Chinees Nieuwjaar 4706, Jaar van de Os / Chinese New Year 4706, Year of the Ox

Afgelopen weekend stond hier in het teken van Chinees Nieuwjaar. Nummertje 4706, het jaar van de Os gaat maandag 26 januari van start. Het wordt hier niet echt groots gevierd, maar "ons" Market Village winkelcentrum had toch een show van een uur of 2 voor het bezoekend publiek op poten gezet. Bestond wel voor een groot deel uit wachten vanwege wisseling of opbouw van toneel, maar een hele leuke show om naar te kijken (... wel één waar de arbeidsinspectie de haren bij uit het hoofd zou trekken...). Eind van de middag zijn we met ons allen (en dat is deze week nogal een groep: opa en oma Agnes, opa en oma Ton, Hilde en Pim, Theo en Lies, Cor en Nia en wij met ons vieren) naar Market Village getogen om goede plaatsen voor de hoogaangeprezen show te bemachtigen. Op de weg was het opmerkelijk rustig, aangekomen bij Market Village konden we inderdaad 1e rang zitten. We moesten nog wel even geduld hebben, want de begintijd van 6 uur werd natuurlijk half 7 (Thais half uurtje als variant op ons Brabants kwartiertje). De eerste helft van de show vond plaats op een hele trits palen van een meter of 2 hoog. Twee jonge mannen hadden een prachtig Chinees dierenpak aangetrokken (waarbij alles van staart tot kop kon en steeds moest bewegen) en liepen en renden rond over de palen, ongetwijfeld een prachtig verhaal uitbeeldend, maar de strekking daarvan is ons jammer genoeg geheel ontgaan. Na een uurtje verplaatste het toneel zich van het pleintje direct voor het winkelcentrum naar het grotere plein richting de straat. Toen kwam de grote draak, die door een man (en 1 vrouw als ik me niet vergis) of 15 op stokken gedragen werd, zijn verhaal vertellen. In het uur dat volgde was er veel te zien en te horen: van 100.000 klappers, de vuurspuwende draak, jongens die elke 30 seconden de stokken van elkaar overnamen, moeilijke bewegingen waarbij de stok onder het staartstuk keer op keer van links naar rechts vloog en een act op 2 meter of 6 hoge palen waarbij een manneke van hooguit een jaar of 10 (vastgebonden boven aan de paal) soms onderuit leek te gaan (wat goed was voor een hoop geschreeuw uit het publiek) en dan weer omhoog werd gecatapulteerd om het gevecht op hoogte met de draak weer aan te gaan. De moeite waard in ieder geval. Na dit spektakel zijn we met ons allen gaan eten bij Santa Fé en hebben bij een nieuw zaakje (Secret Recipies?) nog wat koffie gedronken om rond half 11 toch maar huiswaarts te gaan. Het gebruik van vuurwerk, 1.000, 10.000 of 100.000 klappers, met Chinees Nieuwjaar zorgde ervoor dat, op onze vrije zondagochtend, Nera in alle vroegte (7 uur...) als een gestresst keeshondje op ons bed sprong (omdat wij hier in huis voornamelijk boven leven komt Nera hier gewoon in huis). Na haar er vanaf gebonjourd te hebben was het even rustig, tot dat ze zich om 9 uur weer door een knallerij in de buurt genoodzaakt voelde om ons in haar smart te laten delen...

This weekend we saw a wonderful Chinese New Year show at the shopping mall Market Village her in Hua Hin. We have 8 people from both our families over and enjoyed eachothers company. All the fireworks that accompany these festivities make our dog (already nervous by her very nature) even more stressed, especially at 7 in the morning... Sunday morning...

Meer vakanties! / More holidays!

