donderdag 23 april 2009

Guangzhou (CN) - Beijng (CN), nachttrein

Dinsdagavond ging om half 11 het licht al uit, woensdagochtend 8 uur was het weer tijd om op te staan. Eerst even een blokje om (ja, ik rook nog steeds) en toen ontbijten om 9 uur. Daarna even weblog bijwerken en mailtjes bekijken. We kwamen er achter dat de familie Oei komende week ook richting China ging. Even een mailtje gestuurd, wellicht dat we elkaar nog tegen gaan komen. Daarna weer de bus (nummer 245) gepakt om na 10 minuten bij de metro te worden afgezet. Lijn 1 zou ons, net als gisteren, weer richting het centrum brengen. Lekker makkelijk, voor 2 euro 6 stations reizen met ons zessen. Alles is behoorlijk goed aangegeven en als het uiteindelijk niet voldoende staat aangegeven is er altijd wel een Chinees te vinden die je, wijzend op de kaart, de goede richting uit wil helpen. Vanmiddag gingen we naar de Temple of 6 Banyan Trees. Een van de grotere attracties daar was een 55 meter hoge, 11 verdieping tellende toren waar… je niet op mocht. Voordat je daar binnen kwam (5 Yuan of ruim 50 eurocent p.p.) en nadat je hier weer buiten ging werd je door een handvol gehandicapten vriendelijk doch dringend benaderd om wat geld af te geven. Vriendelijk, en even dringend, hebben we dat afgeslagen. Net als gisteren weer bij de KFC gegeten en een gigantische shopping mall (Grand View Mall) bezocht. Veel westerse prijzen. De bus terg weer opgezocht en tegen vieren waren we weer bij het hotel. De receptie van het Run Du hotel was weer super behulpzaam bij het vinden van 2 taxis, die ons in een kleine 30 minuten (2,5 euro) naar het Station-Oost brachten. Dit zou het kleinere van de 2 stations moeten zijn, maar het was nog errug groot. Het systeem werkt net even wat anders als bij ons (zowel in NL als in TH). We hadden de kaartjes al gekocht via de receptie van ons hotel. De taxi bracht uitkomst. Nu moesten we alleen nog de weg naar het spoor weten te vinden. In de grote hal beneden was het even zoeken. Het tonen van een treinkaartje was voldoende om de man van het servicekantoor 4th floor te laten roepen. Vierde verdieping?? Daar scheen de wachtruimte te zijn voor de lange-afstandtreinen. Daar aangekomen bleek het een hal te zijn ter grote van een voetbalveld, waar iedereen wachtte tot ze een half uur voor vertrek via 1, 2, 3 of 4 poortjes in ganzenpas naar het spoor werden geleid. Kon niet fout. Moesten we wel weer een paar trappen naar beneden, maar vopor de liefhebber was daar een roltrap. De trein zag er meer dan prima uit; mooi gepoetst, 2 hulpjes per wagon die de kaartjes controleerden. We lagen in een 6 persoonscompartiment zonder deur; 2 rijen van 3 bedden boven elkaar (de hardsleepers). Je kon op je bed gaan liggen of op het onderste bed zitten of in de gang een klapstoeltje pakken of rondlopen. Wat valt nu, na 2 dagen China (eigenlijk alleen nog Guangzhou), eigenlijk allemaal op. Guangzhou is een erg grote, grauwe stad. Toen we aankwamen rond 11 uur ‘s-avonds kon je er een kanon afschieten zonder al te veel gewonden te maken. De doorgaande wegen zijn overdag behoorlijk druk, maar we hebben weinig files gehad. De auto’s zijn niet te groot, weinig pick-ups (daar struikel je in Thailand over). Taxi’s heb je in maten en soorten; van VW Jetta’s (lichtgroen) tot luxere Buicks (lichtblauw), maar veel eigen vervoer. De taxi’s rekenen hier een vast starttarief van 7 Yuan (75 eurocent). Hiervoor zit je in ieder geval een tiental minuten in de taxi. Je ziet op een schermpje 3 waarden; 1 voor als je stilstaat, 1 voor als je rijdt en 1… geen idee. Taxivervoer is goedkoop, bussen is goedkoper, de metro is denk ik nog ietsje goedkoper. Er wordt veel getoeterd, er rijden geen motoren / brommers (de motorbike is in Thailand het meest favoriete vervoermiddel). Je ziet veel meer (maar nog minder dan gedacht) fietsen, hier en daar een verdwaalde driewielmotor. Verder is de Chinees in zijn algemeenheid niet erg knap (qua uiterlijk), maar we hebben net 1 stad gezien, waar vanuit het verleden veel criminelen naar toe zijn gestuurd, vandaar wellicht… Verder zijn ze wel, als ze durven (velen zijn een beetje schuw, willen nog wel eens wegduiken als er een buitenlander aan komt), erg behulpzaam. De nacht in de trein is redelijk rustig verlopen. Omdat het toch veel optrekken, afremmen, bochtenwerk en kraken van de trein is, wordt je regelmatig even wakker. Maar van een uur of 11 tot een uur of 6 toch behoorlijk wat kunnen slapen. Daarna beginnen de Chinezen weer met 1 van hun grotere hobbies… ROGGELEN… ze kunnen dat overal en altijd en zonder zich iets van anderen aan te trekken… Omdat wij er natuurlijk niet aan gewend zijn storen we ons daar aan; hoe vaker ze het doen, hoe meer we ons ergeren… We wennen er nog wel aan…