) met ons drieën hebben genuttigd. Donderdagochtend kwam Edwin nog aanzetten met twee 9 dagen oude luipaardkatjes, die natuurlijk nog even 10 minuutjes door Martijn en Laureen vertroeteld mochten worden. 
Alles bij elkaar zeker de moeite waard om gedaan te hebben. Het waren lange dagen en daarmee ook behoorlijk vermoeiend, maar we hebben het nodige bijgeleerd én 4 erg leuke dagen gehad. Wil je zelf ook eens een tijdje "Edwin Wieken", kijk dan eens op de website van de Wildlife Friends Foundation of Thailand, http://www.wfft.org/.
Daarna ronddelen, waarbij je goed uit moest kijken voor die lange, snelle en behendige apenarmen. 
Erg leuk om te doen. In een verloren uurtje had ik aangeboden een aantal van de manden die tegen de kooien waren gemonteerd opnieuw vast te zetten. Tire wraps en een tangetje waren zo geregeld. Bril af tijdens het werk en alhoewel de apen, meestal gibbons en makaken (alhoewel je niet altijd "apen" mag zeggen), erg nieuwsgierig waren, ging dat steeds goed totdat... ik een keer vergat mijn bril af te zetten... rats, een gibbon had mijn bril te pakken. Nu overleef ik wel zonder bril, maar onhandig is het wel. Met gebaren duidelijk gemaakt aan de Thaise staf dat één van die verrekte apen mijn bril te pakken had gekregen, waarna ze met een groepje van 5 Thai met bananen en stokken, roepen en gillen om die ene aap, die 10 meter hoog in een kooi zijn aanwinst aan het bewonderen was, zo ver te krijgen dat ie de bril liet vallen. Eigenlijk was het zo gepiept; binnen 5 minuten had ik 'm weer terug en nog redelijk ongeschonden ook! 's-Middags deden we de routine van het voedsel maken en ronddelen nog een keer over en weer een dag voorbij.
Dag 3 en 4 waren zo'n beetje gelijk: de olifanten. Dit maal met ons vieren om half 7 in de ochtend de dieren halen in het bos waar ze de vorige namiddag naar toe waren gebracht (en aan een 20 meter lange ketting waren gelegd). 
Stief half uurtje wandelen, kijken hoe de olifanten werden losgemaakt en achter op de tractor weer terug naar het park. Even stoppen bij het grote meer (met apeneilanden) voor het park waar de olifanten even water konden tanken. 
Daarna doorlopen naar hun dagverblijf op het park en eten geven; ananasbladeren (met hier en daar nog een ananas er aan), die ze heel behendig van de wortel ontdeden, de bladeren op hun poten afsloegen en daarna (ik heb er nog eens goed naar zitten kijken) in hun toch wat vreemdgevormde bek stopten.
Dag 3 moesten we niet alleen de poep uit het verblijf rapen (met blote hand of met handschoen), maar moesten we ook nog eens de "verzamelde werken" van een hele week op de aanhanger van de tractor scheppen om deze over een nabijgelegen land uit te gaan strooien. Big shit, kun je wel stellen, zwaar werk, zeker in de hitte van de dag. 
In de loop van de middag moesten de olifanten nog een keer een bad nemen en mochten de vrijwilligers mee het water in om ze te schrobben. 
Op het einde van de middag weer terug de jungle in, waar ze de nacht weer zouden doorbrengen. 
Daarna weer poep en etensresten verzamelen, ook uit het badwater,
en uiteindelijk zelf een (heerlijke) koude douche nemen.
In de 4 dagen dat we er waren woonden we in 2 kamers onder het huis van Edwin, mooi verscholen tussen de bomen en tegen de berenverblijven aan. 
Naast het huis van Edwin staan een paar kooien waar een aantal jonge en/of zieke apen waren ondergebracht. Toch leuk om elke keer weer eventjes langs te lopen. 
Edwin zelf kwam de tweede avond van ons verblijf weer terug op het park, waarna we nog even een flesje rosé (lekker, was lang geleden) met ons drieën hebben genuttigd. Donderdagochtend kwam Edwin nog aanzetten met twee 9 dagen oude luipaardkatjes, die natuurlijk nog even 10 minuutjes door Martijn en Laureen vertroeteld mochten worden. 
Alles bij elkaar zeker de moeite waard om gedaan te hebben. Het waren lange dagen en daarmee ook behoorlijk vermoeiend, maar we hebben het nodige bijgeleerd én 4 erg leuke dagen gehad. Wil je zelf ook eens een tijdje "Edwin Wieken", kijk dan eens op de website van de Wildlife Friends Foundation of Thailand, http://www.wfft.org/. 
Posts