Dinsdagmiddag hingen Theo (broer van mijn moeder) en Lies (Snelting) aan de lijn en dát gebeurt niet vaak, behalve als er iets te melden is. En iets te melden hadden ze inderdaad! Ook zij waren het weer in Nederland helemaal beu en wilden er eigenlijk direct werk van maken om deze kant uit te komen! Ongelofelijk maar waar. Uiteindelijk mailden ze een dag later dat ze komende vrijdag om 10 uur in de ochtend in Bangkok zullen landen. De taxi is inmiddels geregeld, Lies en Theo moeten alleen nog boodschappen doen, snoep kopen voor de kids. Mijn ouders hadden daarnaast het idee dat ze de 24 januari weer naar Nederland gingen. Op zich klopt dat ook wel, maar met het verschil dat ze niet zaterdagavond weg kunnen, maar zaterdagochtend vroeg het vliegtuig gaat en dat ze daarmee vrijdagavond al hier moeten vertrekken... tenminste, zóuden moeten vertrekken. Op de één of andere manier viel die ene dag minder zo zwaar dat mijn ouders gezegd hebben dat ze de terugvlucht een week wilden uitstellen. Ze gaan nu dus NIET vrijdagavond de 23e januari, maar ZATERDAGavond de 31e weg, om de nacht van de eerste februari, om half 3 's-ochtends vlucht C165 van China Air te nemen! Als je daarbij weet dat Hilde (zus van mijn moeder) en Pim eergisteren hier zijn aangekomen, na 2 weken te hebben rondgetrokken door Noord-Thailand, wordt het nog een gezellige boel de komende week (weken). Next week (weeks) we will again have quite a number of relatives here: my mothers' younger brother and sister (and theirpartners) are here for some time. Reason enough for my parents to postphone their flight back by one week!

Dochter Top... / Daughter Top...

Vanavond bij het restaurant van Top geweest. Toen hij mij zag schrok hij zichtbaar. Gelukkig zaten er nog niet veel mensen in zijn zaak. Zijn vrouw en moeder (die beiden geen Engels spreken) waren er ook bij. Uiteindelijk heeft zijn dochter het ziekenhuis in Ratchaburi nooit verlaten. Alhoewel de artsen vrij snel positief waren over de genezing van de wonden, bleek er toch een infectie naar binnen te zijn geslagen. De vrouw van Top is, voor zo ver ik begrepen heb, de hele tijd bij haar dochtertje kunnen blijven, waarbij het dochtertje steevast klaagde over vermoeidheid en honger. Hun dochtertje (weer als ik het goed begrepen heb) mocht niets vasts eten, maar kreeg veelvuldig zoutoplossingen toegediend. Na het ongeluk heeft het nog maar 16 dagen mogen duren. Hun dochtertje is inmiddels gecremeerd... Top sprak de hoop uit dat zijn vrouw snel weer zwanger zou worden in de hoop dat hun dochter in het nieuwe kindje voort zou kunnen leven... Dit verhaal is vooral GEEN reden om bij zijn heerlijke Japanse restaurant weg te blijven! Juist nu kunnen ze drukte, afleiding en zeker ook het geld hard gebruiken. Als je zin hebt om lekker Japans te eten (maar misschien ook wel als je daar wat minder zin in hebt... en hier in de buurt woont...) ga eens bij hem langs. Zijn restaurant zit in Hua Hin aan het spoor, aan de straat tussen het treinstation en de spoorovergang bij Soi 88 en is te herkennen aan een 4-tal verlichte lampionnen voor de ingang. Doen!

This evening I was at Top´s restaurant. It seemed that, although the doctors were fairly positive about the recovery of the external wounds, in the end his little daughter died from an infection of the blood (something which is seen more often as I was told). His daughter lived for some 16 days after the accident. He said he hoped his wife could get pregnant fairly soon again, hoping the spirit of their daughter could live on... If you are in for some very nice Japanese food, please visit his restaurant. It can be found in Hua Hin between the railway station and railway crossing on Soi 88. It can be recognized by 4 lit Chinese (...) lanterns in front of the restaurant.

Zomervakantie en terug! / Summerholiday and back!

