Martijn en Laureen in de Wereldkrant

De Wereldomroep geeft elke dag een digitale krant (in PDF formaat) uit, de Wereldkrant. Vandaag stond er een foto van Martijn en Laureen in die ik afgelopen week naar ze had toegemaild. Kijk op de website van de Wereldkrant wanneer je het belangrijkste nieuwtjes uit Nederland alsook wereldnieuws even snel in 6 pagina's wilt kunnen bekijken.

Drukdruk en zoekende

Inmiddels hebben we onze "jaarwisseling" in Thailand prima overleefd. We zijn 's-avonds lekker uit eten geweest bij een... èchte Italiaan (wereldkampioen in 2001, ff geleden, maar toch een aanrader!) en daarna ging het leven weer gewoon door met het geven van de hoogste prioriteit aan het vinden van een nieuw huis. Nu, maandag 25 augustus, zijn we er nog steeds niet zeker van naar welk huis we gaan verhuizen eind volgende week, vrijdag 5 september... We hebben een geweldig huis (aardig huis, maar op een geweldige lokatie) gevonden op loopafstand (400 meter) van Condochain en op 50 meter van het strand... Super, toch? Maar, toen we vorig weekend bij het huis gingen kijken was alles leeg. Ruimte te over, half jaar geleden opgeknapt, beneden konden we zo naar binnen lopen (geen sleutels nodig...), maar boven zat het dan toch op slot. De buren, Jan en Lucy, een Nederlands stel van rond de 60 die daar, samen met 2 superenthousiaste herdershonden, al een paar jaar zitten en zelf hun hele huis en perceel (dat ze huren) hebben opgeknapt, wisten te melden dat het huis tegen redelijke prijs te huur zou zijn. Wij waren in de veronderstelling dat we een aardige deal met de eigenaar zouden kunnen maken. Die eigenaar was ook vrij snel vanuit Bangkok (met een team werkers) naar Hua Hin gekomen, maar begon, naast wat nodig schoonmaakwerk en onderhoud, ook meteen wat meubels het huis in de slepen. Op zich niet onlogisch, maar wij hadden toch (ook zo gecommuniceerd) een klein beetje de hoop dat we zelf veel zo niet alles mochten doen. De eigenaar heeft ons meegenomen om "boodschappen" te doen, om te kijken waar onze voorkeur naar uit zou gaan om daar dan het in zijn ogen betere (zeg: goedkopere) alternatief naast te kunnen zetten. Maar ja, het is nu nog een dag of wat afwachten voordat we zekerheid hebben. In de tussentijd kijken wij (en met ons nog een groot deel van vrienden en kennissen) rond of er niet nog wat moois (en dan voor weinig, natuurlijk) te krijgen (of beter, te huren) is. Eerder vanavond zijn we nog op een park geweest, weliswaar 4 km van Condochain (het appartementencomplex van mijn ouders en schoonouders) richting het Zuiden, maar wel op een mooie lokatie, waar een huis bijna afgebouwd is en dat we ook voor een redelijke prijs zouden moeten kunnen krijgen. Mooi groot zwembad, 2 sala's (al dan niet overdekte terrassen) en een grote tuin. De projectontwikkelaar schijnt alleen nog al eens wat vreemd te doen... Maar ja, het schijnt hier zo te moeten... Eerst even afwachten wat het huis aan het strand gaat doen, voordat we de volgende stap nemen. Omdat we het zo druk hebben met op en neer rijden van het ene naar het andere mooie plan, krijgt Martijn hier en daar de gelegenheid om zijn eerste kilometers op de motorbike te maken. Rustig aan, maar vanaf 15 mag je hier op de brommerd!

Afgelopen weekend vloog weer voorbij. Ondanks de lange dagen in het weekend, het is de laatste tijd gebruikelijk voor Martijn om zondagochtend om 7 uur te moeten gaan voetballen, blijft er weinig tijd over om uit te rusten (écht waar!). Inmiddels zijn Martijn (co-captain van zijn team) en de andere spelers begonnen aan de voorbereidingen voor een tochtje Penang, Maleisië. Kuhn U (spreek uit, Oe), heeft het plan opgevat om voor het spelen van een wedstrijd met zijn voetballers naar Maleisië te gaan. Waarschijnlijk gaan ze direct na de laatste tentamens begin oktober voor 4 dagen op pad, met vliegreis en al én, als ik me niet vergis, betaald door school. Als het ff wil ga ik mee.

