Gelukkig Nieuwjaar! / Happy New Year!

Ook namens opa en oma Vrijken en Hilde en Pim wensen Niels, Elise, Martijn en Laureen Vrijken iedereen een schitterend, gezond, leuk en.... avontuurlijk 2008 toe!!! Also on behalf of my parents and family we all wish you a great, healthy, fun and.... adventurous 2008!!!

Foto-impressie 3e week familiebezoek / Photo impression 3rd week family visit

English added below

Als vorige keer ook vermeld heeft de familie het goed naar de zin. We proberen zoveel mogelijk met elkaar te ondernemen, maar gezien het verschil in leeftijd tussen mijn ouders, Hilde & Pim en ons gezin (de één blijft langer in bed dan de ander...) blijft er vaak in de ochtend nog de nodige tijd voor hen over om wat extra's te doen. Zo frequenteren opa, oma, Hilde & Pim regelmatig in de ochtenduren al het strand of neemt Pim de scooter om de omgeving van Hua Hin te verkennen. Ook zijn ze de afgelopen week met de Jazz Train meegegaan en zijn ze een geweldige ervaring rijker geworden: veel mensen gezien en gesproken, er was een mooi resort geboekt en het was zeer gezellig tot in de late uurtjes! Verder hebben we natuurlijk de fameuze kermis van Hua Hin bezocht en zijn we op zondag 30 december naar de tempel op Kao Tao (de schildpadberg) gegaan en hebben we een bezoekje gebracht aan het normaal gesproken o zo rustige Sua Son beach. Bijgaand wederom een foto-impressie van het bezoek van mijn ouders en Hilde & Pim aan ons huidige woonplaatsje: Hua Hin, Thailand. De laatste twee foto's zijn van een tweetal prachtige huizen die we hebben gezien: op de eerste werden we meteen verliefd (maar is eigenlijk net te ver weg van de bewoonde wereld) en de tweede is erg dichtbij (en 300 meter van het strand), maar een stuk duurder en pas klaar in oktober 2008.

As mentioned before my parents, Hilde & Pim are having a great time in our cirrent home town, Hua Hin, Thailand. We try to do a lot of things together, but some parts of the day we each go our own ways off course: when we are still sound asleep they visit the beach, the mall or anything that is interseting to them. Enclosed a couple of pictures from last week. Note: last two pictures are from a couple of houses we saw and were very interesting to buy. Note again that we will certainly not buy any property the first year of our stay here!

Kerstavond bij ons thuis / Christmas eve at our home. Salathai Resort, Baan Krut

Souvenirs kopen / Buying souvenirs Oma maakt kilometers op het strand / My mother keeping fit on the beach. Vissersdorp voor Kao Tao (schildpad) berg / Fishermen's warf just before Kao Tao (turtle) mountain. In de tempel waren veel geluksbrengers te krijgen / A lot of good luck charms at the temple. Uitzicht op Sua Son strand vanaf het topje Kao Tao berg / View at Sua Son beach from top of Kao Tao mountain.

Oma achter op de scooter bij Pim / My mother riding a scooter with Pim.

Souvenirs van mensen van de Aka stam worden je overal aangeboden / Loads of Aka tribe souvenirs were available.

Mooi huis nummer 1 / Nice house number 1.

Mooi huis nummer 2 / Nice house number 2.