De aanbieding van AirAsia was geldig tot gisteravond 12 uur. Om 1 minuut voor 12 gisteravond was de betaling de deur uit... We gaan van 20 april tot en met 11 mei van dit jaar onze zomervakantie doorbrengen in... China! Eigenlijk hebben we alleen nog de vluchten heen (naar Guangzhou) en terug (vanuit Hong Kong) geregeld. Voor 90 euro per persoon zijn we heen en terug. Én, opa en oma Ton (de ouders van Elise), gaan ook mee. De tocht door China moet nog wel ingevuld worden. Natuurlijk hebben we, met een beetje hulp van wat reisorganisaties, een globale reis uitgestippeld en weten we dat we de Chinese Muur in de buurt van Peking (Beijing) en het Terracotta leger bij Xian willen zien. Wat ook vaststaat is dat we in Hong Kong tot slot van de reis een paar dagen Disneyland willen bezoeken, maar voor de rest is het nog braakliggend terrein. Alle hints, tips en must-sees zijn daarom van harte welkom. Wat is de beste reismethode? Is de nachttrein een goede oplossing? Wat de beste (goedkoopste?) vliegmaatschappij? Welke steden (dorpen) moeten we per sé bezoeken? Goede hotels? Hoe lokaal best rond te reizen? Afdingen? Noem maar op. We zijn redelijk blanco en vanaf nu gaan we de nodige informatie verzamelen. Met het boeken van deze reis (we zitten nu toch in Azië, nietwaar?) hebben we ook meteen besloten (meer eigenlijk: uitgesproken) dat we in augustus van dit jaar terug naar Nederland gaan! Het idee leefde al langer, maar het besluit is gevallen. Definitief! Leuke uitdaging om dat weer allemaal in goede banen te gaan leiden: vlucht zoeken voor de juiste prijs en onder de juiste voorwaarden, moeten we iets speciaals regelen voor Nera (onze hond), de scholen informeren, gaan we nu wel of niet een container mee terug nemen, t.z.t. auto en brommer verkopen, etc., etc.? Gaat weer het nodige regelwerk opleveren. Heerlijk! 2009 belooft weer veel avontuur op te gaan leveren...:-)...! We just booked our flight to China, where we will spend 3 weeks of our summer holiday this year April/May. Because AirAsia just started to fly on some Chinese airports, they had a great offer (valid until yesterday): Bangkok - Guangzhou v.v. at 90 euro each. What we will be doing there we will be considering upcoming months. We also decided that we will go back to The Netherlands in August of this year! Not that we do not like it here, this 2 years experience was great. 2009 seems to become another adventurous year for us...:-)...!

Rapporten / Progress report, orthodontist

Met de dood van de dochter van Top nog vers in het geheugen begon deze week het gewone schoolleven weer, maandagavond de maandelijkse vergadering van de Nederlandse Vereniging, dinsdag weer tennissen voor Laureen en Elise en voetballen voor Martijn en woensdag, woensdag de midterm (de tussen-)rapporten. Twee superrapporten, we kunnen (weer) niet anders zeggen! Laureen is nummertje 1 in de klas qua score. Martijn zit bij de top. Meester Ryan heeft meestal behoorlijk treffende opmerkingen en ik kan het eigenlijk niet beter verwoorden dan hij; "Laureen will get high scores in all of her subjects, mine included, and the reason is that she is determined to be the best, and she has the ability to go with that. That combination of attributes can not fail." Voor Martijn is ie ook complimenteus, maar met een voetnootje: "Martijn has been a little agitated this semester, something seems to be wrong but I'm not sure what. Perhaps he's just becoming a reballious teenager. That said, his work is good, we just need to cut out a few unnecessary issues in class." Af en toe zijn mond leren houden en/of bepaalde frustraties op een andere manier leren verwerken... De rapporten (voor uitleg klik hier, en klik dan door op 1 van de bovenste 2 afbeeldingen): 's-Avonds zijn we nog naar de orthodontist geweest voor de, ik geloof, 4e controle inmiddels. Martijn was in een vloek en een zucht weer uit de stoel. Hij is waarschijnlijk komende maand voor de laatste keer aan de beurt. Met Laureen is dr. Tara iets langer bezig geweest. Zij kreeg nu ook elastiekjes in haar mond, om de kruisbeet tegen te gaan. Bij het tandenpoetsen vanavond rond een uur of 10 schoot er een draadje ineens los of verkeerd, waardoor deze in haar wang stak... pijnlijk. Elise heeft het draadje weer recht gebogen. Heb nog geprobeerd om de praktijk te bellen, maar... geen antwoordapparaat op het normale nummer en op de beide beschikbare mobiele nummers kreeg ik "niet bereikbaar" en "nummer niet in gebruik"... Na het bezoek aan de orthodontist meteen doorgereden naar een nieuw Zweeds / Thais restaurantje "Cajutan" in Soi 88/1 (net na Market Village, vanuit het centrum bezien. Ze zitten ergens rechts in het midden van de straat, kan niet missen). Prima gegeten. Ze hadden dure gerechten tot aan 600 baht, de Thaise gerechten waren rond de 80 à 90 baht. Aanrader! Gaan we zeker terug. With the death of Top´s daughter still very fresh in our minds, school started again. The children received their (wonderful) progress reports and we had to visit the orthodontist again. Had a very nice meal at a new Swedish / Thai restaurant "Cajutan" in Soi 88/1 (just next to Market Village). Great food!

