Xi'an (CN), 30 april

Ook gisteren was weer een reisdag. Om 12 uur zijn we met een (Chinees, natuurlijk) minibusje van Datong naar TaiYuang gereden, een kleine 300 kilometer om daar het vliegtuig te pakken dat ons 1 uur en 10 minuten ofwel 700 kilometer verder, naar Xi'an ging brengen. Op het vliegveld werden bij de uitgang direct de taxipasjes voor onze ogen geflasht en zaten we in no time in de taxi op weg naar het hotel. Jammer alleen dat de taxichauffeurs de weg niet zo geweldig wisten in Xi'an... De 50 kilometer naar het hotel duurden dan ook meer dan een half uur langer dan de bedoeling was. Rond 10en kwamen we aan in het Canaan International Hotel. Op zich een aardig 3-sterren hotel, maar toch wel vergane glorie. Het zou niet zo lang geleden opgeknapt zijn, maar daar was jammer genoeg weinig van te merken; het meeste was oud of versleten, de badkamers hadden duidelijk geen opknapbeurt gehad, maar... daar al het personeel tenminste ooit in het buitenland had gewerkt was het niveau van het Engels bovengemiddeld. Meteen dezelfde avond bij de receptie de trip voor donderdag de 30e geregeld.

Om 9 uur de volgende ochtend kwam Emma, onze gids ons in de hal halen. We reden weer in een minibus, samen met nog 1 andere Engelsman, een aardige jongen (hij zal rond de 30 zijn geweest), David, die in Shanghai gewerkt had en komend weekend weer naar de UK ging. Zoals al dit soort tripjes hadden we voor het bezoek aan de hoofdattractie eerst nog wat plichtpleginkjes te plegen; we hebben 6.000 jaar oude opgravingen bezocht, een fabriek waar ze terracottapoppen maakten en de grafheuvel van keizer Qin, die in de 67 km2 omtrek velerlei zaken voor zijn (toenmalig) hiernamaals had laten plaatsen. Veel daarvan is nog onbekend en niet opgegraven, zoals zijn eigen grafkelder die (op een Indiana Jones-achtige wijze) zwaar beveiligd schijnt te zijn. Wat van deze zaken o.a. wel is opgegraven, vanaf 1974, is het Terracottaleger, een leger van manshoge soldaten. Er zouden zo'n 7.000 beelden moeten liggen, waarvan er in de 1e hal zo'n 1.600 boven water (euh... aarde) zijn gekomen en weer in originele staat hersteld zijn. De soldaten in hal 1 zouden de linkervleugel van de troepenmacht moeten zijn geweest om de gestorven keizer tegen aanvallen te beschermen. In hal 2 ligt de rechtervleugel, maar nog helemaal "ingepakt"; wat bleek was dat de beschilderde gezichten van de soldaten die eerst werden opgegraven zeer snel verbleekten. Men wil nu eerst een techniek bezitten om de beschilderde gezichten goed te kunnen conserveren alvorens de rest bloot te leggen. Hal 3 bevat waarschijnlijk een soort offerruimte met slechts een 20-tal poppen, die vrijwel allemaal hoofdloos zijn; net als de hoofdmacht van het leger is deze nooit afgemaakt kunnen worden.

Al met al weer een drukke dag met veel indrukken, met Emma als prima gids en een chauffeur, die, blijkbaar na de nodige opleiding, ons Westerlingen een veilig gevoel wilde geven door met 70 km per uur over de snelweg te rijden...