Kerst 2007, luchtdoop Martijn / Christmas 2007, first flight Martijn

English added below

Nadat opa, oma, Pim en Hilde terug zijn gekomen van hun rondje Thailand hebben we (ze) toch even uitgerust. Op het strand gezeten, buiten de deur gegeten (dat zal niet gauw veranderen) en wat dingen in de buurt bezocht. Tenminste, in de buurt..... Zondag de 23e december zijn we "even" naar Kuan Yin geweest, een park waarvan de oprichter ergens ooit een nobelprijs heeft gekregen. Het park toont veel informatie (vrijwel uitsluitend in het Thais) over een grote variëteit aan geloven. Niet dat wij zo gelovig zijn, eigenlijk helemaal niet, maar het is één grote (heeele grote) beeldentuin en best de moeite waard een keer te bezoeken. Het streven, dat diverse godsdiensten probleemloos naast elkaar kunnen leven, is toch zeker meer dan lovenswaardig. Voordat we Kuan Yin bezochten hebben we vlakbij nog een groot stuwmeer bezocht. Idyllische plaatjes: rieten hutjes aan de rand van het meer waar je even uit kon rusten van de (toch wel lange) reis. Omdat de PSP niet altijd aan de verwachtingen van fototoestel kan voldoen hebben we een nieuwe fotocamera gekocht: een Kodak M883 (Eur 185,-, zonder prijs is hier niets compleet, hè...:-)...), een klein handig apparaatje met groot scherm en alle mogelijke toeters en bellen. Kleur: zwart. De foto's en video van deze bijdrage zijn inmiddels met onze nieuwe camera gemaakt. Op Kerstavond hebben we met ons 8-en cadeautjes uitgewisseld via een dobbelspel dat door Laureen in elkaar was gezet. Iedereen had een cadeau van max. 200 baht gekocht en deze kregen we, ingepakt en wel, voor onze neus. Dan de dobbelstenen gooien. Elk nummer betekende dat het cadeau 1 of een aantal plaatsen naar rechts of links doorgeschoven moest worden. Gooide je 6, dan mocht je het cadeau open maken. Maar daarna ging het spel wel gewoon door. We zullen een uur of wat gedobbeld hebben voordat alle cadeaus uitgepakt waren. Op Eerste Kerstdag hebben wij (ik althans) uitgeslapen. Daarna zijn we naar Condochain gegaan om met zijn allen naar het strand te gaan, net voorbij Kao Takiab, een km of 5 rijden vanaf het centrum van Hua Hin. Mooi, breed strand en niet al te druk. Heerlijk geluierd, gegeten, met Nera gespeeld en.... Martijn is voor het eerst de lucht in gegaan. Tuigje aan, parachute uitgelegd, speedboot ervoor en gaan met die.... Superavontuur voor een jongen van 14! 'S-avonds hebben we bij New Nop Nice gegeten. Beetje Kerstdiner proberen te immiteren met voor-, hoofd- en nagerecht, maar in die hitte, met watjes op de planten gelijmd om de wintersfeer te creëren, het is en blijft apart.... Na het eten hebben we nog even over een marktje geslenterd, waar Martijn en Laureen steevast de rol van onderhandelaar bij de diverse kraampjes op zich namen. Na elven hielden we het pas voor gezien. We hebben opa, oma en Hilde thuis afgezet (Pim ging lopen) en hebben ze twee hele fijne dagen toegewenst. Op tweede Kerstdag, 11 uur in de ochtend zouden ze namelijk verzamelen op het station, van waar ze met de Jazz Train mee gaan naar Baan Krut. Uurtje of 3 treinen, live Jazz in de trein, naar hotel, live Jazz bij het hotel, dineren, live Jazz bij het eten, etc., etc. Donderdagmiddag rond een uur of 3 zullen ze weer terug in Hua Hin aankomen met de bus. En dan nog een kleine week te gaan en dan is hun vakantie alweer voorbij.... After a small period of rest we continued showing our family the surroundings of Hua Hin. We visited the religious center of Kuan Yin, it's nearby water reservoir and Kao Takiab beach, where Martijn experienced his maiden flight hanging from a parachute that was pulled by a speedboat. Great adrenaline kick for a 14 year old! Christmas was a holiday under a burning son, cotton wool glued to some plants trying to immitate the real cold European Christmas weather. In short.... a wonderful way of spending the end of yet another year! My family is on a small, 2 days, 1 night, trip with a lot of Jazz music: the Jazz Train. When they return tommorrow they will have a little less than one week left before returning home...

Merry Christmas and a Happy, Healthy and Adventurous 2008!

Foto-impressie 1e week familiebezoek / Photo impression 1st week family visit

English added below

De eerste week dat opa en oma Vrijken en Hilde en Pim in Hua Hin op bezoek / vakantie zijn zit er inmiddels (ruimschoots) op. Naast de tijd die ze de eerste dagen nodig hadden om te acclimatiseren (Pim had het het hardste te verduren), hebben ze inmiddels toch al het nodige gedaan: strandbezoek, tempels / boeddhabeelden bezocht, heerlijk gegeten, naar de drijvende markt geweest en natuurlijk River Kwai en Bangkok bezocht. Bijgaand een eerste foto-impressie van hun Tour-de-Thailand. The first week of my family visiting us is already past tense. In this one week they already visited quite a number of things besides the oblogatory beach and local tempel and buddha statue. They also toured around Thailand the last 3 days: Floating market, River Kwai and Bangkok were their goals on this trip. Enclosed you will find a first photo impression of their Tour-de-Thailand.

Hua Hin strand in het hoogseizoen / Hua Hin beach in high season.

Lunch aan het strand van Hua Hin / Hua Hin beach lunch.

Floating market.

Begraafplaats / Cemetery River Kwai.

Oma met een tijger(tje)! / My mother with a tiger!

Bridge over River Kwai.

Bus met chauffeur en gids / Minivan with driver and guide.

Hotel aan de River Kwai / Hotel at River Kwai. Bangkok Paleis van de Koning / Bangkok King's Palace. Bangkok Paleis van de Koning (2) / Bangkok King's Palace (2). Jut en Jul / No comment.

Sitting Buddha en sportdag / and sportsday.