Elise en ik zijn afgelopen zaterdagavond nog even uit geweest met Laureen naar de TNT bar van Matthieu en Tip. Laureen wilde poolen en wij hadden daar geen problemen mee. Alhoewel ik het niet graag toegeef, heeft onze jongedame me op het nippertje ingemaakt. Kostte me de wereldsom van 20 baht, máár... de volgende keer zal ik 'r een poepie laten ruiken!

1 JAAR THAILAND!! / 1 YEAR THAILAND!!

Tjongejonge, 1 jaar Thailand alweer! Het lijkt nog niet zo lang geleden dat we in de Joachim Patinirstraat (het huis van opa en oma Wagemakers, ons eigen huis was al verhuurd) en in Düsseldorf iedereen hebben uitgezwaaid, maar de tijd vliegt hier echt!! Wat hebben we allemaal gedaan en wat is er allemaal gebeurd in dat jaar?

Natuurlijk was het "even" aanpassen, maar de vele aandenkens aan Nederland die we bij de afscheidsfeesten in juni 2007 van jullie hadden gekregen, en natuurlijk de Donald Duck waar we elke week voor naar de brievenbus vliegen, én natuurlijk dit prachtige land, maken dat we ons hier toch prima vermaken en, niet onbelangrijk, steeds béter vermaken.

Elise is al vrij snel juf geworden op de school van de kinderen, de Somtawin school, een Thaise school met een Engels programma. Vanuit ons eerste huis een kilometer of 2 fietsen (Elise dan...), brommeren (ik met de Martijn en Laureen) of (bij slecht weer) per auto natuurlijk. Vanaf juni dit jaar is de school verhuisd naar een lokatie 17 kilometer landinwaarts. Elise, Martijn en Laureen worden inmiddels, in ons tweede huis, met de open taxibus om kwart voor 8 opgehaald en 's-middags om 4 uur weer afgeleverd.

Op school gaat het steeds beter met Elise. Moest ze in het begin haar plaats nog zien vinden, moest ze uitkijken dat ze zich met het beperkt aantal uren dat ze had niet ging vervelen en zat ze nog te veel in de Nederlandse structuren te denken van goed-georganiseerd-zijn, hier... werkt het toch net even anders. Vooral de communicatie laat te wensen over en ik ben bang dat dat nog wel even zo zal blijven. Nu, het tweede schooljaar, gaat het stukken beter: een druk programma, naast gym ook wiskunde geven aan groep 7 (grade 5), maar nog steeds de gebrekkige communicatie. Je moet uitkijken als je er iets te veel over zegt, want een werkvergunning is gauw verspeeld... Op school gaat het prima met de kinderen. Vanaf het begin presteren ze goed tot zeer goed. Het werkt hier net even anders dan in Nederland, zowel de vakken (zie de diverse rapporten), de uniforms, de lange schooldagen (5 dagen van half 9 tot 4), het (niet of nauwelijks) afspreken na school en de (niet of nauwelijks) aanwezige clubs ná school. Gelukkig zitten we (Martijn, Laureen en ik) sinds een maand of 2 op muziekles en is er sinds diezelfde 2 maanden een voetbalclub, opgestart vanuit school, de Somtawin Senior Footballteam, een behoorlijk fanatiek team. Trainen op het strand, conditie opdoen tegen een berghelling en spelen op zondagochtend 7 uur... ook weer net even anders dan in Nederland...:-)... Zelf heb ik een aantal Thaise dames Nederlandse les gegeven als voorbereiding op het inburgeringsexamen in Bangkok. Daarnaast wat uitstapjes naar een aantal andere activiteiten. Het mede opstarten van de lokale Nederlandse Vereniging vergt daarvan de meeste tijd. In de nabije toekomst zal het opzetten en bijhouden van de website nog behoorlijk wat tijd in beslag nemen. Naast deze drukke (...) werkzaamheden zijn het natuurlijk de vele werkzaamheden van een huisman die de uren elke dag weer aan mij voorbij laten vliegen. In oktober zijn we met zijn allen naar Maleisië, naar Kuala Lumpur, gegaan om onze visa te laten verlengen. Een kleine week onderweg met de nachttrein, bus en in een overweldigende stad met heel veel erg hoge hoogbouw. De 40e verjaardag van Elise hebben we groots gevierd in november met een stuk of 30 collega's en vrienden! Naast een brommer in september hebben we in december een auto gekocht, net op tijd om opa en oma Vrijken, Hilde en Pim mee op sleeptouw te nemen. Machtig was natuurlijk de luchtdoop van Martijn op Eerste Kerstdag, 50 meter hoog de lucht in achter een speedboot! Kerst en Oud & Nieuw hebben we opa en oma, Hilde en Pim (mijn oom en tante) gevierd. In januari zijn Elise en ik naar Laos, naar Vientiane, gegaan voor (wederom) een visumverlenging. Vientiane, een groot dorp, maar, net als elke eerste keer, toch heel leuk om naar toe te gaan. Martijn en Laureen konden met hun onderwijsvisa gewoon thuis blijven; opa en oma Wagemakers pasten op.

