De tijd vliegt / Time flies

Nog maar vier uur en dan landt het vliegtuig van Esther, Frank, Jens en Jesper alweer in Düsseldorf. Drie weken zijn voorbijgevlogen. Heel veel gezien en gedaan en Thailand van veel kanten leren kennen; haar mooie en lelijke kanten, de rustige en (zeer) lawaaiige kanten, de warme en koude(re, alhoewel niet te vergelijken met Nederland met z'n -20...) kant, de noordelijke en zuidelijke kant, heerlijk gegeten aan mooie westerse tafels, maar ook een meter van de goot, waar de kakkerlakken in en uit renden. Veel te kort om elkaar na zoveel tijd weer "eens" te zien. Maar ja, het leven schijnt alsmaar door te moeten gaan. We hebben er allemaal van genoten; opa en oma, Esther met haar gezin en ik met mijn gezin. Mocht de kans zich voordoen, dan moeten we het zeker nog een keer overdoen! De laatste twee dagen hebben we, na een intensief weekje Chiang Mai, in Hua Hin nog wat rondgekeken. Zo zijn we nog naar de Hua Hin wijngaard geweest, hebben we de tempel van de zwarte boeddha (Wat Huay Mongkhol) bezocht, op zoek gegaan naar de shooting range (maar niet gevonden...), de kunstig geknipte "dierentuin" van Sofitel bewonderd, in Market Village nog snel wat geheugen gekocht voor Jens en Jesper (en daarbij opa en oma bij hun vrijwel dagelijkse uitje naar "de Chinees" met zijn koffiehuisje nog tegen de lijven gelopen), hebben we een wandeling van Kao Takiab naar Kao Tao gemaakt (maar halverwege afgeslagen) en hebben we de aapjes op Kao Takiab ruimschoots gevoerd. De laatste avond, het is zo'n beetje traditie geworden, hebben we van Arun haar kookkunsten bij New Nop Nice mogen genieten tot dat, om iets over zevenen, de taxichauffeur belde, dat hij al voor ons huis stond. Snel naar huis, even omgekleed en de koffers de taxi ingegooid om, zoals gepland, om half acht te vertrekken. Nog eventjes waren we Martijn kwijt... die had zich in de taxi verstopt. Hij wilde toch ook wel heel graag mee naar Nederland, maar die tijd zal nog sneller komen dan 'm lief is! We had a great time with my sister and her family in Thailand. Three weeks is really too short to see eachother when you only have a chance of doing so once or twice a year. But, that's life. We saw a large part of Thailand in all it's diversities. If we get the chance we should do it again somewhere in the future!