English added below

Mijn ouders hebben zich goed aan de Thaise omgeving aangepast. Ze gaan deels hun eigen weg, deels met Hilde & Pim op stap, deels zijn ze bij ons thuis en voor het laatste deel maken we wat kleinere uitstapjes "Rundumhausen" (geen idee hoe dat plaatsje in het Thais heet...:-)...). Zo zijn we afgelopen donderdag 13 december naar de Sitting Boeddha hier in Hua Hin geweest, een groot, dikbuikig, goudgekleurd Boeddha beeld aan de Noord-West kant van Hua Hin. Alhoewel we hem vanuit de verte al zagen, was het toch even zoeken, maar met onze (weliswaar 2-wiel aangedreven, maar toch) terreinauto zijn we zo'n beetje tot aan de voet van het beeld kunnen komen. Dat lijkt dichtbij, maar toen volgden er nog 219 traptreden. De afgetrainde lichamen van zijn bezoekers hadden daar natuurlijk geen moeite mee.... Daarna nog even de visvijver van Bo Fai bezocht op een tempelcomplex, waarna de familie bij het Zijdemuseum werd gedropt voordat ik de kinderen uit school ging halen en de middag was al weer voorbij. Op vrijdag 14 december was de door Elise georganiseerde sportdag aan de beurt. Elise heeft hier behoorlijk wat tijd in gestoken, maar het heeft dan ook veel indruk bij leerkrachten, leerlingen en ouders achtergelaten. Loon naar werken! Het was een superhete dag, ruim boven de 30 graden en volop zon. De sportdag werd op de nieuwe locatie van Somtawin English Program georganiseerd. Een stief kwartiertje rijden (18 km), maar het gebouw en de faciliteiten daar om heen zijn zeker de moeite waard. In de ochtend werden er voor de peuter- tot en met oudejaarsklassen kleinere spellen georganiseerd. Elk kwartier doordraaien, etc., etc. Op de één of andere manier gaat dat op een Nederlandse school toch makkelijker dan op een Thaise school. Net na de middagpauze hebben Laureen en Eva gecheerleaderd. Dit ging uitstekend: ze werden hiermee 2e (van de 4)! In de middag waren de groepsspelen aan de beurt, waarvoor eerder die week in de pauzes en na school al een aantal voorrondes waren gespeeld op het schoolplein van de huidige school: nu was het de beurt aan de baseball en voetbal halve en hele finales. Tot nu toe was de sportdag steeds een verzameling van een beperkt aantal groepsspelen geweest, met veel toekijkende leerlingen. Met deze sportdag heeft eenieder zich (toch wel in meer of mindere mate, maar toch) in het zweet gewerkt en dat zorgde ervoor dat Elise na afloop veel complimenten kreeg! Tussen de bedrijven door hebben we voor Pim nog een brommer (eigenlijk een motor, 100 cc) gehuurd en elke avond heerlijk samen gegeten. In het weekend hebben mijn ouders en Hilde & Pim bij Skandi Tours, een reisbureau hier in Hua Hin, een reis geboekt van maandagochtend 7 uur tot woensdagavond laat. Ze zullen tijdens de tocht de "Floating Market" bezoeken (de markt waarvan je de kraampjes alleen via smalle bootjes kunt bereiken), de beruchte "River Kwai" met de daarbijbehorende spoorbrug en spoorlijn (waar ze ook een stuk met het treintje over heen zullen rijden) en zullen ze een dagje Bangkok doen. Ben benieuwd of ze na 3 intensieve dagen nog "pap" (of "rijst") kunnen zeggen.

My parents adjusted well to the Thai environment. Off course we see eachother on a daily basis, if only for diner in the evening. Last week we visited the local "Sitting Buddha" and a lake at a temple with a load of (very ugly) Catfish. Furthermore my wife organized Sports Day at her school. In the past this meant that only a limited number of students took part in the sporting events and a lot of them were only watching the others play. This year everybody had to participate (as should be!). She received a lot of compliments. My parents and my family made travelling arrangements to see the famous "Floating market", the notorious "Bridge at River Kwai" and some Bangkok siteseeing. Hope they'll not be too exhausted after 3 intensive days.

De auto! / The car!