Overleden... / Died...

Ik heb eerder gemeld dat het dochtertje van Top, de man die op Oudjaarsavond bij ons thuis kookte, op 2e Kerstdag behoorlijk verbrandde. Maandagmiddag belde Top op vanuit het ziekenhuis dat zijn dochtertje die ochtend was gestorven... Klote... I mentioned before that the daughter of Top, the man who cooked at our house on Newyears Eve, was quite severly burned last Christmas. Top called me on Monday; his daughter died that morning... Shit...

De tijd vliegt / Time flies

Nog maar vier uur en dan landt het vliegtuig van Esther, Frank, Jens en Jesper alweer in Düsseldorf. Drie weken zijn voorbijgevlogen. Heel veel gezien en gedaan en Thailand van veel kanten leren kennen; haar mooie en lelijke kanten, de rustige en (zeer) lawaaiige kanten, de warme en koude(re, alhoewel niet te vergelijken met Nederland met z'n -20...) kant, de noordelijke en zuidelijke kant, heerlijk gegeten aan mooie westerse tafels, maar ook een meter van de goot, waar de kakkerlakken in en uit renden. Veel te kort om elkaar na zoveel tijd weer "eens" te zien. Maar ja, het leven schijnt alsmaar door te moeten gaan. We hebben er allemaal van genoten; opa en oma, Esther met haar gezin en ik met mijn gezin. Mocht de kans zich voordoen, dan moeten we het zeker nog een keer overdoen! De laatste twee dagen hebben we, na een intensief weekje Chiang Mai, in Hua Hin nog wat rondgekeken. Zo zijn we nog naar de Hua Hin wijngaard geweest, hebben we de tempel van de zwarte boeddha (Wat Huay Mongkhol) bezocht, op zoek gegaan naar de shooting range (maar niet gevonden...), de kunstig geknipte "dierentuin" van Sofitel bewonderd, in Market Village nog snel wat geheugen gekocht voor Jens en Jesper (en daarbij opa en oma bij hun vrijwel dagelijkse uitje naar "de Chinees" met zijn koffiehuisje nog tegen de lijven gelopen), hebben we een wandeling van Kao Takiab naar Kao Tao gemaakt (maar halverwege afgeslagen) en hebben we de aapjes op Kao Takiab ruimschoots gevoerd. De laatste avond, het is zo'n beetje traditie geworden, hebben we van Arun haar kookkunsten bij New Nop Nice mogen genieten tot dat, om iets over zevenen, de taxichauffeur belde, dat hij al voor ons huis stond. Snel naar huis, even omgekleed en de koffers de taxi ingegooid om, zoals gepland, om half acht te vertrekken. Nog eventjes waren we Martijn kwijt... die had zich in de taxi verstopt. Hij wilde toch ook wel heel graag mee naar Nederland, maar die tijd zal nog sneller komen dan 'm lief is! We had a great time with my sister and her family in Thailand. Three weeks is really too short to see eachother when you only have a chance of doing so once or twice a year. But, that's life. We saw a large part of Thailand in all it's diversities. If we get the chance we should do it again somewhere in the future!

