woensdag 26 december 2007

Kerst 2007, luchtdoop Martijn / Christmas 2007, first flight Martijn

English added below
Nadat opa, oma, Pim en Hilde terug zijn gekomen van hun rondje Thailand hebben we (ze) toch even uitgerust. Op het strand gezeten, buiten de deur gegeten (dat zal niet gauw veranderen) en wat dingen in de buurt bezocht. Tenminste, in de buurt..... Zondag de 23e december zijn we "even" naar Kuan Yin geweest, een park waarvan de oprichter ergens ooit een nobelprijs heeft gekregen. Het park toont veel informatie (vrijwel uitsluitend in het Thais) over een grote variëteit aan geloven. Niet dat wij zo gelovig zijn, eigenlijk helemaal niet, maar het is één grote (heeele grote) beeldentuin en best de moeite waard een keer te bezoeken. Het streven, dat diverse godsdiensten probleemloos naast elkaar kunnen leven, is toch zeker meer dan lovenswaardig. Voordat we Kuan Yin bezochten hebben we vlakbij nog een groot stuwmeer bezocht. Idyllische plaatjes: rieten hutjes aan de rand van het meer waar je even uit kon rusten van de (toch wel lange) reis. Omdat de PSP niet altijd aan de verwachtingen van fototoestel kan voldoen hebben we een nieuwe fotocamera gekocht: een Kodak M883 (Eur 185,-, zonder prijs is hier niets compleet, hè...:-)...), een klein handig apparaatje met groot scherm en alle mogelijke toeters en bellen. Kleur: zwart. De foto's en video van deze bijdrage zijn inmiddels met onze nieuwe camera gemaakt. Op Kerstavond hebben we met ons 8-en cadeautjes uitgewisseld via een dobbelspel dat door Laureen in elkaar was gezet. Iedereen had een cadeau van max. 200 baht gekocht en deze kregen we, ingepakt en wel, voor onze neus. Dan de dobbelstenen gooien. Elk nummer betekende dat het cadeau 1 of een aantal plaatsen naar rechts of links doorgeschoven moest worden. Gooide je 6, dan mocht je het cadeau open maken. Maar daarna ging het spel wel gewoon door. We zullen een uur of wat gedobbeld hebben voordat alle cadeaus uitgepakt waren. Op Eerste Kerstdag hebben wij (ik althans) uitgeslapen. Daarna zijn we naar Condochain gegaan om met zijn allen naar het strand te gaan, net voorbij Kao Takiab, een km of 5 rijden vanaf het centrum van Hua Hin. Mooi, breed strand en niet al te druk. Heerlijk geluierd, gegeten, met Nera gespeeld en.... Martijn is voor het eerst de lucht in gegaan. Tuigje aan, parachute uitgelegd, speedboot ervoor en gaan met die.... Superavontuur voor een jongen van 14! 'S-avonds hebben we bij New Nop Nice gegeten. Beetje Kerstdiner proberen te immiteren met voor-, hoofd- en nagerecht, maar in die hitte, met watjes op de planten gelijmd om de wintersfeer te creëren, het is en blijft apart.... Na het eten hebben we nog even over een marktje geslenterd, waar Martijn en Laureen steevast de rol van onderhandelaar bij de diverse kraampjes op zich namen. Na elven hielden we het pas voor gezien. We hebben opa, oma en Hilde thuis afgezet (Pim ging lopen) en hebben ze twee hele fijne dagen toegewenst. Op tweede Kerstdag, 11 uur in de ochtend zouden ze namelijk verzamelen op het station, van waar ze met de Jazz Train mee gaan naar Baan Krut. Uurtje of 3 treinen, live Jazz in de trein, naar hotel, live Jazz bij het hotel, dineren, live Jazz bij het eten, etc., etc. Donderdagmiddag rond een uur of 3 zullen ze weer terug in Hua Hin aankomen met de bus. En dan nog een kleine week te gaan en dan is hun vakantie alweer voorbij.... After a small period of rest we continued showing our family the surroundings of Hua Hin. We visited the religious center of Kuan Yin, it's nearby water reservoir and Kao Takiab beach, where Martijn experienced his maiden flight hanging from a parachute that was pulled by a speedboat. Great adrenaline kick for a 14 year old! Christmas was a holiday under a burning son, cotton wool glued to some plants trying to immitate the real cold European Christmas weather. In short.... a wonderful way of spending the end of yet another year! My family is on a small, 2 days, 1 night, trip with a lot of Jazz music: the Jazz Train. When they return tommorrow they will have a little less than one week left before returning home...