English added below

Maandag kwamen mijn ouders uit Nederland aan. Daar wij in Thailand nog geen bankrekening hebben en het geld kost (we zijn Hollanders, niet waar?) om geld naar het buitenland over te schrijven, hebben zij geld voor ons meegenomen. Omdat het hier maandag een feestdag was en de banken daarom gesloten, ben ik meteen dinsdag na de les, met Hans (een buurman een paar deuren verder) naar de bank gegaan alvorens hij mij bij de garage afzette. De bank is een verhaal op zich. Omdat het grootste briefpapier in Thailand een briefje van 1.000 Baht is (iets meer dan 20 euro) kreeg ik ongeveer 10 cm aan briefgeld over de toonbank geschoven! Goeiegrutte, het was bijna genant om aan te pakken. Ik heb het geld in een envellop laten doen en we zijn naar de garage gereden. Nadat al het papierwerk was afgerond (een uurtje later) was het te laat om nog naar Petchaburi te gaan (60 km verder) om de auto op mijn naam te laten schrijven. Vreemd is dat ze het papierwerk (wat sowieso overdreven veel is en kopietjes zijn altijd voldoende) al lang voor mijn komst afgewerkt hadden kunnen hebben, maar dat is een beetje (veel) de Thaise mentaliteit. Afgesproken om woensdagochtend 8 uur, nadat ik Martijn en Laureen op school zou hebben gedropt, terug te komen (en mijn les naar 's-middags verzet). Ik kon wel lekker met de auto naar huis. Wel nog eventjes bij het verzekeringskantoor langs geweest om foto's te laten maken. Op woensdagochtend 8 uur kwam ik bij de garage, om 10 over 8 was de knaap die mee zou rijden er. Eerst moest ie weer 10 minuten papieren invullen voordat we eindelijk konden gaan. De auto rijdt prima. In eerste instantie was er een (niet-auto-eigen) geluidje hoorbaar onder de auto, maar we zijn op woensdagochtend eerst naar de Nissan garage in Petchaburi gegaan om 'm een servicebeurt te geven. Alle wielen gingen er onder uit, de wieldozen (zal wel niet zo heten, maar ja...) die daar onder zaten werden uit elkaar gehaald en geïnspecteerd en na een klein uur konden we weer op weg. 5 Minuutjes rijden en we waren bij de instantie om de auto over te schrijven. Nu gaat het overschrijven van een auto hier ook natuurlijk net ff anders dan in Nederland. Ik had al papieren bij de immigratiepolitie gehaald. Ook had de man van de garage al het nodige papierwerk verzorgd. Bij de instantie waar we nu op de stoep stonden moest ik, in de auto, in een rij gaan staan. Toen ik na 10 minuten aan de beurt was moest ik de auto een soort wasstraat (maar dan zonder wasinstallatie) inrijden. Daar moest de motorklep open en werd de motor geïnspecteerd. Omdat we de pausmobielkap hadden verwijderd, bleek dat er wat meer gegevens nodig waren om 'm op een correcte manier te kunnen registreren. Dus moesten we ook even de weegbrug op. 1500 Kilo weegt onze nieuwe aanwinst, kaal aan de haak. Toen dat voorbij was (weer 15 minuten verder) gingen we naar binnen, meldde mijn Thaise garagevriend zich en werd de papierkraam overhandigd. Er werd wat over en weer gesproken, ik moest, in verband met de wegenbelasting 2812 baht (bijna 60 euro voor een jaar) betalen en we mochten gaan zitten. Zou ongeveer een uurtje duren. Halverwege dat uur werden we nog even op het matje geroepen. Ze hadden zich vergist: de wegenbelasting was 1048 bajt meer. Nou, 80 euro voor een jaar. Valt ook nog mee. Na zo'n 55 minuten (snelle ambtenaren!) mochten we de spullen ophalen: (letterlijk) het blauwe boekje waaruit blijkt dat ik eigenaar van de auto ben, nieuwe kentekenplaten en wat betaalbewijzen en we konden op weg naar huis. Een klein uur later waren we weer terug in Hua Hin bij de garage, zijn de nieuwe nummerborden bevestigd en kon ik naar huis rijden. Inmiddels is het donderdag-middag 1 uur en de eerste 250 km zitten er al op. Ewald zal tevreden zijn als ie weet dat ik ook hier mijn kilometers wel maak.....:-)....!!! On Tuesday we could get our car. But before this we went to the bank to exchange (euro-)money into Thai Bath. Since the largest note in Thailand is one of 1000 Bath (approx. 20 euro) I received a pile of about 10 cm of Thai money.... almost embarrassing! After the money was payed and paperwork was finished (why didn't they do that before, they already knew for 1 week I was coming that day...) it was too late to go to Petchaburi to transfer the car to my name. This we did on Wednesday. I picked a guy from the garage up at 8 AM. It was 60 km to Petchaburi, about 1 hours drive. The car had to be inspected and weighted (took about 30 minutes) and after that another hour or so waiting to get new plates, pay taxes and get back the (literally) blue book, the proof of ownership. At about 12.30 PM I was back home. Now, on Thursday morning, I already drove some 250 kms. I am sure Ewald will be happy to know I also make more than enough kms here in Thailand....:-)....!!!