Na onze verhuizing kwamen Rob, Nok en Robin in maart naar Thailand, de eerste keer dat we ons nieuwbakken neefje Robin te zien kregen. Ook ome Cor en tante Nia Wagemakers (oom en tante van Elise) en Oscar en Ineke (hun zoon en schoondochter, die afgelopen week net een zoon, Goos, hebben gekregen). Half maart begon daarna de zomervakantie voor Elise, Martijn en Laureen. Verveling sloeg hier toe en het-grote-afwachten voor onze reis naar Nederland begon. Van half april tot half mei hebben we daarna een geweldige tijd in Nederland gehad! Iedereen gezien, trouwerij van Erik en Doris meegemaakt en eigenlijk alles gedaan wat we wilden. Eigenlijk was die maand nog te kort na 8 maanden Thailand. Was er in Eindhoven eigenlijk niets veranderd, na een maand Nederland waren er in Hua Hin juist weer heel veel dingen veranderd; een stadje dat sterk groeit en de komende tijd, zeker nu de koning hier permanent woont, alleen maar groter zal worden. Terug in Thailand hebben we onze Thaise rijbewijzen (op)gehaald, zijn we muziekles gaan nemen en hebben we in de (Europese) zomervakantie bezoek gehad van o.a. Frank, Hetty, Lotte en Mirte, vrienden uit Eindhoven die een week bij ons in huis gewoond hebben. Hartstikke gezellig! Stephan en Yvonne (die bij ons in Eindhoven in de straat woonden) hebben hier een maand in Hua Hin gewoond met het idee zich ook hier komend jaar te gaan vestigen. Leuk was ook dat ook onze buren uit Eindhoven ook nog "even" op bezoek kwamen; 20% van de Raoul Hynckesstraat samen aan de andere kant van de wereld... Tot slot heeft Laureen eind juli een geweldige verjaardag kunnen vieren; opgetut en fotosessie met alles erop en eraan!! Nu is het de komende week nog op zoek naar een nieuw huis, want in het weekend van 6 en 7 september moeten we over...

Wij hebben besloten hier zeker nog een jaar te blijven! Natuurlijk is het geweldig steeds in contact met "thuis" te blijven en natuurlijk zijn we in volle verwachting van de komst van opa en oma Wagemakers in september, Rob, Nok en Robin (ergens) later dit jaar, opa en oma Vrijken begin december en Esther, Frank, Jens en Jesper richting de Kerstdagen!! Nog even voor de statistieken... Bijna 13.000 keer is deze weblog bekeken vanaf 1 oktober 2007 (de dag dat het bijhouden begon), dat betekent dat er ruim 40 pagina's per dag bekeken werden. Ook kwam u uit zeker 40 landen. Behoorlijk indrukwekkende cijfers! One year already! It seems like yesterday that we said goodbye to everybody in The Netherlands for our great adventure: Thailand! My wife and our children are doing well at Somtawin school here in Hua Hin, I am teaching Dutch to Thai ladies and, together with 4 other Dutch people, started the Dutch Society overhere. Although it still is reprenesented on the internet via a simple weblog, I will be dealing with it's website within a couple of weeks. We did a lot of things, saw even more, had a great time back in Holland from half of April to half of May. We made new friends, but also met existing friends from The Netherlands. We decided to stay here another year and are convinced that it, again, will be a great year!!

