zondag 21 oktober 2007

Nicky op bezoek, voorbereidingen voor visumtrip naar Kuala Lumpur (Maleisië)

English added below
Afgelopen zaterdag belde Nicky plots op. Hij was in Hua Hin. Nicky is de broer van Nok (dus aangetrouwde familie) en woont samen in Amsterdam. Hij was sinds donderdag in Thailand, had zijn moeder (Mae, spreek uit: Mè) en nichtje Kwan (spreek uit: Kwaan) opgehaald in Supanburi (uurtje of 4 rijden vanaf hier) en was doorgereden naar Hua Hin. Natuurlijk logeerden ze bij Kai en Arun (de zwager en zus van Nok, die in Hua Hin een restaurant hebben). We hebben meteen voor die middag bij ons afgesproken, want ze waren natuurlijk nieuwsgierig hoe wij woonden. Ze zijn hier met de hele familie een uurtje of wat geweest. Gelukkig is Nicky zijn Engels behoorlijk goed en verstaat hij ook behoorlijk goed Nederlands. Gezellig. Ook voor de zondagochtend hebben we meteen een afspraak gemaakt, nu bij Kai en Arun thuis. Afhankelijk van het weer zouden we naar het strand gaan of.... iets anders. Zondagochtend regende het een beetje, maar het weer was snel opgeklaard. Nicky heeft ons om half 11 opgehaald. We hebben een Thais hapje en een drankje bij Kai en Arun thuis gekregen en zijn toen naar het strand gegaan om lekker in een strandtentje te.... eten! Natuurlijk, want het leven hangt hier van eten aan elkaar. Later deze week heeft veelal in het teken gestaan van de voorbereidingen van ons reisje (noem het maar gerust een reis!) naar Kuala Lumpur (KL) in Maleisië. Voor de verandering van het visum van Elise moesten er de nodige nieuwe papieren geregeld worden en voordat je weet wat er allemaal mee moet ben je weer een dag of wat verder: ff naar de immigratiepolitie, ff naar school, ff foto's bij laten maken, inktpatroon op, dus ook weer ff een nieuwe halen en zo gingen we maar door. Maar, het lijkt er op dat we nu alles hebben. Het is hier alleen altijd eventjes spannend, want het is nooit helemaal zeker of ze hier de regeltjes op dezelfde manier interpreteren als ze dat in Thaise ambassade in KL doen. Het zou wel moeten, maar.... ach, we weten het en blijven er maar mee lachen. Zoals gezegd wordt het een hele reis. Maandagavond kwart over 6 op de trein, volgende middag, uur of 12 in Butterworth, Maleisië en daarna nog een uur of 5 à 6 met de bus naar Kuala Lumpur. Dus een ruime dag heen. Hotelletje opzoeken 's avonds rond 9 à 10 uur (hotel Citrus), even onthaasten in het zwembad en dan naar bed want woensdagochtend half 10 willen we weer bij de Thaise ambassade zijn om de rest van de dag weer zo veel mogelijk tijd beschikbaar te hebben voor de echte leuke dingen. De nacht van woensdag op donderdag weer slapen in het Citrus hotel en de volgende ochtend zullen we waarschijnlijk weer naar de ambassade moeten. Spulletjes oppikken en weer door naar downtown Kuala Lumpur. Als het lukt willen we naar de Petronas torens, maar voor de rest is de agenda nog open. 's-Avonds om 9 uur vertrekt de trein weer van het centraal station, snel de oogjes toe en dan.... 't is ff slikken, mogen we er om 10 voor 6 de volgende ochtend weer uit. In Butterworth, nog steeds Maleisie. De volgende treinrit begint die vrijdagmiddag om een uur of 3 en zal ons, als de planning klopt, zaterdagochtend om 1 minuut over 6 weer op het station van Hua Hin afzetten. Ben benieuwd hoe we er na dit weekje aan toe zullen zijn... Verder is er weinig te doen. Zeker voor de kinderen. Af en toe zwemmen, maar vooral heel, heel veel achter de computer zitten. Het feit dat we alleen nog maar een brommer hebben (en Elise haar fiets, natuurlijk: op de markt wordt ze al herkend als de "falang" [buitenlander] op de "takajan" [fiets]!) beperkt ons wel een beetje in de mogelijkheden om buiten Hua Hin iets op te gaan zoeken. De bus kan wel, maar is toch steeds een beetje een onderneming: brommer en fiets pakken, naar station, kaarten kopen en wachten om dan 30 tot 45 minuten later(weliswaar voor maar 50 cent, maar toch) 20 km verderop te worden afgezet. Verder heb ik een ruimte in kantoor-in-aanbouw gereserveerd. Ruimte van 4 meter breed en maar liefst 16 meter diep. Voor de prijs hoef ik het niet te laten, maar op zich had Wanna, de dame die het pand daar bouwt, de indeling ff wat beter kunnen doen: 8 bij 4 meter was ook voldoende geweest. Met die 16 meter is er ruimte genoeg om er nog een massagesalon bij te beginnen... wie weet... Vandaag ben ik, tot slot, nog in gevecht geweest... met m'n printer. De zwarte inkt was op, ik een nieuw inktpatroon kopen (officieel een van Epson), installeren (wijst voor zich), maar hij wordt niet gezien als een officieel Epson patroon... en print dus ook niet. Dus, mocht een van mijn voormalig Epson vrienden dit lezen: mijn CX5500 all-in-one staat momenteel werkeloos en wil weer aan het werk!! Om de agressie een beetje af te reageren zijn we vanavond bij New Nop Nice (het restaurant van Kai en Arun) gaan eten. Heerlijk, is toch een van de betere restaurants in de stad (en ik hoef er niet om te slijmen, want hij kan dit toch niet lezen....). En omdat Elise over een paar weekjes (12 november voor diegenen die het nog niet in zijn, haar of hun agenda hadden gezet) de aanzienlijke leeftijd van 40 jaar zal bereiken hebben we gevraagd of hij in het weekend daarvoor een feestje zou willen geven voor een man of 20 a 30. Met alle Thaise plezier, natuurlijk! This week we received a phonecall from the brother of my wife's sister in law, the pregnant one (you still follow?). His name is Nicky and he is living in Amsterdam, but was now visiting in Hua Hin and just arrived with his mother and niece. We spend some nice hours with them last weekend. Furthermore we were preparing for a trip to Kuala Lumpur, Malaysia, where we have to visit the Thai embassy, because Elise (my wife) her visum needs to be changed because she will start working next week. As mentioned before the children have some weeks of holiday, but they are not doing a lot more than an occassional swim and internetting, a lot of internetting (mainly watching Dutch tv via internet). Since we are still only using a motorbike (and off course my wife's wellknown bicycle) we don't get around that much. Taking a bus every now and then, but it keeps being quite a fuss...