Bijdrage van opa / Sjef Vrijken:

"Hallo lieve, beste mensen, Wij hebben van Niels de mogelijkheid gekregen om via deze weg iedereen te laten horen hoe wij onze eerste dagen naar Thailand zijn doorgekomen. Voor niet ingewijden wil ik eerst vertellen wie wij zijn. Wij zijn Agnes en Sjef Vrijken, de ouders van Niels, die samen met Hilde (de zus van Agnes) en Pim naar Thailand zijn afgereisd om eens te kijken hoe en waar zij leven, wonen en werken. Wij zijn zondag 9 december bepakt en bezakt met onze familie, dat zijn Theo (de broer van Agnes) en zijn vrouw Lies samen met Esther (onze dochter) en Jens (onze kleinzoon), om half twee afgereisd naar Dusseldorf, om met de LTU naar Niels en zijn gezin te gaan, uitgezwaaid door buren en vrienden. Om half zes vertrok heel rustig ons toestel. We zaten prima. Vrij kort erna kregen we een 3-gangen diner opgediend, eenvoudig maar lekker en goed. Toen begon een wat vreemde nacht met een tijdsverschil van 6 uur. Niet geslapen en Nederlandse tijd 1 uur en Thaise tijd 7 uur in de morgen ging het licht weer aan er werd aanstalten gemaakt om het ontbijt op te dienen. In de tussentijd regen we wat ‘Last’ van turbulentie. Agnes kreeg wat problemen met duizeligheid en misselijkheid, wat te maken had met haar evenwichtsorganen. We hadden de horloges al 6 uur vooruitgezet en om 03.50 uur of te wel 09.50 uur zijn we geland in Bangkok. Tot onze verrassing stond Niels ons op te wachten met de chauffeur van het busje dat ons naar Hua Hin zou brengen. Om half 3 werden we opgewacht bij ons appartement door Elise, Martijn en Laureen. Wat waren we blij. Alles uitgepakt en in optocht naar ons onderkomen met een uitzicht op het zwembad en de zee. Hier houden we het zeker de komende 3 weken wel uit. Voor iedereen hadden we eten, snoep, boeken en hobbyspullen meegebracht. Verrassing!! Toen naar het huis van de familie. Mooi, mooi, mooi en groot, groot, groot. Na een excursie zijn we om half 7 met de taxi naar het restaurant van de zus van Nok gegaan en hebben er prima gegeten. Nog even door de omgeving gelopen, uitkijken voor de hoge stoepen met wat lastig wegdek en om ongeveer 9 uur weer terug naar huis. Nog wat gelezen en gedronken en vroeg naar bed, maar ook weer vroeg op, zodat ik om half 7 in de ochtend dit verhaal zit de dichten wat ik vanavond op Niels zijn computer kan verwerken."

Opa, oma, Hilde en Pim gearriveerd! / Family arrived!

English added below

Vandaag zijn mijn (Niels zijn) ouders en Hilde en Pim (tante en oom) aangekomen. Op de één of andere vreemde manier kon ik slecht slapen... Om 5 uur had ik het gehad, om iets over 5 was ik een film aan het kijken, om 10 over 6 ben ik gaan douchen, eten, tanden poetsen en de hond gaan uit laten en om kwart voor 7 kwam Sam Long met zijn goudbruine Toyotabusje om mij thuis op te halen. Sam heeft, naast een goudkleurig busje, ook een gouden hart, maar praat nul-komma-niks Engels. Hij rijdt prima, heel veilig en probeert elk deukje en hobbeltje in de weg te vermijden om het rijcomfort te vergroten, maar zeker ook om zijn broodwinning zo veel mogelijk te sparen. Ik ken mensen die in 2 uur van Hua Hin naar Bangkok rijden (zo'n 250 km), maar Sam doet er een kleine 3,5 uur over. Mijn ouders zouden om 5 over 10 landen, maar waren er uiteindelijk al om 10 voor 10 in de ochtend. Wij waren op het vliegveld om 10 over 10, 10 minuutjes later waren we bij de gate en weer een kwartier later kwamen opa, oma, Hilde en Pim naar buiten. Natuurlijk was de begroeting allerhartelijkst, maar minder wild / emotioneel dan je je misschien zou voorstellen. In Nederland hadden we tijden dat we elkaar 3 of 4 weken niet zagen. Sinds we in Thailand zitten zien we elkaar via Messenger elke 3 of 4 dagen. En we hadden elkaar net zondagochtend nog gezien via de computer. Ver weg, maar toch dichtbij.... maar dan anders.... We zijn snel naar het busje gelopen, koffers en tassen ingepakt en op weggegaan naar Hua Hin. Natuurlijk weer een rit van 3,5 uur. De dames en heren hadden geen oog dichtgedaan in het vliegtuig, dus af en toe dutte er wel iemand even weg. Na een uurtje of wat hebben we een stop gemaakt. In Thailand stikt het van de pompstations met bijbehorend supermarktje annex restaurantje. In dit geval stopten we bij een Jiffy, één van de bekendere en beter gesorteerde pompstations. Ik kan me nog van onze eerste dagen steeds in Thailand herinneren dat dit de momenten waren waarop je merkte dat je écht in het buitenland was: andere mensen, andere geuren, andere spulletjes in de supermarkt, warm niet te vergeten. Opa en oma kochten hier hun eerste drankjes en junkfood, natuurlijk zonder te weten wat ze kochten. Het één smaakte wel, het ander liet te wensen over... Net voor half 3 arriveerden we in Hua Hin, bij Condochain, het appartementencomplex waar opa, oma, Hilde en Pim verblijven. Elise, Martijn en Laureen stonden al op de uitkijk. We hebben eerst opa & oma naar hun kamer gebracht (kamer 50, te bereiken onder +66-32513057, daarna even wachten en de 50 intikken), een mooi 2-kamer appartement op de derde verdieping, direct boven het zwembad. Daarna hebben we Hilde en Pim naar de negende verdieping gebracht, naar appartement 194 (telefonisch te bereiken onder +66-32513057, daarna even wachten en de 194 intikken). We hebben ze een uurtje of wat aan "hun lot" overgelaten, zich op laten frissen, uit laten pakken en wat aan hun nieuwe tijdelijke omgeving laten wennen. Wij zijn alvast naar het zwembad gegaan en een uurtje of wat later was de familie beneden bij het zwembad. Het zal een uur of 4, half 5 geweest zijn. Het weer was overdag goed geweest, rond Bangkok nog een beetje mistig / smoggy, maar weer volop zon en best warm (rond de 30 graden) in Hua Hin. We hebben daar nog een half uurtje, sommigen in de schaduw, sommigen in de zon, wat zitten kletsen en zijn toen naar ons huis gegaan, daar een hele rondleiding gegeven, nog een glaasje gedronken en alle tassen en tasjes die opa, oma, Hilde en Pim hadden meegenomen bekeken (was toch al gauw een koffer vol vegetarisch eten, oliebollenmix, boeken, chocolade, Senseo, zuurstokken, post, etc., etc.). Rond een uur of 6 zijn we gaan eten in het restaurant van de zus van Nok ("New Nop Nice", de namen van hun 3 zonen) en om 9 uur was iedereen weer thuis. Het is lekker om toch weer wat bekende gezichten om ons heen te hebben lopen!

