maandag 9 augustus 2010

Hua Hin, de eerste dagen.

Zondag wat rustig aan gedaan. 's-Middags boodschappen gedaan, Laureen had met Kika in Market Village, "ons" winkelcentrum afgesproken. Bij de Tesco de nodige boodschappen gedaan, daarna voor Martijn (maar, eigenlijk net als thuis, voor diegene die 'm nodig heeft) een brommer gehuurd; een weekje voor 1.100 baht, ruim 24 euro, goedkoper dan we op voorhand dachten. 's-Middags bij Marleen langs geweest en ook 's-avonds met haar uit eten geweest bij New Nop Nice in Soi 56 (paar 100 meter landinwaarts voorbij de Klong road, een aanrader!!). Daarna toch nog even de Grand markt overgelopen en daar Patrick (zoon van Many), vrouw en zoon tegen het lijf gelopen. Rond half elf weer thuis. Martijn en Laureen vroeg(er dan normaal) naar bed, want ze wilden allebei maandag naar school toe. Maandagochtend Laureen om kwart voor 8 op de schoolbus gezet. Daarna toch maar weer een paar uurtjes terug in bed gedoken. Kwart voor 11 weer op. Elise en Martijn gingen 's-middags naar school. Ik ben na weer even Market Village ingedoken, daar meteen Paul (de "natuurgenezer" tegen het lijf gelopen), mijn ice-cappucino gehaald en langs de kapper geweest. Toevallig zat daar Marinus in de kappersstoel en hebben we weer even bijgeskletst. M'n haar laten millimeteren. Was wel even zoeken, want de kapsalon is tegenwoordig kapsalon annex winkel; haar man is er, met alle problemen in Bangkok, per 1 mei bij komen zitten. Daarna toch nog even wat foto's van ons oude huis gemaakt; zag er jammer genoeg erg slecht uit; de klimop groeide over de oprit en het gras en het onkruid stond hier en daar een meter hoog. Was wel even anders in de tijd dat wij er zaten. Ook het restaurantje achter ons huis is weg; de boel is vervallen en deels zelfs ingestort... Op de terugweg bij Jan en Lucy op de koffie geweest. Zoals daar gebruikelijk eerst de honden Doerak en Diesel, de 2 "harige hijgers" (2 volwassen Duitse herders met het karakter van jonge poedels) verwelkomt, daarna Jan en Lucy natuurlijk stevig omarmt en alle (veel in ieder geval) verhalen van het afgelopen jaar in een uurtje voorbij horen komen. Eenmaal thuis snel even de weblog bijgewerkt, voordat Elise en de kinderen zo weer thuis komen.