English added below
Maandag kwamen mijn ouders uit Nederland aan. Daar wij in Thailand nog geen bankrekening hebben en het geld kost (we zijn Hollanders, niet waar?) om geld naar het buitenland over te schrijven, hebben zij geld voor ons meegenomen. Omdat het hier maandag een feestdag was en de banken daarom gesloten, ben ik meteen dinsdag na de les, met Hans (een buurman een paar deuren verder) naar de bank gegaan alvorens hij mij bij de garage afzette. De bank is een verhaal op zich. Omdat het grootste briefpapier in Thailand een briefje van 1.000 Baht is (iets meer dan 20 euro) kreeg ik ongeveer 10 cm aan briefgeld over de toonbank geschoven! Goeiegrutte, het was bijna genant om aan te pakken. Ik heb het geld in een envellop laten doen en we zijn naar de garage gereden. Nadat al het papierwerk was afgerond (een uurtje later) was het te laat om nog naar Petchaburi te gaan (60 km verder) om de auto op mijn naam te laten schrijven. Vreemd is dat ze het papierwerk (wat sowieso overdreven veel is en kopietjes zijn altijd voldoende) al lang voor mijn komst afgewerkt hadden kunnen hebben, maar dat is een beetje (veel) de Thaise mentaliteit. Afgesproken om woensdagochtend 8 uur, nadat ik Martijn en Laureen op
school zou hebben gedropt, terug te komen (en mijn les naar 's-middags verzet). Ik kon wel lekker met de auto naar huis. Wel nog eventjes bij het verzekeringskantoor langs geweest om foto's te laten maken.
Op woensdagochtend 8 uur kwam ik bij de garage, om 10 over 8 was de knaap die mee zou rijden er. Eerst moest ie weer 10 minuten papieren invullen voordat we eindelijk konden gaan. De auto rijdt prima. In eerste instantie was er een (niet-auto-eigen) geluidje hoorbaar onder de auto, maar we zijn op woensdagochtend eerst naar de Nissan garage in Petchaburi gegaan om 'm een servicebeurt te geven. Alle wielen gingen er onder uit, de wieldozen (zal wel niet zo heten, maar ja...) die daar onder zaten werden uit elkaar gehaald en geïnspecteerd en na een klein uur konden we weer op weg. 5 Minuutjes rijden en we waren bij de instantie om de auto over te schrijven. Nu gaat het overschrijven van een auto hier ook natuurlijk net ff anders dan in Nederland. Ik had al papieren bij de immigratiepolitie gehaald. Ook had de man van de garage al het nodige papierwerk verzorgd. Bij de instantie waar we nu op de stoep stonden moest ik, in de auto, in een rij gaan staan. Toen ik na 10 minuten aan de beurt was moest ik de auto een soort wasstraat (maar dan zonder wasinstallatie) inrijden. Daar moest de motorklep open en werd de motor geïnspecteerd. Omdat we de pausmobielkap hadden verwijderd, bleek dat er wat meer gegevens nodig waren om 'm op een correcte manier te kunnen registreren. Dus moesten we ook even de weegbrug op. 1500 Kilo weegt onze nieuwe aanwinst, kaal aan de haak. Toen dat voorbij was (weer 15 minuten verder) gingen we naar binnen, meldde mijn Thaise garagevriend zich en werd de papierkraam overhandigd. Er werd wat over en weer gesproken, ik moest, in verband met de wegenbelasting 2812 baht (bijna 60 euro voor een jaar) betalen en we mochten gaan zitten. Zou ongeveer een uurtje duren. Halverwege dat uur werden we nog even op het matje geroepen. Ze hadden zich vergist: de wegenbelasting was 1048 bajt meer. Nou, 
80 euro voor een jaar. Valt ook nog mee. Na zo'n 55 minuten (snelle ambtenaren!) mochten we de spullen ophalen: (letterlijk) het blauwe boekje waaruit blijkt dat ik eigenaar van de auto ben, nieuwe kentekenplaten en wat betaalbewijzen en we konden op weg naar huis. Een klein uur later waren we weer terug in Hua Hin bij de garage, zijn de nieuwe nummerborden bevestigd en kon ik naar huis rijden.
Inmiddels is het donderdag-middag 1 uur en de eerste 250 km zitten er al op. Ewald zal tevreden zijn als ie weet dat ik ook hier mijn kilometers wel maak.....:-)....!!!