Eindelijk een auto! / Finally a car!

English added below

Vandaag is het ons gelukt! We hebben een auto gekocht! Het duurt nog een week voordat we 'm op kunnen halen, maar we zijn tevreden. Wat hebben we gekocht: een Nissan Frontier 3 liter van 5 jaar met ruim 62.000 km op de teller. Hij heeft een behoorlijk luxe uitrusting, o.a. lederen bekleding. Het duurt nog een weekje voordat we 'm in gebruik kunnen nemen, omdat we de Pausmobielkap achterop verwijderd willen hebben. Deze wordt vervangen voor een kunststof afdekplaat. Verder komt de auto een cm of 6 hoger op z'n veren te staan, wordt één va de windvangers vervangen en wordt het leer van de bestuurdersstoel gerepareerd (was aan de zijkant, bij het instappen, wat kapot). De aanbetaling is gedaan, nu moeten we "alleen" nog het papierwerk van de immigratiepolitie in orde krijgen de komende dagen. Martijn heeft al een "Topgear" presentatie van de auto gemaakt....:-).... Today we bought our first car in Thailand, a 5 year old 3 liter Nissan Frontier which only drove 62,000 km. It has a nice touch of luxury, like white leather interior, bull bar at the front and sidesteps. We asked them to remove the Pope-mobilish like "carryboy" at the back and to add about 6 cm to the space between the coachwork and the wheels of the car. It is a fairly luxurious edition with e.g. leather interior. We made a deposit today and we still need to get some administration done at the immigration police (curious what they'll think of this time...:-)...). Our son Martijn did his best in making his first "TopGear" presentation on film!

Weblogresultaten november / Weblog result November

English added below

In november is onze weblog ruim 600 keer bezocht door maar liefst 160 verschillende mensen (incl. mensen achter verschillende computers). 108 Personen hebben in november de blog voor het eerst gezien. Gemiddeld is er 29 keer per dag op de weblog ingelogd. Tesamen zijn er bijna 900 webpagina's bekeken, wat het gemiddelde op bijna 1,5 webpagina per bezoek brengt. We hebben voor het eerst digitaal bezoek gehad uit Finland en Jamaica. Hoe mensen van daaruit op onze blog terecht komen.... mag Joost weten.... Sinds we 27 september met (het bijhouden van de statistieken van) http://wijgaannaarthailandtoe.blogspot.com/ begonnen zijn, hebben er ruim 300 mensen bijna 1400 keer de weblog bezocht en meer dan 2100 webpagina's. Indrukwekkende cijfers, vinden wij! Bedankt voor jullie aandacht. We doen ons best met regelmaat de weblog van nieuwe informatie te voorzien. Mocht je VERZOEKJES hebben??? Als je bepaalde zaken wilt weten of zien: laat het gerust weten! The month of November 160 people visited our weblog over 600 times, visiting almost 900 webpages. This means that 29 of you logged in on our webpages on a daily basis, visiting about 1.5 webpages a day. It was the first month we got digital visitors from Finland and Jamaica! Since we started keeping administration of all kinds of statistics September 27th over 300 people visited us, almost 1,400 times and over 2,100 webpages. Impressive figures, we think! If you should have any REQUESTS, like want to know about or see specific things, please do not hesitate and ask us!