Bangkok, huis en rapporten

Afgelopen vrijdag ben ik een dag naar Bangkok gegaan, om daar van de webmaster van de Nederlandse Vereniging te horen hoe we hun website over kunnen zetten in een website voor onze Nederlandse Vereniging in Hua Hin (www.nvthc.com, vanaf eind augustus actief). Een website die gemaakt is in Joomla, leuk om ook voor later in Nederland weer te gebruiken. 's-Avonds nog afscheid genomen van Frank, Hetty, Lotte en Mirte, die hun laatste nacht in Thailand nog even op Khaosan Road doorbrachten. Op tijd weer terug, want om 8 uur ging de laatste minibus naar Hua Hin. Vanaf Khaosan road is het ongeveer 15 minuten met de Tuk-Tuk. Na 15 minuten werd ik tegenover de minibussen afgezet, tenminste... dat leek zo. Hé, toch nog een eindje lopen? Even vragen. Bleek Victory station was nog wel een half uurtje lopen... en het was kwart voor 8! Snel omhoog de skytrain in, 4 haltes verder. Om 5 voor 8 bij de bussen. Ik kneep 'm toch wel even dat ik daar mocht overnachten. Zaterdagochtend gitaar- en pianolessen en wat rondgereden op zoek naar een nieuw huis. Alles wat we tegenkomen (en zoveel is dat niet) zetten we toch steeds weer af tegen het huis dat we inmiddels 2 weken geleden hebben gezien en maakt het moeilijk een ander huis te accepteren. Donderdag zitten we weer samen met de eigenaresse van dat huis. Hopelijk kunnen we tot overeenstemming komen. Op zondag was het weer voetballen geblazen. Om 5 uur (in de ochtend...) ging de wekker weer. Om 10 over 6 waren we op het veld. De rest van het Somtawin Senior Footballteam kwam met de school(mini)bus een half uur later; de buschauffeur was het vergeten... this is Thailand... Terwijl wij op het veld stonden zijn Elise en Laureen met Yvonne en Lilian (onze buurvrouw uit de Raoul Hynckesstraat in Eindhoven) naar Bangkok gegaan om een dagje te Chatuchakken. Om half 2 zijn Martijn en ik Stephan, Max, Sterre en ook Kees en Lucas (buurman en -jongen uit de Raoul Hynckesstraat in Eindhoven) op gaan halen om te gaan sporten op Palm Hills. Kees en ik hebben getennist (6-4, 2-6), Martijn heeft rustig aan gedaan, want die was inmiddels flink verkouden. Na het sporten zijn we allemaal naar Alia en Dick gegaan en hebben daar spaghetti gegeten. Om half 9 hebben we de dames op de avondmarkt opgehaald waar ze waren gaan eten en rond negenen waren we weer thuis om vroeg naar bed te gaan. Maandag stond in het teken van de tussenrapporten. Martijn had in de laatste proefwerkweek zijn wiskunde en natuurkunde verknoeid (écht verknoeid), maar had toch nog een 3,5 totaalscore (van een maximum 4 die je kunt halen) en zat daarmee in de top 5 van de klas. Laureen zat met haar totaalscore van 4 weer bij de top van haar klas met volop complimenten van haar klasseleraar. Ik heb hun rapporten gescand en bijgevoegd. Uitleg over het scoresysteem vind je hier. Martijn zijn scorekaart. Eindscore: meer dan goed! Ondanks dat Martijn zijn wiskundeproefwerk had verknald was zijn klasseleraar (dé wiskundeleraar) heel positief! Laureen haar scorekaart. Eindscore: heel goed! Laureen haar klasseleraar was vol lof over haar rapport!