On Tuesday we could get our car. But before this we went to the bank to exchange (euro-)money into Thai Bath. Since the largest note in Thailand is one of 1000 Bath (approx. 20 euro) I received a pile of about 10 cm of Thai money.... almost embarrassing! After the money was payed and paperwork was finished (why didn't they do that before, they already knew for 1 week I was coming that day...) it was too late to go to Petchaburi to transfer the car to my name. This we did on Wednesday. I picked a guy from the garage up at 8 AM. It was 60 km to Petchaburi, about 1 hours drive. The car had to be inspected and weighted (took about 30 minutes) and after that another hour or so waiting to get new plates, pay taxes and get back the (literally) blue book, the proof of ownership. At about 12.30 PM I was back home. Now, on Thursday morning, I already drove some 250 kms. I am sure Ewald will be happy to know I also make more than enough kms here in Thailand....:-)....!!!
school zou hebben gedropt, terug te komen (en mijn les naar 's-middags verzet). Ik kon wel lekker met de auto naar huis. Wel nog eventjes bij het verzekeringskantoor langs geweest om foto's te laten maken.
Op woensdagochtend 8 uur kwam ik bij de garage, om 10 over 8 was de knaap die mee zou rijden er. Eerst moest ie weer 10 minuten papieren invullen voordat we eindelijk konden gaan. De auto rijdt prima. In eerste instantie was er een (niet-auto-eigen) geluidje hoorbaar onder de auto, maar we zijn op woensdagochtend eerst naar de Nissan garage in Petchaburi gegaan om 'm een servicebeurt te geven. Alle wielen gingen er onder uit, de wieldozen (zal wel niet zo heten, maar ja...) die daar onder zaten werden uit elkaar gehaald en geïnspecteerd en na een klein uur konden we weer op weg. 5 Minuutjes rijden en we waren bij de instantie om de auto over te schrijven. Nu gaat het overschrijven van een auto hier ook natuurlijk net ff anders dan in Nederland. Ik had al papieren bij de immigratiepolitie gehaald. Ook had de man van de garage al het nodige papierwerk verzorgd. Bij de instantie waar we nu op de stoep stonden moest ik, in de auto, in een rij gaan staan. Toen ik na 10 minuten aan de beurt was moest ik de auto een soort wasstraat (maar dan zonder wasinstallatie) inrijden. Daar moest de motorklep open en werd de motor geïnspecteerd. Omdat we de pausmobielkap hadden verwijderd, bleek dat er wat meer gegevens nodig waren om 'm op een correcte manier te kunnen registreren. Dus moesten we ook even de weegbrug op. 1500 Kilo weegt onze nieuwe aanwinst, kaal aan de haak. Toen dat voorbij was (weer 15 minuten verder) gingen we naar binnen, meldde mijn Thaise garagevriend zich en werd de papierkraam overhandigd. Er werd wat over en weer gesproken, ik moest, in verband met de wegenbelasting 2812 baht (bijna 60 euro voor een jaar) betalen en we mochten gaan zitten. Zou ongeveer een uurtje duren. Halverwege dat uur werden we nog even op het matje geroepen. Ze hadden zich vergist: de wegenbelasting was 1048 bajt meer. Nou, 
80 euro voor een jaar. Valt ook nog mee. Na zo'n 55 minuten (snelle ambtenaren!) mochten we de spullen ophalen: (letterlijk) het blauwe boekje waaruit blijkt dat ik eigenaar van de auto ben, nieuwe kentekenplaten en wat betaalbewijzen en we konden op weg naar huis. Een klein uur later waren we weer terug in Hua Hin bij de garage, zijn de nieuwe nummerborden bevestigd en kon ik naar huis rijden.
Inmiddels is het donderdag-middag 1 uur en de eerste 250 km zitten er al op. Ewald zal tevreden zijn als ie weet dat ik ook hier mijn kilometers wel maak.....:-)....!!!
On Tuesday we could get our car. But before this we went to the bank to exchange (euro-)money into Thai Bath. Since the largest note in Thailand is one of 1000 Bath (approx. 20 euro) I received a pile of about 10 cm of Thai money.... almost embarrassing! After the money was payed and paperwork was finished (why didn't they do that before, they already knew for 1 week I was coming that day...) it was too late to go to Petchaburi to transfer the car to my name. This we did on Wednesday. I picked a guy from the garage up at 8 AM. It was 60 km to Petchaburi, about 1 hours drive. The car had to be inspected and weighted (took about 30 minutes) and after that another hour or so waiting to get new plates, pay taxes and get back the (literally) blue book, the proof of ownership. At about 12.30 PM I was back home. Now, on Thursday morning, I already drove some 250 kms. I am sure Ewald will be happy to know I also make more than enough kms here in Thailand....:-)....!!!
Posts