Loy Krathong

English added below

23/24 November is in Thailand een traditionele feestdag: Loy Krathong. Loy Krathong is een jaarlijkse dankzegging aan de godin Mae Kong Ka omdat zij zo'n overvloedige regenval heeft gegeven en daarmee voedsel, drinkwater en transportwegen voor de bevolking. Het is op hetzelfde moment ook een vragen om vergeving van de zonde van het verspillen van water. Veel Thai geloven daarnaast ook dat als hun krathong wegvaart, daarmee de zonden van het afgelopen jaar worden weggewassen. Meer informatie over dit feest vind je door op bijgaande link te klikken: http://nl.wikipedia.org/wiki/Loy_Krathong. Op de school van Martijn en Laureen werd op vrijdag 23 november de hele ochtend aandacht besteed aan Loy Krathong. Laureen viel zelfs de eer te beurt om samen met 9 andere meisjes in een beauty contest te strijden. Het meisje waarvoor de meeste bloemen werden gekocht (en daarmee in handen kreeg gestopt) was de winnaar. Alhoewel deze wedstrijd veel geld in het laatjes bracht voor school, waren er ouders die direct 50 bloemen kochten en hun kinderen direct een leuke voorsprong gaven. Wij waren niet die ouders.... In de navolgende filmpjes zie je de line-up van 10 jongedames van diverse klassen (grades) en de beautywalk die ze voor het toegestroomde prubliek moesten uitvoeren: Op zaterdag zijn we op het einde van de middag naar Alia en Dick gegaan met hun prachtige huis vrijwel aan het strand. We zijn daar naar een markt in de buurt gewandeld en hebben daar eten voor die avond gekocht. Thuis is de tafel gedekt, hebben we heerlijk gegeten, hebben snel de tafel afgeruimd en de vaat gedaan en daarna hebben de meesten hun eigen Loy Krathong bootje gemaakt. Om een uur of 8 zijn we naar het strand gegaan, waar het een drukte van belang was. Er waren verschillende podia en snoei-, snoeiharde zang en muziek. Natuurlijk had Elise een speciaal bootje voor Robin gemaakt. Rond een uur of half 10 begonnen de eerste van de 7 aanwezige kids af te vallen (gewoon moe...) en zijn we langzaamaan op huis aangereden. Goed opletten onderweg, want de Thai wil op dit soort dagen nog wel eens een borreltje of wat te veel nemen en dan toch maar de auto nemen... We hebben maar één ongeluk onderweg gezien, maar zijn natuurlijk zelf probleemloos thuis gekomen. En, oh ja, de auto... We zijn met 2 auto's, met Wouter (plus aanhang) en Siep naar Pranburi gereden, een kleine 20 km Zuidelijk van Hua Hin. Daar zou hij staan... nee dus! Verkocht! Maar... de man die hem wilde kopen was nog in afwachting van het rondkrijgen van de financiën. Als hij pech heeft, hebben wij geluk... als ie lekker rijdt, natuurlijk! Ik heb nog in 2 auto's gereden: een Toyota pickup van een jaar of 7 oud met 6 zitplaatsen en slecht 92.000 km op de teller waar zo 5 jaar garantie op werd gegeven. Deze vriend begaf het echter na zo'n 300 meter proefrit... wij zijn maar teruggelopen en verder gereden... De tweede auto was een zilverkleurige Ford Ranger, ook een pickup, maar nu van 6 jaar oud, 3 liter turbo diesel met toch wel 200.000 op de teller, maar een op het oog goede auto voor een zeer interessante prijs. Proefritje gemaakt. Reed prima. Van de originele prijs hebben we een kleine 10% af kunnen krijgen, maar toch kijken we nog even verder. Waarschijnlijk pakken we zondag de brommer nog even om wat rond te gaan kijken.