Chiang Mai

Rond half negen maandagochtend zou het busje vertrekken. Natuurlijk werd het ietsje later, maar in de Thaise cultuur komt het niet op een kwartiertje meer of minder. De middag ervoor hadden we Anja (collega van Elise) en Christ met hun 3 kinderen (schoolgenoten van Martijn en Laureen) gebeld of ze zin hadden om mee op trektocht te gaan. In totaal gingen we dus met z'n 13-en achter op de bankjes achter op de pickup. Opa en oma, die de middag ervoor samen met Elise al een relaxte vliegreis hadden gemaakt, vertrokken ook om half negen, maar voor hun eigen dagtocht. Eerst werd de Maeram Ethno Ecoagricultural Livelihood Conservation Group bezocht, een prachtig aangelegd resort met een vijftal verschillende stammen die zich (toch wel een beetje, beetje veel) als aapjes lieten bekijken. Maar, moet gezegd, mooie omgeving, prachtig aangelegd. Daarna 20 minuten orchideeën- en vlindertuin; was wat minder. Even boodschappen doen voor het avondeten en nog een lunch en een klein ritje op de olifant voordat we de bergen in gingen. Nou, dat hebben we geweten. De wandeltocht was fors, deze middag werd er veel, heul veul geklommen. Rond zessen, tegen het vallen van de avond, kwamen we, nu ruim 2 en een half uur stijgen, aan in het Lahu dorpje op 1110 meterhoogte. Veel jungle gezien, alleen paadjes waar je net of nauwelijks alleen overheen kon. Er stonden in het dorpje denk ik een veertigtal huizen, waarvan er twee of drie voor gasten waren ingericht; mooie, grote ruimtes met, in ons geval, 7 tweepersoons matrasjes met muskietennet erboven. Prima verzorgd; bamboe hut met redelijke (slaap)luxe. Afzien mag, maar wel een beetje op z'n Westers natuurlijk. Na een (letterlijk) koude douche, werd het avondeten opgediend; massaman (aardappelgerecht) en iets pad thai-erigs (mie met groenten). Zeer smaakvol. Daarna hebben we nog tot 10 uur bij kaarslicht met beide jonge gidsen gezongen en spelletjes met kaarten en lucifers op de achterkant van een kartonnen biertray gedaan; erg eenvoudig maar ook erg vermakelijk. Natuurlijk heb ik mij weer overgegeven aan een overheerlijke Thaise massage door een even overheerlijk Thaise schone... Toen we daarna naar bed gingen was het snel rustig. 's-Nachts was het niet al te koud en de meesten hadden behoorlijk geslapen na een vermoeiende dag. De volgende ochtend werd het rond 7 uur langzaamaan weer wat levendig. Nadat we ontbeten hadden met toast, aardbeienjam en een gekookt eitje gingen we om kwart over 8 weer op pad. Vanochtend zouden we alleen dalen. En dat klopte wel. We daalden in anderhalf uur wandelen een 200-tal meter, wat inhield dat er op sommige stukken tot 60 à 70% gedaald werd over natuurlijke trapjes en kunstmatig en kunstig aangelegde houten trappetjes. Uiteindelijk kwamen we bij een waterval waar we een half uur konden rusten. Daarna redelijk vlak verder door de jungle, rivier volgen, tot we rond het middaguur aankwamen bij de plek waar we zouden gaan wildwater raften. Eerst even lunchen en toen met 3 gezinnen 3 verschillende boten in. Alhoewel het water er hier en daar behoorlijk woest uit zag ging alles van een leien dakje. Onze "chauffeur" was goed gemutst waardoor we met ons vieren een gezellig tochtje maakten. Na deze tocht mochten we overstappen op twee bamboe rafts, die sowieso al een centimeter of 10 tot 20 onder water lagen zodra er een aantal mensen op zaten. Het was uiteindelijk de bedoeling (en gelukt) dat iedereen zeikesnat aankwam op de eindbestemming. Vanuit hier nog een dik uur naar ons hotel rijden om keurig op tijd voor het avondeten weer schoongewassen aan te kunnen treden. Deze avond, na twee daagjes afzien, een lekkere pizza bij de Pizza Hut gehaald en daarna Hilde en Pim opgezocht die inmiddels ook in Awana House waren aangekomen. De volgende ochtend, woensdag, zijn we verschillende wegen gegaan. Opa, oma, Esther en de kinderen gingen naar Tiger Kingdom om samen met een tijger op de foto te kunnen. Frank had een brommer gehuurd om plaatselijk natuurschoon te bekijken en Elise en ik gingen naar Hang Dong om de plaatselijke meubelboulevard te gaan bekijken voor als we meubels mee naar Nederland willen nemen. Daar de taxichauffeur het af liet weten (liet ons door, zo hij zei, een ongelukje met een fiets, iets meer dan een uur wachten), hebben we de twintig kilometer ook maar op de brommer afgelegd. We hadden er ietsje meer van verwacht, maar zijn toch een ervaring rijker. We hebben niets gekocht, wel wat leuke dingen gezien en zullen er eens over denken of we hier de komende maanden nog een weekendje terug zullen gaan. 's-Middags om 4 uur was het weer verzamelen geblazen bij het hotel, zodat we rond 5 uur de terugtocht konden beginnen van Chiang Mai naar Hua Hin. Dit keer gingen we met de bus; een VIP bus, met stoelen die behoorlijk horizontaal konden worden gezet, die om kwart over zes vertrok uit Chiang Mai en ons uiteindelijk na een redelijke nacht (alleen verstoord door een zwaar ronkende monnik achter ons in de bus...) om half 7 's-ochtends in Hua Hin, op de stoep van Condochain afzette. Een zeer geslaagde uitstap naar Chiang Mai!

Oud en Nieuw / New Years Eve

De laatste dagen voor Oud en Nieuw vlogen voorbij. De 30e, einde van de dag kwamen we terug van Koh Tao. Exact op het moment dat we terug kwamen belde Top, de Japanse kok, op dat ie bij ons voor de deur stond met zijn eerste lading tafels en stoelen. Goede timing, beetje on-Thais...:-).... De 31e moest er nog het één ander geregeld worden; laatste inkopen doen, beslag (én schoon-)maken en 100 kilo ijsblokjes halen (5 euro, 70 liter koelbox gratis op bruikleen) om de drank koel te houden die iedereen 's-avonds mee zou nemen.

Top was er om half 6 voor de finishing touch, om 7 uur de eerste gasten. Uiteindelijk waren we met z'n 40-en. Erg gezellige avond gehad met heerlijk eten, gitaarspel door Ron en voetjes van de vloer. Rond 11 uur gingen we naar het strand om bij Sofitel het geweldige oudejaarsvuurwerk mee te maken en het zelfgekochte vuurwerk af te steken; dát mocht de familie natuurlijk niet missen! Om 12 uur was het dan zo ver!!! Nee dus... Ik denk dat er 10 vuurpijlen op heel het strand (toch een kilometer of wat lang) in 10 minuten zijn afgestoken. Net toen we zelf wilden gaan afsteken kwam er politie vertellen dat we geen knalvuurwerk meer af mochten steken. Zou te veel voor de koning zijn... Toen we 1 pijl ter demonstratie alsnog afstaken werd de rest in beslag genomen... vreemd verhaal... Nadat de agenten verder waren gelopen is het restant van het vuurwerk alsnog afgestoken...

Rond 1 uur ging ieder zijns weegs en zijn we met de jonkies nog even naar TNT bar gegaan. Matthieu en Tip bleken hun bar verkocht te hebben! Aan een Australiër, Steve, erg sympathieke man. Om 2 uur gingen we huiswaarts. Alhoewel het vuurwerk erg tegen viel, toch een zeer geslaagde avond gehad.

Op 1 januari hebben we natuurlijk wat uitgeslapen. Nadat Frank toch nog zijn onvermijdelijke uurtje in de tuin had doorgebracht, zijn we met z'n allen (onze 2 gezinnen plus de oma's en opa's, 12 in totaal) naar Banyan Golf Resort gegaan om te lunchen. De driving ranch was gesloten, wel nam Marc ons mee met een aantal golfkarts om het hele golf resort te bekijken. Frank, toch een kenner met de ervaring van een aantal jaren golfbaan onderhoud, was erg onder de indruk.