Rustige week / quiet week

English added below

Sinds de vorige post is er niet veel gebeurd hier. We zijn allemaal druk geweest. Elise op school (les geven en organiseren sportdag op 14 december as.), de kinderen natuurlijk heeel druk op school met les krijgen en huiswerk maken (ze krijgen ook tenminste één x per week Nederlands van ons) en ik ben met de eerste lessen Nederlands begonnen. Het is aanpassen aan het tempo van "de klant", heel veel herhalen en laten herhalen, máár de tijd vliegt voorbij en we hebben er lol in. Dat is belangrijk! Ik ben aan het nadenken hoe ik de cursus vol krijg met toch zeker 4 à 5 cursisten per periode van 2 maanden. Lukt dat niet.... dan zal het een magere boterham worden. Én, het is hier een beetje de-kip-en-het-ei verhaal; reclame maken (hier althans) kan moeilijk, omdat ik nog niets heb aan ruimte en, het belangrijkste, werkvergunning. Maar zet ik het vestigen van het bedrijf-met-werkvergunning in gang, dan moet ik toch van een zeker aantal klanten uit kunnen gaan. Blijft afwegen, voorzichtig navraag doen en zorgen dat ik na de huidige lesperiode weet wat wel, wat niet en wat meer en wat minder te doen én in wat voor tijd, in hoeveel weken. Op dit moment vliegt de ochtend voorbij en bestaat de middag uit boodschappen doen, de was en de vaat doen, hond uitlaten en de weblog updaten. Lekker rustig, af en toe bij het saaie af.... maar wel lekker! Nou, ff uit het hoofd. Afgelopen week.... Het heeft met tijd en wijle hard, heeel hard en lang geregend. Eén of twee keer 's-ochtends als de kinderen naar school moeten. Dat betekent regencape om, opstappen, Laureen voor en Martijn achter onder de cape en (voorzichtig) gassen maar. Gaat prima, Martijn en Laureen komen redelijk droog aan. Als ik eenmaal thuis ben, nah, dan kan ik enkele kledingsstukken wel uitwringen én.... kan ik lekker meteen de was opvouwen! Kwestie van het praktische met het aangename (...) combineren. Verder hebben we veel uit gegeten (we waren allemaal doooodmoe aan het einde van de dag, natuurlijk)! Op vrijdagavond zagen we in het winkelcentrum een show van 2e hands auto's (3 auto's...). Nou hadden we het er natuurlijk wel eens over gehad, maar het beste wat we de afgelopen 3 maanden hadden gezien was een auto van 10 jaar oud, 400.000 km op de teller en toch nog 7 à 8000 euro.... dat doen we maar niet. Het brommertje en de fiets voldoen prima, althans binnen Hua Hin. Als we naar buiten willen, zullen we moeten plannen: auto huren, grote, trage bus nemen, kleine, snelle bus nemen, trein? Spontaan even ergens naar toe is moeilijk. Nu was één van de 3 auto's die we nu zagen een 3 liter Chevrolet Colorado, een 4-deurs pickup (bijna iedereen rijdt hier een pickup) van 3 jaar oud met 150.000 km op de teller en.... voor een aangename prijs. Hmm, interessant. Toevallig had een andere Nederlander hier recent, in Bangkok, eenzelfde wagen gekocht (en een andere Nederlander hetzelfde type in de prak gereden...) en vond ie het leuk een keer mee te gaan kijken. Net als wij was hij bijzonder positief over hoe de wagen er uit zag. Het lijkt er op dat een wagen die een showroom in gaat écht van boven tot onder en van binnen naar buiten wordt schoongemaakt. Zelfs de motor zag er uit als nieuw. Hopelijk hadden ze na de schoonmaak (en het in elkaar zetten) niet te veel schroefjes, moertjes of slangetjes over... Als ie dus ook zo goed loopt en rijdt dan zouden we komende week best eens eigenaar van een auto kunnen zijn. Aanstaande zaterdag gaan we proefrijden! We waren in eerste instantie naar het winkelcentrum toe gegaan, omdat Martijn zijn eerste logeerpartij buiten de deur had: bij Filip Nylen, een Zweedse jongen die in zijn 14 jaar al de halve wereld had gezien. Filip is zoon van een Zweedse oud-international (voetballer), vandaar. Goed te zien dat ook hier weer vooruitgang is geboekt. Verder hebben we onder de meeste van de Nederlandse kinderen van de Somtawin school lotjes getrokken voor een Sinterklaasviering op 8 december (was al lange tijd niet gebeurd!), hebben Martijn en ik maandag namiddag een 100-tal ballen het groen op geslagen van de driving range van "de Royal" (we doen niet voor minder!!) en hebben we maandagavond, als verlaat verjaardagscadeautje voor Elise, op uitnodiging van de overbuurman (Henk, 70 jaar en oud-boxer en hoofd beveiliging bij evenementen op het circuit van Zandvoort) een lekker hapje gegeten in Ray's Bar, waar live Jazz muziek werd gespeeld. Al met al dus best een rustig weekje met (blijkbaar) toch het nodige dat meldenswaardig is! Groetjes en tot volgende week! We had a quiet week this week. No huge activities or trips planned, no births, no birthdays, only working, going to school and things like shopping, doing the laundry and dishes and vacuming.... my favorite! We saw a very nice car, a Chevrolet Colorado pick-up. If it drives as well as it looked at a 3-car-show in the shopping mall, we might be it's owner next week. I'm already looking forward to that! I started my lessons during morning hours (9 - 12 AM), so besides some household tasks I have some spare time left (...) to go to a driving range some 5 minutes from here to hit some balls. As expected, after having hit a ball or 2 some 3 or 4 years ago, the beginning is tough. Furthermore it was the first time our son Martijn spent the night at a friend's house; it is good to see we are improving in that area, too. See you all next week!