Op 2 januari hadden we 's-avonds de Nieuwjaarsreceptie van de Nederlandse Vereniging, voor de eerste keer in Hanuman Restaurant. Een doorslaand succes! Er waren 100 mensen op af gekomen, André draaide (blijkbaar) zeer dansbare muziek, Elise haar oliebollen vonden gretig aftrek (met een beetje hulp van meneer Koopmans) en er werd veel gekletst en gelachen. Kortom een Oud op Nieuw om niet snel meer te vergeten.

De volgende ochtend was het weer vroeg uit de veren, want we zouden om half 11 bij Condochain worden opgehaald om onze reis naar Chiang Mai te beginnen. Met zijn 10-en in een minibusje, dat door Moo (spreek uit "Moe", Thais voor varken) werd bestuurd, een kleine, gezette, sluwe, maar zeker ook aardige Thaise chauffeur, die mij meteen een foto-albummetje liet zien van een aantal (dodelijke...) slachtoffers die hij met zijn baan als eerste-hulp-medewerker-op-de-weg had meegemaakt; met een brede glimlach naast elk slachtoffer... Vreemde lui, (sommigen van) die Thai... Nadat ik Moo de laatste kilometers nog naar de vertrekhal van het vliegveld had geloodst (lang leven de ervaren taxichauffeurs...), waren we toch nog netjes om 2 uur op Suvarnambhumi ("Soevanaboem" in de volksmond). Opa, oma en Elise gingen met het vliegtuig (waren rond half 6 diezelfde avond in het hotel in Chiang Mai!), de rest ging met de nacht-/slaaptrein. Eerst nog even shoppen in de MBK, daarna nog gegeten daar in het restaurant Fifth Avenue (beetje idee van V&D's "La Place", maar dan beetje boel groter) en tot slot naar het treinstation Hua Lampong gegaan. Voor (en na) het slapen gaan gezellig met een aantal Chinese meisjes zitten kletsen, die van een korte vakantie in Bangkok op de terugweg waren naar hun (tijdelijke) werk als lerares (Chinees) in Chiang Mai. Om 11 uur was het zo'n beetje stil in treinwagon nummer 9. Zo'n nachtelijke treinreis is, wat mij betreft, een reis met een grote hoeveelheid "hazenslaapjes"; je krijgt je rust best wel, maar vaak toch even kort wakker geworden. Om 10 's-ochtends kwamen we aan in Chiang Mai. Snel een taxi opgezocht en naar Awana House gereden. Spulletjes uitgepakt, gedoucht en 's-middags naar de Hot Springs. Best aardig... voor 5 minuten... Veel, heel veel Thaien, die daar kwamen picknicken. Aardig was natuurlijk dat we een mandje eitjes konden kopen en die in een heetwaterbron (105 graden) konden koken. Frank, die niet echt (of eigenlijk echt niet) stil kan zitten heeft nog even geklommen. Na het avond eten bij Black Canyon hebben we de zondagse avondmarkt hier overgelopen. Absoluut de moeite waard!!! Heel groot en veel (schijnbaar) autenthiek spul voor behoorlijke prijzen. Als je hier op een zondag bent, zeker vanaf 4 uur 's-middags "even" over de Ratchadamroen Road lopen. Morgenochtend gaan we met ons 8-en een 2-daagse trektocht doen met overnachting in een bergdorpje. Opa en oma gaan morgen met zijn tweetjes een 1-daags rondtochtje maken hier. Zijn zullen zich tot dinsdagnamiddag met z'n tweetjes moeten vermaken. Dinsdagavond rond half 9 zullen dan Hilde (zus van oma) en Pim hier aankomen, waarna we 1 dag gezamenlijk hebben voordat wij weer terug naar Hua Hin gaan en Hilde en Pim hun rondreis door Thailand voortzetten om uiteindelijk, op de 18e januari, ook in Hua Hin aan te komen.

We had some great New Years parties. First we organized something at our house for 40 people with a (Thai-/)Japanese cook. Then we had a wonderful evening with the Dutch Society on the 2nd of January. On the 3rd we started our journey to the North, to Chiang Mai. On Monday the 5th and Tuesday the 6th we will be trekking through the area North-West of Chiang Mai.